automoderated، ناظمان (CommentStreams)
۱۵٬۱۴۷
ویرایش
←تفسیر
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) (←تفسیر) |
||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
== تفسیر == | == تفسیر == | ||
اين آيه نمونه جامع و كامل تربيتى را | اين آيه نمونه جامع و كامل تربيتى را نشان داده كه عقل بمرتبه ايمان رسيده و ايمان منشأ انفاق و اقامه صلاة و دادن زكات شده و در ميان ايمان و اين اعمال خوى وفاى بعهد و صبر در مصائب تكوين يافته تا انسانى موزون و راست و متقى پديد آورده است. تربيت بهر معنا و بهر صورت جز اين باشد ناقص و يك جانبه و ناهماهنگ میباشد. احكام و شرايع آسمانى مقدمه يا وسيله براى پرورش چنين انسانيست.<ref>آیت الله طالقانی، پرتوی از قرآن، ج۲، ص۵۲</ref> | ||
خداوند در این آیه با برشمردن نیکی‌ها، انسانِ دارنده این خصوصیات را همان کسانی می‌داند که راستگو و پرهیزکار هستند. ابرار (نیکوکاران) در قرآن افرادی هستند که خداوند به آنها بهشت را وعده داده است. | خداوند در این آیه با برشمردن نیکی‌ها، انسانِ دارنده این خصوصیات را همان کسانی می‌داند که راستگو و پرهیزکار هستند. ابرار (نیکوکاران) در قرآن افرادی هستند که خداوند به آنها بهشت را وعده داده است. | ||
=== معنای روی‌آوردن به سمت مشرق و مغرب === | === معنای روی‌آوردن به سمت مشرق و مغرب === | ||
در تفسیر آغاز آیه که آمده است که نیکی این نیست که روی خود را به سمت مشرق یا مغرب بگردانید، گفته شده که بحث منازعه بر تغییر قبله است که نصارا نماز را سمت شرق و یهود سمت غرب می‌خواند و مناقشه‌ای بین همگان و تازه مسلمانان روی داده بود. قرآن به این امر توجه داده است که اصل و ملاک | در تفسیر آغاز آیه که آمده است که نیکی این نیست که روی خود را به سمت مشرق یا مغرب بگردانید، گفته شده که بحث منازعه بر تغییر قبله است که نصارا نماز را سمت شرق و یهود سمت غرب می‌خواند و مناقشه‌ای بین همگان و تازه مسلمانان روی داده بود. قرآن به این امر توجه داده است که اصل و ملاک دین‌داری جهت قبله نیست، بلکه با ذکر مصادیقی از نیکی، آنها را دارای اهمیت فراوان در دین‌داری می‌داند. | ||
=== مصادیق نیکی === | === مصادیق نیکی === | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
'''شش:''' وفای به عهد. | '''شش:''' وفای به عهد. | ||
'''هفت:''' صبر در جنگ و زیان. | '''هفت:''' صبر در جنگ و زیان و سختی: ابن مسعود و قتادة و جماعتى از مفسرين مي‌گويند مراد از «باساء» فقر و تهيدستى از منظور از «ضرّاء» درد و مرض است. و مراد از «بأس» جنگ است يعنى در هنگام جنگ و جهاد با دشمنان، خويشتندار هستند دليل اينكه «بأس» بمعناى جنگ ميآيد.<ref>ترجمه تفسیر مجمع‌البیان، جلد۲، صفحه ۱۸۳</ref> | ||