نقش ارتباط نسبی با پیامبر در انتخاب امامان شیعه: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (تغییر مسیر = شد)
جزبدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{شاخه
| شاخه اصلی =کلام
|شاخه فرعی۱ =امامت عامه
|شاخه فرعی۲ =تعداد امامان
|شاخه فرعی۳ =
}}


{{سوال}}
{{سوال}}
آیا یکی از دلایل انتخاب امامان این بود که از نسل پیامبر(ص) بودند؟
آیا یکی از دلایل انتخاب امامان(ع) این بود که از نسل پیامبر(ص) بودند؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}


{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
امامت و مقام [[خلیفه الله|خلیفه‌اللهی]] شرایطی دارد که یکی از آن شرایط [[عصمت]] از [[گناه]] می‌باشد و از نسل پیامبر یا امام بودن معیار امامت نیست و این که خداوند امامت را در نسل پیامبر قرار داده به خاطر شایستگی‌های ائمه و لیاقت ایشان می‌باشد که واجد شرایط امامت بوده‌اند و این مطلب منافاتی ندارد با این که امامان از نسل پیامبر(ص) هستند زیرا شرایط امامت و خلافت در فرزندان از نسل آن حضرت موجود بوده و خداوند متعال به علم ازلی خود به آن آگاهی داشته‌است و [[امام علی(ع)]] که از نسل رسول اکرم(ص) نیست اما دارای مقام امامت می باشد.
'''ارتباط نسبی با پیامبر(ص) در انتخاب امامان شیعه''' نقشی ندارد. انتخاب امام از سوی خداوند صورت می‌گیرد و دارای شرایطی است. از نسل پیامبر بودن از شرایط امامان نبوده؛ کما اینکه امام علی(ع) از نسل پیامبر نیست. عصمت از گناه و ظلم، عدالت، علم، تقوا و ... از شرایط امامت دانسته شده‌است. امامان معصوم شیعه دارای شایستگی‌هایی بودند و همین استعدادها عامل انتخابشان به عنوان امام بوده‌است.


===شرایط امامت===
امامت و مقام والای آن و امام دارای شرایطی خاص است که [[خداوند]] متعال بر اساس [[علم ازلی]] به آن شرایط و تحقق آن در افراد خاص که امامان دوازده‌گانه [[معصوم]] هستند آن بزرگواران را برگزیده است. وقتی [[حضرت ابراهیم(ع)]] را خداوند به [[امامت]] برگزید، آن حضرت عرض کرد «آیا این مقام و منصب الهی به فرزندان من (از نسل‌های بعدی) هم می‌رسد».<ref>بقره / ۱۲۵.</ref> خداوند فرمود: «عهد من به ستمگران نمی‌رسد»<ref>بقره / ۱۲۵.</ref> و این پاسخ خداوند اشاره به این دارد که امامت و مقام [[خلیفه‌اللهی]] شرایطی دارد که یکی ازآن شرایط همان [[عصمت]] از گناه و ستم می‌باشد یعنی از نسل ابراهیم بودن معیار امامت نیست و این که خداوند [[نبوت]] و امامت را در فرزندان و نسل ابراهیم قرار داده به خاطر شایستگی‌های خود آن بزرگوار و لیاقت عده‌ای از فرزندان او می‌باشد که واجد شرایط نبوت و امامت بوده و لذا صرفاً از نسل ابراهیم بودن دلیل بر نبوت یا امامت نخواهد بود و در خصوص امامان دوازده‌گانه معصوم نیز چنین است یعنی با قطع نظر از وجود شرایط امامت و خلافت صرفاً از نسل پیامبر(ص) بودن، دلیل بر امامت نمی‌تواند باشد چنانچه در سادات غیر از امامان معصوم(ع) مشاهده می‌کنیم، البته این هیچ منافاتی ندارد با این که امامان از نسل پیامبر(ص) هستند زیرا شرایط امامت و [[خلافت]] همان گونه که پیش از این به آن اشاره شد در فرزندان از نسل آن حضرت موجود بوده و خداوند به علم ازلی خود به آن آگاهی داشته است و وجود مقدس [[امیرالمؤمنین(ع)]] و امامت آن بزرگوار که خود با این که از [[اهلبیت(ع)]] است اما از نسل رسول اکرم(ص) نیست شاهدی بر این مدعاست.


علاوه بر مقام عصمت و دوری از ظلم و گناه برخی از شرایط امامت چنین است: عدالت، علم به احکام شریعت و روش سیاست و مدیریت، شجاعت، افضلیت در صفات کمال، پیراسته بودن از عیوب نفرت آور جسمی، روحی و نَسَبی، مقرب ترین افراد بودن در پیشگاه خداوند و در استحقاق پاداش‌های اخروی، توانایی برآوردن [[معجزه]] برای اثبات امامت در مواقع لزوم و .. .
==شایستگی برای امامت==
با توجه به آنچه توضیح داده شد روشن گردید که با قطع نظر از وجود شرایط و ادله امامت که در کتب مربوط به آن مسئله توضیح داده شده است، از نسل پیامبر بودن دلیلی بر امامت امامان معصوم(ع) ما نیست و لو این که خدای متعال بر اساس علم و حکمت خود امامت و خلافت را بعد از امیرالمؤمنین(ع) در نسل پیغمبر اکرم(ص) قرار داد فضیلت آشکار برای آن حضرت محسوب شده و دلیل بر عظمت آن بزرگوار و اهل بیت او می‌باشد.
انتخاب امامان در مذهب تشیع دارای شرایطی است. بنا بر اعتقاد شیعیان خداوند می‌دانست این شرایط در چه کسانی وجود خواهد داشت. و خداوند با توجه به شرایط امامت، افرادی را به عنوان امام و رهبر مردم برای مقام امامت برگزید. برخی از شرایط امامت چنین‌است:
{{پایان پاسخ}}


{{مطالعه بیشتر}}
* عصمت از گناه: [[حضرت ابراهیم(ع)]] هنگام برگزیده شدن برای امامت، خطاب به خدا گفت:‌ «آیا این مقام الهی به فرزندان من (از نسل‌های بعدی) هم می‌رسد؟».<ref>(بقره: ۱۲۵).</ref> خداوند فرمود: «عهد من به ستمگران نمی‌رسد.»<ref>(بقره: ۱۲۵).</ref> این گفتار اشاره به این دارد که یکی از شرایط امامت، [[عصمت]] از [[گناه]] و [[ظلم]] است؛ زیرا گناه، ظلم به خود است. با توجه به این آیه، معیار امامت «از نسل ابراهیم بودن» نیست و این که خداوند [[نبوت]] و امامت را در فرزندان و نسل ابراهیم(ع) قرار داده به خاطر شایستگی‌های خود او و لیاقت برخی از فرزندان او است؛ بنابراین، تنها «از نسل ابراهیم بودن» دلیل بر نبوت یا امامت نخواهد بود.


==مطالعه بیشتر ==
درباره امامان معصوم(ع) نیز چنین بوده و تنها «از نسل پیامبر(ص) بودن»، دلیل بر امامت آنها نیست؛ چنانچه در سادات غیر از امامان معصوم(ع)، امامت وجود ندارد. شاهد دیگر [[امام علی(ع)]] است؛ زیرا با وجود اینکه از امامان معصوم(ع) و [[اهل بیت(ع)]] است، اما از نسل [[پیامبر اسلام(ص)]] نیست.
۱ـ کمال الدین و تمام النعمه، شیخ صدوق، ترجمه منصور پهلوان.
*[[عدالت]]
 
*علم به احکام دین
۲ـ امامت پژوهی، نوشته جمعی از نویسندگان.
*علم به روش سیاست و مدیریت
 
*شجاعت
۳ـ امامت و رهبری، شهید مطهری.
*برتر بودن در صفات نیکو
{{پایان مطالعه بیشتر}}
*پیراسته بودن از عیوب نفرت آور جسمی، روحی و نَسَبی
*مقرّب‌ترین فرد بودن نزد خدا
*مستحق‌ترین فرد بودن در استحقاق پاداش‌های آخرت
*توانایی بر آوردن [[معجزه]] برای اثبات امامت در صورت نیاز
{{پایان پاسخ}}


== منابع ==
==جستارهای وابسته==
* [[جایگاه امامت در اندیشه شیعه]]
==منابع==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
 
{{شاخه
| شاخه اصلی =کلام
| شاخه فرعی۱ =امامت عامه
| شاخه فرعی۲ =تعداد امامان
| شاخه فرعی۳ =
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =
  | شناسه = شد
  | تیترها =
  | تیترها = شد
  | ویرایش =
  | ویرایش = شد
  | لینک‌دهی =
  | لینک‌دهی = شد
  | ناوبری =
  | ناوبری =
  | نمایه = شد
  | نمایه = شد
  | تغییر مسیر = شد
  | تغییر مسیر = شد
  | بازبینی =
| ارجاعات =
| بازبینی نویسنده = 
  | بازبینی = شد
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =
  | اولویت =
خط ۴۸: خط ۵۲:
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}
<references />


[[رده:امامان شیعه]]
[[رده:امامان شیعه]]
[[رده:شرایط امام]]
[[رده:شرایط امام]]
۷٬۲۲۸

ویرایش