۶٬۸۱۴
ویرایش
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
* صهیونیستها تنها هنگامی حضور اسرائیل را در محلی تضمینشده میدانند که یهودیان در آن ساکن شوند و زمینها را تصاحب کنند و خود در آن کشت و زرع نمایند.<ref>جریس، و لوبل، صهیونیسم در فلسطین، ص۱۱-۱۳.</ref> | * صهیونیستها تنها هنگامی حضور اسرائیل را در محلی تضمینشده میدانند که یهودیان در آن ساکن شوند و زمینها را تصاحب کنند و خود در آن کشت و زرع نمایند.<ref>جریس، و لوبل، صهیونیسم در فلسطین، ص۱۱-۱۳.</ref> | ||
* اگر تسلط سیاسی بر زمینی چنین تعبیر شود که باید زمینهای وسیعتر و بیشتری در تصاحب داشت، نتیجه منطقی آن این خواهد بود که چنانچه انسان بخواهد وابستگی سیاسی عربها را با سرزمینشان قطع کند، باید رابطهٔ آنان را با املاکشان از میان ببرد.<ref>جریس، و لوبل، صهیونیسم در فلسطین، ص۱۱-۱۳.</ref> | * اگر تسلط سیاسی بر زمینی چنین تعبیر شود که باید زمینهای وسیعتر و بیشتری در تصاحب داشت، نتیجه منطقی آن این خواهد بود که چنانچه انسان بخواهد وابستگی سیاسی عربها را با سرزمینشان قطع کند، باید رابطهٔ آنان را با املاکشان از میان ببرد.<ref>جریس، و لوبل، صهیونیسم در فلسطین، ص۱۱-۱۳.</ref> | ||
«صبری جریس» در این باره میگوید: به عقیده ما تا قبل از تأسیس دولت اسرائیل، دیدگاه اول غالب بوده است؛ زیرا در آن موقعیت اراضی خریداری شده توسط یهودیهای صهیونیست به هیچ وجه جهت عرضهٔ اساسی یک زندگی تازه به مهاجرین کفایت نمیکرده است. دیدگاه دوم، علامت و مشخصه آنان از تاریخ تأسیس میباشد؛ بنابراین، تملک نامشروع اراضی و بیرونراندن اعراب فلسطینی از سرزمینهای اصیل خویش از یک جهت به مالپرستی و ثروتاندوزی صهیونیستها برمیگردد که برای رسیدن به ثروت دنیا حاضرند حقوق سایر انسانها را پایمال نمایند و به قوانین سازمان ملل متحد نیز توجهی نکنند. از طرف دیگر خودبرتربینی و نژادپرستی، باعث انزجار شدید جهان بشریت نسبت به آنان و راندن آنها در مسیر تاریخ از مجامع بینالمللی شده است. از این رو حالت انزوا و سرخوردگی آنها موجب رشد بذر عداوت و دشمنی در دل آنها شده است. به همین دلیل به این فکر افتادند که برای رهایی از این حالت دولت مخصوص خود را تشکیل دهند و بدین ترتیب پایههای دولت صهیونیستی بنا گذاشته شد.<ref>جریس، و لوبل، صهیونیسم در فلسطین، ص۱۱-۱۳.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == |
ویرایش