نقش تولی و تبری در ايمان: تفاوت میان نسخه‌ها

توّلی وتبرّی یاحبّ وبغض، آمیخته باجان وعجین باوجودانسان هاهستندابعاد و شیوه زندگی انسان، برپایه حب وبغض استواراست. اگرحبّ وبغض ازانسان گرفته شود، ازحرکت بازمی‌ماند. آنچه مهم است، گزینش معیارحبّ وبغض است و که کدام ضابطه وقانون بایدبرآن حاکم باشد؟ هرکسی بایدارزیابی کندکه میل ونفرت خویش رابرپایه چه ارزش‌هایی استوار سازد؟ قطعاًدرستی ملاک، زندگی رادرجهت شایسته وصحیح، وباطل بودن آن انسان رابه تباهی سوق می‌دهد.

روشن است که تمام حب و بغض‌ها، برمحورایده آل برتردورمی زندوآن چیزی است که درزندگی به روی آن تلاش می شودکه همان کمال معنوی است وباحقیقت نظام هستی وانسانی نیزمطابقت داردوکمال معنوی درسایه سیرالی الله تحقق پذیراست، تلاش در امورات زندگی نیز در جهت سیر الی الله شایسته است. دوستی‌ها و دشمنی‌ها باید بر این اصل معنوی تنظیم گرددکه دوستی خداوند اصل باشد و با دیگران نیز بر این اساس دوستی و دشمنی شود زیرا مقصود از تولّی در فرهنگ اعتقادی اسلام این است: «که انسان ولایت خدا، پیامبران، ائمه معصومین (ع) و اولیاءالله راقبول کندو با هر فرد و نظامی که دوست خدا، رسول، ائمه (ع) و مؤمنان باشند دوست باشندوتبرّی عبارت است از کینه داشتن نسبت به دشمنان خدا، پیامبران، ملائکه و ائمه، مؤمنان و دوری جستن از آنان»}}<ref>شکوری، ابوالفضل، فقه سیاسی اسلام، چاپ دوم، چاپ خانه دفتر تبلیغات اسلامی، نشر دفتر تبلیغات اسلامی، ۱۳۷۷، ج۲، ص۴۳۲، و روز بهانی، فضل الله، فنجی اصفهان، وسیله الحشادم الی المندوم در شرح صلواه چهارده معصوم (ع)، قم، نشر کتاب‌خانه عمومی مرعشی نجفی، چاپ اول، ۱۳۷۲، ص۲۸۱.</ref>