غروب خورشید در چشمه گل‌آلود در آیه ۸۶ سوره کهف: تفاوت میان نسخه‌ها

}}

این آیه دنباله داستان [[ذوالقرنین]] است. [[تفسیر احسن الحدیث]] می‌نویسد: «این دو آیه در بیان سفر اول ذوالقرنین است و نشان می‌دهد که او در سفر مغرب به کنار دریایی رسیده که آب آن در اثر لجن‌ها سیاه دیده می‌شد و بیننده خیال می‌کرد که آفتاب در آن غروب می‌کند. این یک امر عادی است، ما اگر در کنار دریایی باشیم که در آن خشکی دیده نشود، خواهیم دید که آفتاب در آب غروب می‌کند و از آن طلوع می‌کند. النهایه آنجا خلیج کم عمقی بوده که آب به واسطه لجن، سیاه دیده می‌شده است.»<ref>تفسیر أحسن الحدیث، ج۶، ص۲۶۶.</ref>