منشور روحانیت امام خمینی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار)
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷
 
(۲۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|کاربر=Shamloo}}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
خط ۶: خط ۵:
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
{{درگاه|حوزه و روحانیت}}
{{درگاه|حوزه و روحانیت}}
'''منشور روحانیت امام خمینی''' چکیده تحلیل و دیدگاه وی و نیز حاوی فهرست دغدغه‌ها و نگرانی‌هایش درباره روحانیت و حوزه‌ها است. منشور روحانیت، در سوم اسفندماه ۱۳۶۷ش، چند ماه پس از پایان جنگ ایران و عراق و چهار ماه قبل از رحلت [[امام خمینی]] صادر شده است.


پیام اصلی منشور روحانیت را جایگاه روحانیت در فرایند [[انقلاب اسلامی]] می‌دانند و اینکه بقا و زوال انقلاب اسلامی به نهاد روحانیت و حوزه‌های علمیه بستگی دارد.
خطوط اصلی منشور روحانیت برشمردن جایگاه علمی و اجتماعی [[روحانیت]]، افشا و طرد روحانیان وابسته به قدرت‌های طاغوتی و برشمردن آسیب‌ها و چالش‌ها حوزه‌های علمیه است؛ آسیب‌هایی چون تقدس‌نمایی، فضیلت‌شمردن ظواهر و مظاهر گوشه‌نشینی، انزوای اجتماعی، نفوذ بیگانگان در جایگاه و فرهنگ حوزه‌ها و پذیرفتن نظریه عدم دخالت روحانیان در سیاست.
== جایگاه ==
منشور روحانیت [[امام خمینی]] یکی از مهم‌ترین سندهای برجا مانده از او دانسته شده که درباره جایگاه،‌ نقش و پیش‌برد روحانیت حقیقی و انقلابی صحبت می‌کند. امام خمینی همچنین از جبهه مقابل این طیف سخن به میان می‌آورد؛ روحانیان متحجر و روحانیان نفوذی‌ در حوزه که می‌توانند ضربه شدیدی به [[انقلاب اسلامی]] بزنند.<ref>رادی، محسن، «[https://iict.ac.ir/1400/12/mrohani/ منشور روحانیت یکی از مهم‌ترین سندهای برجا مانده از امام راحل است]»، تارنمای پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، تاریخ درج مطلب: ۳ اسفند ۱۴۰۰ش، تاریخ بازدید: ۹ مهر ۱۴۰۲ش.</ref> برخی پیام اصلی منشور روحانیت امام خمینی را خود مفهوم روحانیت و جایگاه آن در فرایند انقلاب اسلامی می‌دانند و اینکه بقا و زوال انقلاب اسلامی به نهاد روحانیت و [[حوزه‌های علمیه]] بستگی دارد.<ref>رادی، «[https://iict.ac.ir/1400/12/mrohani/ منشور روحانیت یکی از مهم‌ترین سندهای برجا مانده از امام راحل است]».</ref>
منشور روحانیت را چکیده تحلیل و دیدگاه امام خمینی درباره روحانیت و حوزه‌ها و نیز حاوی فهرست دغدغه‌ها و نگرانی‌های ایشان درباره این قشر مؤثر جامعه دانسته‌اند. گفته شده امام خمینی در این پیام آخرین توصیه‌ها و هشدارها را به نسل‌های آینده حوزه‌ها و [[روحانیت]] ابلاغ می‌کند. وی حاصل تجربیات طولانی و دشوار خود را در برابر گرایش‌ها و لایه‌های انحرافی، وابسته، متحجر و مقدس‌نمای حوزه‌ها در اختیار آنان قرار می‌دهد.<ref>«[https://mobahesat.ir/2429 روحانیت اصیل و آفات آن از نگاه امام خمینی]»، تارنمای مباحثات، تاریخ درج مطلب: ۳ اسفند ۱۳۹۹ش، تاریخ بازدید: ۹ مهر ۱۴۰۲ش.</ref>
منشور روحانیت در اواخر عمر [[امام خمینی]]، در سوم اسفندماه ۱۳۶۷ش، چند ماه پس از پایان جنگ ایران و عراق و چهار ماه قبل از رحلت امام خمینی صادر شده است.<ref>موگویی، جواد، خون دل، تهران، انتشارات شهید کاظمی، ۱۳۹۸ش، ص۹.</ref>
== محتوا ==
[[پرونده:منشور روحانیت امام خمینی.PNG|بندانگشتی|منشور روحانیت امام خمینی|376x376پیکسل]]
خطوط اصلی منشور روحانیت عبارت‌ است از:
* جایگاه و نقش علمی و اجتماعی [[روحانیت]]؛
* افشا و طرد روحانیان وابسته به قدرت‌های طاغوتی و متحجر؛
* برشمردن آسیب‌ها و چالش‌های [[حوزه‌های علمیه]]؛<ref>«[https://mobahesat.ir/2429 روحانیت اصیل و آفات آن از نگاه امام خمینی]».</ref>
=== آسیب‌ها و چالش‌ها ===
* غرق‌شدن حوزه‌ها در احکام فردی و عبادی و غفلت از احکام اجتماعی، اقتصادی و سیاسی اسلام.
* پذیرفتن نظریه عدم دخالت روحانیان در سیاست.
* تلقی منفی درباره زیرکی، کاردانی و سیاسی‌بودن عالمان و روحانیان.
* تقدس‌نمایی و فضیلت‌شمردن ظواهر و مظاهر گوشه‌نشینی و انزوای اجتماعی.
* فاصله‌گرفتن از دانش‌ها و علوم غیر رایج در حوزه‌ها از قبیل [[فلسفه]]، عرفان و یادگیری زبان‌های خارجی.
* سرایت تفکر اهل جمود به طلاب جوان حوزه‌ها.
* اختلاف در میان روحانیان متعهد و اصیل در قالب جناح‌بندی‌های سیاسی و یا در میان طلاب جوان و روحانیان پرسابقه.
* نفوذ بیگانگان در جایگاه و در فرهنگ حوزه‌ها.
* فراموش‌کردن و غفلت از اهداف کلی و بلندمدت و محصور شدن در امکانات موجود.
* توجه به نتیجه و عدول از تکلیف.
* عدم باور و اعتماد به مسئولان و مردم و نیز تلقی جدا‌شدن مردم از روحانیان متعهد و اصیل و یا ناتوانی مسئولان انقلابی و متعهد.
* فراموش‌کردن خیانت‌ها و انحرافات فکریِ کسانی که به ظاهر «عقلای قوم» تلقی می‌شوند و ساده‌اندیشی درباره جریان‌ها و اشخاص منحرف، که زمینه نفوذ آنان را فراهم خواهد ساخت.
* اعتماد به گروه‌های سیاسی و لیبرال‌ها که دغدغه احکام و ارزش‌های الهی را ندارند.
* تأثیرپذیری از القائات روحانی‌نماها و مقدس‌مآب‌ها که با بزرگ‌نمایی برخی اشکالات یا شایعات، اصلِ نظام جمهوری اسلامی را زیر سؤال می‌برند.
* ترحم بی‌جا و بی‌مورد نسبت به دشمنان اسلام و مخالفان و متخلفان نظام.
* تخلف از فقه سنتی و [[اجتهاد جواهری]].
* بی‌توجهی به پرسش‌ها و عدم پاسخ به معضلات جامعه.
* بی‌توجهی به علل خارجی مشکلات و دشواری‌ها و برگرداندن همه اشکالات به جبهه خودیی.
* مطلق انگاشتن اصول و قوانین دیپلماسی و عدول از آرمان‌ها به خاطر آن.
* غفلت از نیازها و تحولات آینده.<ref>«[https://mobahesat.ir/2429 روحانیت اصیل و آفات آن از نگاه امام خمینی]».</ref>
==متن==
{{جعبه نقل قول
{{جعبه نقل قول
|تراز = وسط
|تراز = وسط
خط ۷۹: خط ۱۲۲:
روح‌الله الموسوی الخمینی
روح‌الله الموسوی الخمینی
}}
}}
== جستارهای وابسته ==
* [[جریان‌های فکری در حوزه معاصر قم (کتاب)]]
* [[حوزه و بایسته‌ها (کتاب)]]
* [[روحانیت و تجدد (کتاب)]]
* [[بحثی درباره مرجعیت و روحانیت (کتاب)]]


== منابع ==
== منابع ==
خط ۹۲: خط ۱۴۲:
  {{تکمیل مقاله
  {{تکمیل مقاله


| شناسه =
| شناسه =شد
| تیترها =
| تیترها =شد
| ویرایش =
| ویرایش =شد
| لینک‌دهی =
| لینک‌دهی =
| ناوبری =
| ناوبری =
| نمایه =
| نمایه =
| تغییر مسیر =
| تغییر مسیر =شد
| ارجاعات =
| ارجاعات =
| بازبینی =
| بازبینی =شد
| تکمیل =
| تکمیل =
| اولویت =
| اولویت =ج
| کیفیت =
| کیفیت =ب
  }}
  }}


  {{پایان متن}}
  {{پایان متن}}
۱۱٬۸۷۷

ویرایش