نحس بودن برخی روزها: تفاوت میان نسخه‌ها

جز (جایگزینی متن - 'ه‌است' به 'ه است')
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
در تقویم اختیارات ایام ماه قمری را از امام صادق (ع) نقل کرده ‌است که امام فرموده‌اند: «روز اول، روز نیکویی است و … روز سیزدهم روز نحس است،» آیا این حدیث صحیح است؟ ایا با استناد به این روایت می‌توان قائل به نحوست سیزده شد؟
در تقویم اختیارات ایام ماه قمری را از امام صادق(ع) نقل کرده ‌است که امام فرموده‌اند: «روز اول، روز نیکویی است و … روز سیزدهم روز نحس است،» آیا این حدیث صحیح است؟ ایا با استناد به این روایت می‌توان قائل به نحوست سیزده شد؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
خط ۱۲: خط ۱۲:


==دلیل قرآنی در نحس بودن برخی روزها==  
==دلیل قرآنی در نحس بودن برخی روزها==  
قرآن می‌فرماید: {{قرآن|إِنَّا أَرْسَلْنا عَلَیْهِمْ رِیحاً صَرْصَراً فِی یَوْمِ نَحْسٍ مُسْتَمِرٍّ|ترجمه=بادی وحشتناک و سردی را در یک روز شوم مستمر بر آنان فرستادیم|سوره=قمر\آیه=۱۹}} و در جای دیگر قرآن فرموده ‌است: {{قرآن|فَأَرْسَلْنا عَلَیْهِمْ رِیحاً صَرْصَراً فِی أَیَّامٍ نَحِساتٍ|ترجمه=سرانجام تند بادی شدید و هول انگیز و سرد و سخت در روزهای شوم و پرغبار بر آنها فرستادیم.|سوره=فصلت|آیه=۱۶}} از سیاق داستان قوم عاد که این دو آیه مربوط به آن است استفاده می‌شود که نحس بودن مربوط به خود آن زمانی است که در آن زمان باد به عنوان عذاب بر قوم عاد وزیده، و آن زمان هفت شب و هشت روز پشت سر هم بوده که عذاب به‌طور دائم و مستمر بر آنان نازل می‌شده‌ است؛ یعنی در حقیقت زمان، ظرف عذاب برای آنان واقع شده ‌است. امّا از این آیات بر نمی‌آید که این تأثیر و دخالت زمان به نحوی بوده که با گردش هفته‌ها، دوباره آن زمان نحسی برگردد. این معنا به خوبی از آیات استفاده می‌شود و در مقابل زمان نحس، در قرآن نامی از زمان سعادت آفرین آمده و در سوره دخان<ref>دخان/۳–۴.</ref> و سوره قدر<ref>قدر/۴–۵.</ref> ذکر شده است.
قرآن می‌فرماید: {{قرآن|إِنَّا أَرْسَلْنا عَلَیْهِمْ رِیحاً صَرْصَراً فِی یَوْمِ نَحْسٍ مُسْتَمِرٍّ|ترجمه=بادی وحشتناک و سردی را در یک روز شوم مستمر بر آنان فرستادیم|سوره=قمر\آیه=۱۹}} و در جای دیگر قرآن فرموده ‌است: {{قرآن|فَأَرْسَلْنا عَلَیْهِمْ رِیحاً صَرْصَراً فِی أَیَّامٍ نَحِساتٍ|ترجمه=سرانجام تند بادی شدید و هول انگیز و سرد و سخت در روزهای شوم و پرغبار بر آنها فرستادیم.|سوره=فصلت|آیه=۱۶}} از سیاق داستان قوم عاد که این دو آیه مربوط به آن است استفاده می‌شود که نحس بودن مربوط به خود آن زمانی است که در آن زمان باد به عنوان عذاب بر قوم عاد وزیده، و آن زمان هفت شب و هشت روز پشت سر هم بوده که عذاب به‌طور دائم و مستمر بر آنان نازل می‌شده‌ است؛ یعنی در حقیقت زمان، ظرف عذاب برای آنان واقع شده ‌است. امّا از این آیات بر نمی‌آید که این تأثیر و دخالت زمان به نحوی بوده که با گردش هفته‌ها، دوباره آن زمان نحسی برگردد. این معنا به خوبی از آیات استفاده می‌شود و در مقابل زمان نحس، در قرآن نامی از زمان سعادت آفرین آمده و در سوره دخان<ref>سوره دخان، آیه ۳ و ۴.</ref> و سوره قدر<ref>سوره قدر، آیه ۴ و ۵.</ref> ذکر شده است.


==دلیل روایی==
==دلیل روایی==
خط ۱۹: خط ۱۹:
یکی از روزهای نحس در روایات، روز سیزدهم بوده که درباره آن سوال شده است؛ روایتی منسوب به امام صادق(ع) که فرمود: «روز سیزده روز نحس و نامیمون است که انجام دادن هر کاری در آن کراهت دارد. باید در این روز از منازعات و قضاوت پرهیز کرد و ملاقات با حکام و غیر آن را در این روز ترک کرد، و نباید در این روز سر را روغن مالی کرد و نباید در این روز، موهای سر را تراشید، اگر کسی در این روز مریض شود، خوب نمی‌شود، و اگر کسی در چنین روز راه گم کند یا فرار نماید درمانده می‌ماند. و اگر نوزاد پسری در این روز متولد شود باقی نمی‌ماند مگر این که خواست خداوند تبارک و تعالی این باشد که بماند.»<ref>ابن طاووس، الدّروع الواقیه، انتشارات آل البیت لاحیاء التراث، چاپ اول، ۱۴۱۴ق، ص۱۱۴؛ مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج۵۶، ص۶۶.</ref>
یکی از روزهای نحس در روایات، روز سیزدهم بوده که درباره آن سوال شده است؛ روایتی منسوب به امام صادق(ع) که فرمود: «روز سیزده روز نحس و نامیمون است که انجام دادن هر کاری در آن کراهت دارد. باید در این روز از منازعات و قضاوت پرهیز کرد و ملاقات با حکام و غیر آن را در این روز ترک کرد، و نباید در این روز سر را روغن مالی کرد و نباید در این روز، موهای سر را تراشید، اگر کسی در این روز مریض شود، خوب نمی‌شود، و اگر کسی در چنین روز راه گم کند یا فرار نماید درمانده می‌ماند. و اگر نوزاد پسری در این روز متولد شود باقی نمی‌ماند مگر این که خواست خداوند تبارک و تعالی این باشد که بماند.»<ref>ابن طاووس، الدّروع الواقیه، انتشارات آل البیت لاحیاء التراث، چاپ اول، ۱۴۱۴ق، ص۱۱۴؛ مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج۵۶، ص۶۶.</ref>


در روایت دیگر آمده‌ است که این روز، روز نحس و بدی است که باید در آن از مراجعه به حاکم و کارگزارانش و کارهای دیگر پرهیز کرد، و نباید به دنبال حاجتی رفت.<ref>الدروع الواقیه، همان، ص۲۶۲.</ref> سلمان فارسی گفته‌ است: این روز، روز نحس است باید از مراجعه به سلطان، و انجام کارهای دیگر پرهیز کرد، و به دنبال هیچ حاجتی نرفت و خواب‌هایی که در این روز دیده می‌شوند پس از نه روز تعبیر می‌شوند.<ref>الدروع الواقیه، ص۱۱۵.</ref>
در روایت دیگر آمده‌ است که این روز، روز نحس و بدی است که باید در آن از مراجعه به حاکم و کارگزارانش و کارهای دیگر پرهیز کرد، و نباید به دنبال حاجتی رفت.<ref>الدروع الواقیه، ص۲۶۲.</ref> سلمان فارسی گفته‌ است: این روز، روز نحس است باید از مراجعه به سلطان، و انجام کارهای دیگر پرهیز کرد، و به دنبال هیچ حاجتی نرفت و خواب‌هایی که در این روز دیده می‌شوند پس از نه روز تعبیر می‌شوند.<ref>الدروع الواقیه، ص۱۱۵.</ref>


==دلیل عقلی==
==دلیل عقلی==
خط ۳۳: خط ۳۳:
{{مطالعه بیشتر}}
{{مطالعه بیشتر}}


== برای مطالعهٔ بیشتر ==
== جستارهای وابسته ==
* [[حدیث نحس بودن ۱۲ روز از سال]]
 
== مطالعه بیشتر ==
*تفسیر المیزان، علامه طباطبایی، ج۱۹، ۱۴۴ ـ ۱۴۰ ـ ۱۳۷، چاپ گلشن.
*تفسیر المیزان، علامه طباطبایی، ج۱۹، ۱۴۴ ـ ۱۴۰ ـ ۱۳۷، چاپ گلشن.
* بحار الانوار، علامه مجلسی، ج۵۶، ص۶۹.


* سیره نبوی، شهید مرتضی مطهری، ص۱۳۷.
* سیره نبوی، شهید مرتضی مطهری، ص۱۳۷.
* نهج البلاغه، سخن ۷۸، ص۱۶۷، ج۱، انتشارات نوین، مترجم شارع محمد علی انصاری قمی، قم.
* قرآن کریم، سوره قمر، آیه ۱۹، سوره حم سجده و فصلت، آیه ۱۶.
{{پایان مطالعه بیشتر}}
{{پایان مطالعه بیشتر}}


۱۵٬۱۶۱

ویرایش