automoderated، ناظمان (CommentStreams)
۱۵٬۲۴۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
== دیگر عقاید == | == دیگر عقاید == | ||
* '''عدم جواز تقلید:''' | * '''عدم جواز تقلید:''' اخباريان عقيده دارند كه تقليدكردن از مجتهدان، جايز نيست. و بر مردم لازم است كه از ائمّه معصوم (ع) پيروى كنند؛ يعنى در زمان غيبت، مردم بايد به محكمات كتاب و احاديث ائمّه معصوم (ع) مراجعه كنند، و مردمی كه خود نمى‌توانند از آيات محكم و احاديث امامان معصوم (ع) بر حكم شرعى استدلال كنند، بايد به عالم و فقيهى مراجعه كنند كه فقط به محكمات و احاديث ائمّه (ع) تمسّك مى‌كند و با ادلّه عقليه و اجماع و رأى و نظر خود، حكمى را استنباط نمى‌كند. این نظر را استرابادی به شیخ صدوق و کلینی نسبت می‌دهد.<ref>الفوائد المدنية، ص ۴۰، به نقل از اخباريگرى، تاريخ و عقايد، بهشتى، ابراهيم، ج۱، ص۳۸۰.</ref> | ||
* '''لزوم احتیاط:''' به باور اخباری‌ها، درباره موضوعاتی که برای آن روایتی در کتب اربعه نیست، باید [[احتیاط]] شود (واجب احتمالی انجام شود و حرام احتمالی ترک شود). شعار عملی اخباریون احتیاط گرایی است. آنها معتقدند در تمامی موارد مشکوک و مردد باید حکم به احتیاط داد.<ref>پيدايش، سير تطور و تداوم اخباری‌گری، فائز قاسم, شريفی محمد، دوفصلنامه كتاب قيم، پاييز و زمستان ۱۳۹۳، دوره ۴، شماره ۱۱ (ويژه علوم قرآن و حديث)</ref> | * '''لزوم احتیاط:''' به باور اخباری‌ها، درباره موضوعاتی که برای آن روایتی در کتب اربعه نیست، باید [[احتیاط]] شود (واجب احتمالی انجام شود و حرام احتمالی ترک شود). شعار عملی اخباریون احتیاط گرایی است. آنها معتقدند در تمامی موارد مشکوک و مردد باید حکم به احتیاط داد.<ref>پيدايش، سير تطور و تداوم اخباری‌گری، فائز قاسم, شريفی محمد، دوفصلنامه كتاب قيم، پاييز و زمستان ۱۳۹۳، دوره ۴، شماره ۱۱ (ويژه علوم قرآن و حديث)</ref> | ||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
* '''عدم اعتبار اجماع:''' آنها اجماع را برگرفته از اهل سنت می دانند و آن را حجت شرعی نمی دانند. | * '''عدم اعتبار اجماع:''' آنها اجماع را برگرفته از اهل سنت می دانند و آن را حجت شرعی نمی دانند. | ||
* '''تحریف قرآن:''' در مقابلِ نظر مشهور و معروف شيعه، گروهى از شيعه و عامّه، قائل به وقوع نقصان در قرآن شده‌اند. کلینی و شیخ صدوق در آثارشان روایات زیادی درباره تحریف قرآن آورده اند. بيشتر اخباريان متأخّر نيز به پيروى از اين افراد، قائل به نقيصه و كاهش در قرآن شده‌اند؛ از آن‌جمله‌اند: محمّدامين استرآبادى، محمّدتقى مجلسى، سيّد هاشم بحرانى، شيخ عبدالعلى حويزى، محمّدباقر مجلسى، و شاگردش محمّد صالح مازندرانى، سيّدنعمة الله جزايرى، ابوالحسن عاملى نباطى فتونى، سيّدمحمّد رضى‌الدين حسينى، محمّدبن سليمان‌بن زوير سليمانى، شيخ‌يوسف بحرانى، ميرزاحسين نورى. برخى ديگر از اخباريان، مانند فيض‌كاشانى، در بعضى از آثار خود، قائل به تحريف شده‌اند. روشن شد كه پذيرفتن تنقيص در قرآن، منحصر در اخباريان و اهل حديث نيست و مخالفان آن نيز اعم از اخبارى و اصولى‌اند.<ref>اخباريگرى، تاريخ و عقايد، بهشتى، ابراهيم، ج۱، ص۳۰۳.</ref> | |||
== مطالعه بیشتر == | == مطالعه بیشتر == | ||