۶٬۸۱۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (Shamloo صفحهٔ آیه «یدالله فوق ایدیهم» را به «یدالله فوق ایدیهم» منتقل کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
| سایر = | | سایر = | ||
| آیات مرتبط = | | آیات مرتبط = | ||
}} | }}'''«یدالله فوق ایدیهم»''' قسمتی از آیه ۱۰ سوره فتح است که خداوند در آن قدرت خود را برتر از قدرت هر صاحب قدرتی بر می شمارد. این عبارت در جریان صلح حدیبیه و پس از بیعت رضوان بر پیامبر(ص) نازل شده است. | ||
مفسران از عبارت «یدالله فوق ایدیهم» در آیه ۱۰ سوره فتح معانی مختلفی، بنا بر گرایش کلامی خود، ارائه داده‌اند؛ برخی معنای دست خدا در آیه را استعاری دانسته اند و آن را به معنای قدرت خداوند، بیعت با پیامبر(ص) و دست پیامبر(ص) دانسته اند. برخی دیگر چون، مُجَسِّمِه و حَشْویه، معنای دست خدا در این آیه را همانند معنای دست برای انسان دانسته اند و قائل به وجود جسم برای خداوند شده اند. | |||
در آیه ۱۰ سوره فتح قرآن مجيد به همه بيعت‌كنندگان هشدار مى‌دهد كه اگر بر سر پيمان خود بمانند، پاداش عظيمى خواهند گرفت؛ اما اگر آن را بشكنند، زيانش متوجه خود آنها خواهد بود. از نظر آنان در این آیه اضافه شده که بیعت‌شکنان تصور نكنند به خدا ضررى مى‌رسانند، بلكه بقاى جامعه، سربلندى و قدرت و حتى موجوديت خود را به خاطر پيمان‌شكنى به خطر مى‌اندازند. | |||
== متن و ترجمه آیه == | == متن و ترجمه آیه == | ||
| خط ۳۳: | خط ۳۷: | ||
مفسران از عبارت «یدالله فوق ایدیهم» در آیه ۱۰ سوره فتح معانی مختلفی، بنا بر گرایش کلامی خود، ارائه داده‌اند؛ از جمله: | مفسران از عبارت «یدالله فوق ایدیهم» در آیه ۱۰ سوره فتح معانی مختلفی، بنا بر گرایش کلامی خود، ارائه داده‌اند؛ از جمله: | ||
* برخی | * برخی با ارائه معنایی استعاری از این آیه منظور از دست خدا را قدرت و یاری الهی دانسته‌اند که بر همه قدرت‌ها مسلط است و از همه یاری‌ها مؤثرتر است.<ref>مدرسی، سید محمدتقی، من هدی القرآن، تهران، دار محبی الحسین، ۱۴۱۹ق، ج۱۳، ص۳۱۳.</ref> | ||
* برخی دیگر نیز برای این عبارت معنایی استعاری لحاظ کرده‌اند به این صورت که بیعت با پیامبر(ص) در این رخداد عین بیعت با خداوند بوده است.<ref>طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تهران، ناصر خسرو، ۱۳۷۲ش، ج۹، ص۱۷۲.</ref> | |||
* منظور از دست خدا در این آیه دست پیامبر است؛ چون خداوند منزه از اعضا و جوراح است.<ref>زمخشری، محمود بن عمر، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل و عیون الأقاویل فی وجوه التأویل، بیروت، دارالکتاب العربی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۳۳۵.</ref> | * منظور از دست خدا در این آیه دست پیامبر است؛ چون خداوند منزه از اعضا و جوراح است.<ref>زمخشری، محمود بن عمر، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل و عیون الأقاویل فی وجوه التأویل، بیروت، دارالکتاب العربی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۳۳۵.</ref> | ||
* فرقه‌هایی چون مُجَسِّمِه و حَشْویه معنای دست خدا در این آیه را همانند معنای دست برای انسان دانسته اند و قائل به وجود جسم برای خداوند شده اند.<ref>شهرستانی، الملل و النحل، محمدبن عبدالکریم، تحقیق محمد سید الکیلانی، بیروت، دارالمعرفة، ۱۴۰۲ هـ ق، ج۱، ص۱۰۵.</ref> | * فرقه‌هایی چون مُجَسِّمِه و حَشْویه معنای دست خدا در این آیه را همانند معنای دست برای انسان دانسته اند و قائل به وجود جسم برای خداوند شده اند.<ref>شهرستانی، الملل و النحل، محمدبن عبدالکریم، تحقیق محمد سید الکیلانی، بیروت، دارالمعرفة، ۱۴۰۲ هـ ق، ج۱، ص۱۰۵.</ref> | ||