ثروتمند بودن امام صادق(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵: خط ۵:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
# حدیثی که از سند آن سؤال شده است، در کتاب شریف کافی که یکی از کتب اربعه (کتاب‌های چهارگانه اصیل شیعه) می‌باشد از امام صادق(ع) نقل شده است.
حدیث درباره ثروتمند بودن [[امام صادق(ع)]] در کتاب اصول کافی در [[کتاب الحجه]]، باب [[صله الامام(ع)]] نقل شده است. {{متن عربی|مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اِبْنِ فَضَّالٍ عَنِ اِبْنِ بُكَيْرٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ يَقُولُ: إِنِّي لآَخُذُ مِنْ أَحَدِكُمُ اَلدِّرْهَمَ وَ إِنِّي لَمِنْ أَكْثَرِ أَهْلِ اَلْمَدِينَةِ مَالاً مَا أُرِيدُ بِذَلِكَ إِلاَّ أَنْ تُطَهَّرُوا.|ترجمه=ترجمه: ابی بکیر می‌گوید: از امام صادق(ع) شنیدم که می‌گفت: من از بعضی مسلمانان پول می‌گیرم (مثلاً به عنوان خمس یا زکاه و دیگر واجبات) در حالی که من از جهت مال و ثروت از ثروتمندترین اهل [[مدینه]] هستم، منتهی این بدان جهت است که شما پاک شوید.}}<ref>محمد بن یعقوب کلینی، اصول کافی، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۵ش، ج۱، ص۵۳۸.</ref>
# این حدیث شریف در کتاب الحجه، باب صله الامام(ع) وارد شده است، که در ذیل عین حدیث را با سند آن ذکر می‌نماییم.
محمد بن یحیی، عن احمد بن محمد، عن ابن فضّال، عن ابن بکیر قال: سمعت ابا عبدالله(ع) یقول: إنّی لأخذ من احدکم الدّرهم و إنّی لمن أکثر أهل المدینه مالاً، ما ارید بذلک إلّا أن تطهّروا.<ref>ر. ک. محمد بن یعقوب کلینی، اصول کافی، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۵ش، ج۱، ص۵۳۸.</ref>


ترجمه: ابی بکیر (که یکی از اصحاب امام(ع) است) می‌گوید: از امام صادق(ع) شنیدم که می‌گفت: من از بعضی مسلمانان پول می‌گیرم (مثلاً به عنوان خمس یا زکاه و دیگر واجبات) در حالی که من از جهت مال و ثروت از ثروتمندترین اهل مدینه هستم، منتهی این بدان جهت است که شما (با دادن واجبات) پاک شوید.
این حدیث دارای سندی متصل می‌باشد. (همه سلسله راویان بدون کم و کاست در سند حدیث ذکر شده‌اند). راویان حدیث نیز دارای اعتبار بوده و جزو احادیث موثق<ref>موثق به حدیثی گفته می‌شود که به رغم برخورداری از اتصال سند به معصوم و نیز عدالت یا وثاقت راویان در تمام طبقات، یک یا چند راوی آن غیر امامی می‌باشد. درسنامه علم حدیث، ص۲۱۴.</ref> است.<ref>نرم‌افزار نورالدرایه، ذیل حدیث.</ref> همچنین این حدیث با احادیث دیگری نیز سازگار بوده و احادیث دیگری وجود دارند که صحت این را اثبات می‌کند.<ref>کافی، ج۴، ص۴۷۴، باب مولد امام صادق(ع).</ref>


۳. این حدیث دارای سندی متصل می‌باشد. (همه سلسله راویان بدون کم و کاست در سند حدیث ذکر شده‌اند).
توجه به این نکته لازم است که حضرت این جمله را برای نشان دادن بی‌نیازی خود به مال مردم بیان کرده و این که مالی را که از آنجا به عناوین مختلف دریافت می‌کنند فقط به خاطر پاک شدن خود آنها است. این ثروت برای تبلیغ و گسترش دین و کمک به فقیران استفاده می‌کردند.
 
با توجه به توضیحات بالا گوییم: اولاً حدیث درخواستی در یکی از کتب معتبر شیعی وارد شده است.
 
ثانیاً: راویان حدیث و به عبارت دیگر سند حدیث هم دارای اعتبار بوده و جزو احادیث موثق<ref>موثق به حدیثی گفته می‌شود که به رغم برخورداری از اتصال سند به معصوم و نیز عدالت یا وثاقت راویان در تمام طبقات، یک یا چند راوی آن غیر امامی می‌باشد. ر.ک. درسنامه علم حدیث، ص۲۱۴.</ref> می‌باشد.<ref>رجوع به نرم‌افزار نورالدرایه، ذیل حدیث.</ref>
 
ثالثاً: این حدیث شریف با احادیث دیگری نیز سازگار بوده و احادیث دیگری وجود دارند که صحت این را اثبات می‌کند.<ref>کافی، همان، ج۴، ص۴۷۴، باب مولد امام صادق(ع).</ref>
 
توجه به این نکته لازم است که حضرت این جمله را برای نشان دادن بی‌نیازی خود به مال مردم فرموده‌اند و این که مالی را که از آنجا به عناوین مختلف دریافت می‌کنند فقط به خاطر پاک شدن خود آنها است. چرا که در واقع هر مقدار پول و ثروتی هم که مردم به دست می‌آورند در واقع با اذن و اجازه خدا می‌باشد و به توسط قدرت و توانایی و علم و آگاهی که خدا در اختیار آنها قرار داده به دست می‌آمدند و خدا در ابتدای سوره انفال حکم خمس مال را بیان فرموده که با شرایط خاص باید در راه خدا به امام معصوم بدهید.
 
نتیجه این که: حدیث مذکور دارای اعتبار بوده و می‌توان با اطمینان زیادی گفت که از امام صادق(ع) می‌باشد. البته باید توجه داشت امام(ع) از این ثروت تنها و تنها برای تبلیغ و گسترش دین و کمک به فقیران استفاده می‌کردند.
{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}
{{مطالعه بیشتر}}
{{مطالعه بیشتر}}


== مطالعه بیشتر ==
== مطالعه بیشتر ==
۱ـ اصول کافی، ج۱، کتاب الحجه، باب صله الامام(ع)، احادیث ۱ الی ۶.
* اصول کافی، ج۱، کتاب الحجه، باب صله الامام(ع)، احادیث ۱ الی ۶.


۲ـ همان، باب أنّ الارض کلّما للامام(ع).
{{پایان مطالعه بیشتر}}
{{پایان مطالعه بیشتر}}


خط ۳۴: خط ۲۱:
{{پانویس}}
{{پانویس}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی =
  | شاخه اصلی =حدیث
|شاخه فرعی۱ =
|شاخه فرعی۱ =علم رجال
|شاخه فرعی۲ =
|شاخه فرعی۲ =
|شاخه فرعی۳ =
|شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =
  | شناسه =-
  | تیترها =
  | تیترها =شد
  | ویرایش =
  | ویرایش =شد
  | لینک‌دهی =
  | لینک‌دهی =شد
  | ناوبری =
  | ناوبری =
  | نمایه =
  | نمایه =
خط ۵۰: خط ۳۷:
  | بازبینی =
  | بازبینی =
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =
  | اولویت =ج
  | کیفیت =
  | کیفیت =ج
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}
۱٬۴۰۷

ویرایش