automoderated، دیوان‌سالاران، مدیران
۷٬۲۳۰
ویرایش
جز
←اختیار انسان در انجام و ترک گناه
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
در دین هیچ اجبار و اکراهی نیست. هیچ انسانی در هیچ زمانی مجبور به پذیرش دین نیست، و الا اگر دین او از روی جبر باشد ارزش چندانی ندارد و پاداشی هم نخواهد داشت. هر مقدار علم و آگاهی و معرفت انسانی بالا رود باز انسان قوه اختیار و تصمیم‌گیری خودرا از دست نخواهد داد و باز نسبت به کردار خود مسئول و مورد بازخواست قرار می‌گیرد. در نتیجه متقی و پارسا شدن در زمان حضرت نیز اختیاری است و این خود انسانها هستند که با اختیار خود دین حضرت را قبول و از دستورات ایشان اطاعت می‌کنند. آنچه مسلم است این است که حضرت از مفاسد و گناهان اجتماعی جلوگیری کرده و مظاهر و مکان‌های فساد و تباهی را از بین می‌برد ولی اینکه حضرت در امور شخصی و اعتقادی و افعال قلبی انسانها دخالتی داشته باشند، مطلبی قابل قبول نیست حضرت نسبت به این امور وظیفه ندارند و هر شخص خود مسئول اعمال خودش می‌باشد. خلاصه اینکه رشد و بالندگی عقلی انسانها در زمان حکومت حضرت هرگز به معنی نفی اختیار و سلب آزادی آنها در اعمال و کردارشان نمی‌باشد. | در دین هیچ اجبار و اکراهی نیست. هیچ انسانی در هیچ زمانی مجبور به پذیرش دین نیست، و الا اگر دین او از روی جبر باشد ارزش چندانی ندارد و پاداشی هم نخواهد داشت. هر مقدار علم و آگاهی و معرفت انسانی بالا رود باز انسان قوه اختیار و تصمیم‌گیری خودرا از دست نخواهد داد و باز نسبت به کردار خود مسئول و مورد بازخواست قرار می‌گیرد. در نتیجه متقی و پارسا شدن در زمان حضرت نیز اختیاری است و این خود انسانها هستند که با اختیار خود دین حضرت را قبول و از دستورات ایشان اطاعت می‌کنند. آنچه مسلم است این است که حضرت از مفاسد و گناهان اجتماعی جلوگیری کرده و مظاهر و مکان‌های فساد و تباهی را از بین می‌برد ولی اینکه حضرت در امور شخصی و اعتقادی و افعال قلبی انسانها دخالتی داشته باشند، مطلبی قابل قبول نیست حضرت نسبت به این امور وظیفه ندارند و هر شخص خود مسئول اعمال خودش می‌باشد. خلاصه اینکه رشد و بالندگی عقلی انسانها در زمان حکومت حضرت هرگز به معنی نفی اختیار و سلب آزادی آنها در اعمال و کردارشان نمی‌باشد. | ||
===عدالت الهی در برخورداری انسانها از امکانات هر عصر=== | |||
اگر منظور این است که چون انسان‌های عصر حضور امام زمان از رشد و بالندگی عقلی و معرفتی و علمی برخوردارند و سایر انسانها در اعصار گذشته از این نعمت محروم بوده‌اند، لذا عدالت الهی زیر سئوال می‌رود، در پاسخ باید گفت: قرآن در سوره بقره می‌فرماید: {{قرآن|لَا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا ۚ|ترجمه=خدا هیچ کس را جز به اندازه توانایی اش تکلیف نمی کند.|سوره=بقره|آیه=۲۸۶}} | |||
خداوند هیچ‌کس را به بیش از توان خود تکلیف نمی‌کند. این معنای عدالت است، یعنی خداوند در روز قیامت از هر فرد به اندازه توانایی علم، درک و معرفت او تکلیف می‌خواهد. یعنی اگر از انسان‌های کنونی و از انسان‌های زمان حکومت که دارای عقل و علم کامل شده‌اند به یک اندازه تکلیف بخواهد جای این سئوال می‌ماند که آیا این عدالت است یا خیر. | |||
این در حالی است که در بعضی روایات انتظار فرج را بهترین عمل نامیده‌اند. هم چنین انسان‌های زمان غیبت کبری را که بر عقیده خود ثابت قدم مانده‌اند، برترین انسانها معرفی کرده است، به‌طور مثال پیغمبر اکرم | طبق آیه بالا آنان که از چنین مزایایی برخوردارند دارای تکالیف و اعمال سنگین تری نسبت به مردمان سایر اعصار خواهند بود و روز قیامت نیز با توجه به این مزایا بازخواست می‌شوند. این سنت الهی در تمام زمان جاری است، قطعاً یک عالم دینی یا یک انسان ساده که خیلی از علم دین نمی‌داند در نزد خداوند یکسان نیستند و البته اجر و مزد آنها نیز یکسان نخواهد بود. در نتیجه مقتضای عدل الهی این نیست که به همه انسانها به یک نسبت علم و آگاهی و شعور و معرفت دهد، بلکه مقتضای عدالت حضرت حق این است که از هر کس به اندازه توانایی‌های او تکلیف بخواهد و بازخواست کند و بر همین مبنا پاداش دهد یا عقاب کند. | ||
این در حالی است که در بعضی روایات انتظار فرج را بهترین عمل نامیده‌اند. هم چنین انسان‌های زمان غیبت کبری را که بر عقیده خود ثابت قدم مانده‌اند، برترین انسانها معرفی کرده است، به‌طور مثال پیغمبر اکرم(ص) می‌فرمایند: افضل اعمال امت من انتظار فرج است.<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالأنوار، بیروت، انتشارات الوفاء، ۱۴۰۴ق، ج۵۲، ص۱۲۲.</ref> | |||
هم چنین امام سجاد(ع) می‌فرمایند: برای دوازدهمین وصی از اوصیاء پیغمبر غیبتی است و برای مردمان زمان غیبت او که قائل به امامت او هستند و منتظر او، فضیلتی است بیشتر از مردمان تمام زمان‌ها و… آنان مجاهدانی هستند که در زمان رسول خدا(ص) با شمشیرهای شان می‌جنگیدند، آنها مخلصان حقیقی خداوند و شیعیان واقعی ما هستند.<ref>همان.</ref> این روایات بیان می‌کنند مردمان زمان غیبت، حتی بر مردمان زمان حکومت حضرت با آن همه علم و عقل برترند. | هم چنین امام سجاد(ع) می‌فرمایند: برای دوازدهمین وصی از اوصیاء پیغمبر غیبتی است و برای مردمان زمان غیبت او که قائل به امامت او هستند و منتظر او، فضیلتی است بیشتر از مردمان تمام زمان‌ها و… آنان مجاهدانی هستند که در زمان رسول خدا(ص) با شمشیرهای شان می‌جنگیدند، آنها مخلصان حقیقی خداوند و شیعیان واقعی ما هستند.<ref>همان.</ref> این روایات بیان می‌کنند مردمان زمان غیبت، حتی بر مردمان زمان حکومت حضرت با آن همه علم و عقل برترند. | ||