automoderated، ناظمان (CommentStreams)
۱۵٬۲۲۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
== معنای ودود == | == معنای ودود == | ||
اين واژه صيغه مبالغه و به معناى شخص بسيار پر محبت است و در قرآن مجيد، يكبار همراه «غفور»؛ (بسيار آمرزنده) و يكبار همراه «رحيم» آمده كه هر دو وصف، با معناى «ودود» تأكيد و تأييد مى‌شود. مرحوم كفعمى در «مصباح» مى‌گويد: «ودود» ـ هنگامى كه به عنوان وصفى از اوصاف الهى به كار رود ـ به معناى كسى است كه بندگان را دوست دارد، از آنها راضى مى‌شود و اعمال آنها را مى‌پذيرد يا به معناى كسى است كه دوستى بنده‌اش را در دل ديگران مى‌اندازد.<ref>پایگاه اطلاع رسانی آیت الله مکارم شیرازی، بخش اسما و صفات خدا</ref> | |||
و كلمه" ودود" بر وزن فعول از اسماى خداى تعالى است و از ماده "د" اشتقاق يافته و كلمه: "ود" با كلمه "حب" به يك معنا است الا اينكه از موارد استعمال اين دو كلمه بر میآيد كه "ود" نوع خاصى از حب است و آن حبى است كه آثار و پی‌آمدهايى آشكار دارد مثل، الفت و آمد و شد.<ref>ترجمه تفسير الميزان، علامه طباطبایی، ج۱۰، ص۵۶۰</ref> | |||
== ودود در قرآن == | == ودود در قرآن == | ||
| خط ۱۱: | خط ۱۴: | ||
واژه ودود در قرآن دو بار آمده است:{{قرآن|وَاسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ ۚ إِنَّ رَبِّي رَحِيمٌ وَدُودٌ|ترجمه=و از پروردگار خود آمرزش بخواهيد، سپس به درگاه او توبه كنيد كه پروردگار من مهربان و دوستدار [بندگان] است.|سوره=هود|آیه=۹۰}} و نیز {{قرآن|وَهُوَ الْغَفُورُ الْوَدُودُ|ترجمه=او آمرزنده و دوست‌دارنده است.|سوره=بروج|آیه=۱۴}} | واژه ودود در قرآن دو بار آمده است:{{قرآن|وَاسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ ۚ إِنَّ رَبِّي رَحِيمٌ وَدُودٌ|ترجمه=و از پروردگار خود آمرزش بخواهيد، سپس به درگاه او توبه كنيد كه پروردگار من مهربان و دوستدار [بندگان] است.|سوره=هود|آیه=۹۰}} و نیز {{قرآن|وَهُوَ الْغَفُورُ الْوَدُودُ|ترجمه=او آمرزنده و دوست‌دارنده است.|سوره=بروج|آیه=۱۴}} | ||
«ودود صيغه مبالغه از" ود" به معنى محبت است، ذكر اين كلمه بعد از كلمه" رحيم" اشاره به اين است كه نه تنها خداوند به حكم رحيميتش به بندگان گنهكار توبه كار توجه دارد بلكه از اين گذشته آنها را بسيار دوست می‌دارد كه هر كدام از اين دو (رحم و محبت) خود انگيزهاى است براى پذيرش استغفار و توبه بندگان»<ref>تفسير نمونه، ج۹، ص۲۱۲</ref> | |||
=== مشتقات وُد === | |||
کلمه ودا هم در قران یک بار آمده است: {{قرآن|إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَٰنُ وُدًّا|ترجمه=كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‌اند، به زودى [خداى] رحمان براى آنان محبتى [در دلها] قرار مى‌دهد.|سوره=مریم|آیه=۹۶}} | کلمه ودا هم در قران یک بار آمده است: {{قرآن|إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَٰنُ وُدًّا|ترجمه=كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‌اند، به زودى [خداى] رحمان براى آنان محبتى [در دلها] قرار مى‌دهد.|سوره=مریم|آیه=۹۶}} | ||
مودت هم از ود مشتق شده است که در قرآن بسیار تکرار شده است. | |||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} | ||
== منابع == | == منابع == | ||