automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۰۱۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
== تشویق به تجارت در روایات == | == تشویق به تجارت در روایات == | ||
در کتاب [[وسائلالشیعه]] باب و فصلی آمده تحت عنوان این که مستحب است انسان به دنبال زمینهها و اسباب روزی برود. در این باب روایات زیادی آمده است که انسان را به تلاش همهجانبه، تولید و تجارت دعوت میکند. [[امام صادق(ع)]] میفرماید: «نه دهم روزی در تجارت است»<ref>. حر عاملی، محمد بن حسن، وسائلالشیعه، ج۱۷، ص۷، ح ۲۱۸۴۵.</ref> حدیث دیگری از امام صادق(ع) نقل شده که میفرماید: «تجارت عقل را زیاد میکند.»<ref> | در کتاب [[وسائلالشیعه]] باب و فصلی آمده تحت عنوان این که مستحب است انسان به دنبال زمینهها و اسباب روزی برود. در این باب روایات زیادی آمده است که انسان را به تلاش همهجانبه، تولید و تجارت دعوت میکند. [[امام صادق(ع)]] میفرماید: «نه دهم روزی در تجارت است»<ref>. حر عاملی، محمد بن حسن، وسائلالشیعه، ج۱۷، ص۷، ح ۲۱۸۴۵.</ref> حدیث دیگری از امام صادق(ع) نقل شده که میفرماید: «تجارت عقل را زیاد میکند.»<ref>حر عاملی، محمد بن حسن، وسائلالشیعه، ج۱۷، ص۱۲، ح ۲۱۸۵.</ref> در حدیث دیگر آمده: «عزت انسان در بازار است و در بازار بدست میآید.»<ref>حر عاملی، محمد بن حسن، وسائلالشیعه، ج۱۷، ص۱۲، ح ۲۱۸۵۲.</ref> | ||
باب دیگری در همین کتاب آمده: ترک تجارت مکروه و ناپسند است. امام صادق(ع) میفرماید: «ترک تجارت، عقل انسان را کم میکند.»<ref> | باب دیگری در همین کتاب آمده: ترک تجارت مکروه و ناپسند است. امام صادق(ع) میفرماید: «ترک تجارت، عقل انسان را کم میکند.»<ref>حر عاملی، محمد بن حسن، وسائلالشیعه، ج۱۷، ص۱۳، ح ۲۱۸۵۶.</ref> باب و فصل دیگری در همین کتاب آمده تحت عنوان این که: خرید و فروش مستحب و پسندیده است. تمام روایات این کتاب یعنی ج۱۷ وسایلالشیعه در رابطه با تجارت و تشویق به آن است. | ||
مسئله روزی، تأمین زندگی آبرومندانه و سرافرازانه و دور از تکدّیگری و تنپروری، از نظر دین اسلام بسیار مهم و مورد توجه است. «علی بن عبدالعزیز میگوید: امام صادق(ع) از من پرسید: عمرو بن مسلم چه میکند؟ عرض کردم: فدایت شوم، به عبادت رو آورده و تجارت را رها کرده است. فرمود: وای بر او! آیا نمیداند کسی که طلب روزی و کسب و کار را رها کند دعایش مستجاب نمیشود، هنگامی که آیه {{قرآن|وَ مَن یَتّقِ اللهَ یجعَل له مخرجاً و یزرُقهُ مِنْ حَیثُ لایَحتَسِبِ|ترجمه=هر کس تقوی بورزد خداوند او را در بنبست نمیگذارد و راهی برای او باز میکند و او را از جایی که گمان نمیبرد روزی میدهد|سوره=طلاق|آیه=۲و۳}} نازل شد، گروهی از یاران رسول خدا(ص) درها را بر خویش فرو بستند، و فقط به عبادت روی آوردند و گفتند: از کسب و کار بینیاز شدیم و از سوی خدا کفایت میشویم! این موضوع، خبرش به پیامبر(ص) رسید، نزد آنان فرستاد و آنها را احضار فرمود: و گفت: چه چیز شما را بر این کار واداشته است؟ عرض کردند: ای پیامبر خدا ـ در آن آیه ـ خداوند متکفّل روزی ما شد و ما به عبادت روی آوردیم. فرمود: هر کس چنین کند ـ کسب را رها سازد ـ دعایش مستجاب نمیشود، بر شما باد که در طلب روزی باشید و به کسب و معیشت بپردازید».<ref>. وسایل الشیعه، ج۱۷، ص۱۵.</ref> | مسئله روزی، تأمین زندگی آبرومندانه و سرافرازانه و دور از تکدّیگری و تنپروری، از نظر دین اسلام بسیار مهم و مورد توجه است. «علی بن عبدالعزیز میگوید: امام صادق(ع) از من پرسید: عمرو بن مسلم چه میکند؟ عرض کردم: فدایت شوم، به عبادت رو آورده و تجارت را رها کرده است. فرمود: وای بر او! آیا نمیداند کسی که طلب روزی و کسب و کار را رها کند دعایش مستجاب نمیشود، هنگامی که آیه {{قرآن|وَ مَن یَتّقِ اللهَ یجعَل له مخرجاً و یزرُقهُ مِنْ حَیثُ لایَحتَسِبِ|ترجمه=هر کس تقوی بورزد خداوند او را در بنبست نمیگذارد و راهی برای او باز میکند و او را از جایی که گمان نمیبرد روزی میدهد|سوره=طلاق|آیه=۲و۳}} نازل شد، گروهی از یاران رسول خدا(ص) درها را بر خویش فرو بستند، و فقط به عبادت روی آوردند و گفتند: از کسب و کار بینیاز شدیم و از سوی خدا کفایت میشویم! این موضوع، خبرش به پیامبر(ص) رسید، نزد آنان فرستاد و آنها را احضار فرمود: و گفت: چه چیز شما را بر این کار واداشته است؟ عرض کردند: ای پیامبر خدا ـ در آن آیه ـ خداوند متکفّل روزی ما شد و ما به عبادت روی آوردیم. فرمود: هر کس چنین کند ـ کسب را رها سازد ـ دعایش مستجاب نمیشود، بر شما باد که در طلب روزی باشید و به کسب و معیشت بپردازید».<ref>. وسایل الشیعه، ج۱۷، ص۱۵.</ref> |