وجوب اطاعت از امامان در آیه اولی الامر: تفاوت میان نسخه‌ها

کیفیت استدلال به این حدیث آن است که چنین حکم قطعی مستلزم آن است که زمان هیچگاه خالی از امام نباشد؛ و همچنین امام صادق (ع) می‌فرماید: «هیچ وقت بر زمین نگذشته مگر آنکه حجتی از جانب پروردگار در آن وجود داشته تا حلال و حرام را معرفی کند و مردم را به سوی راه خدا دعوت نماید».<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۱، ص۳۷۶.</ref>

و همچنین ابی حمزه می‌گوید: به امام صادق (ع) عرض کردم آیا ممکن است زمین بدون امام باقی بماند؟ ایشان فرمودند: اگر زمین بدون امام شود نابود شده و اهلش را فرو خواهد برد».<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۱، ص۳۷۸.</ref> برای شناخت این فرد که در قرآن از ایشان به اولی الامر تعبیر شده می‌توان از حدیث ثقلین استفاده کرد که این روایت هم درمنابع دست اول و معتبر شیعه آمده و هم در کتب مهم اهل سنت که همان صحاح سته باشد، آمده است. طبق این حدیث پیامبر اکرم (ص) در اواخر عمر شریف خویش فرمودند: «انی قد ترکت فیکم الثقلین، کتاب الله و اهل بیتی و انهما لن یفترقا حتی یرد علی الحوض؛ من در میان شما دو چیز به یادگار می‌گذارم، دو چیز بزرگ و گرانبها، کتاب خدا و اهل بیت من، و آن دو از هم جدا نمی‌شوند تا کنار حوض کوثر هر دو با هم بر من وارد شوند».<ref>حسینی طهرانی، سید محمد حسین، امام‌شناسی، انتشارات طباطبائی، چاپ چهارم، ۱۴۱۸ق، ج۲، ص۱۴۵.</ref>

۱. دسته نخست روایاتی که تعداد امامان (ع) را به‌طور کلی، بیان می‌کند:

فرمود: درباره علی بن ابی طالب و حسن و حسین (ع) نازل شده، من به او گفتم: به راستی مردم می‌گویند: چرا او نام علی و خاندانش را در کتاب خدا عزوجل نبرده؟ فرمود: در پاسخ آنها بگوئید که: برای پیغمبر آیه نماز نازل شد و خدا در آن نام نبرد سه رکعت و چهار رکعت را تا اینکه رسول خدا (ص) آن را شرح داد و آیه زکات نازل شد خدا نام نبرد که باید از چهل درهم یک درهم تا رسول خدا (ص) بود که آن را شرح داد و آیه حج نازل شد و نفرمود به مردم که هفت دور طواف کنید تا آنکه رسول خدا (ص) بود که آن را شرح کرد برای مردم و نازل شد «اطیعوالله…» و درباره علی و حسن و حسین (ع) نازل شد و رسول خدا (ص) درباره علی (ع) فرمود: هر که را من مولا و آقایم علی (ع) مولا و آقاست و فرمود من به شما وصیت می‌کنم درباره کتاب خدا و خاندانم، زیرا من از خداوند عزوجل خواسته‌ام که میان آنها جدایی نیفکند تا آنها را بر سر حوض به من رساند و خدا این خواست مرا داد…».<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۲، کتاب الحجه، ص۳۹۰.</ref>