راه‌‌های تقویت ایمان: تفاوت میان نسخه‌ها

{{شاخه

}}

 

برخی عوامل، ایمان را ضعیف می‌کند؛ در نتیجه نمی‌گذارند [[انسان]] در ایمانِ خود ثابت قدم باشد. برای نمونه، [[دنیا]] اگر چه با ارزش بوده و وسیله‌ای برای رسیدن به [[کمال]] است؛ ولی دل بستن و شیفتهٔ آن شدن، ایمان را سست می‌کند. [[هوای نفس]]، انسان را به[[لذت]]‌های دنیایی (بدون در نظر گرفتن [[آخرت]]) تشویق کرده و [[شیطان]] این لذت‌ها را برای انسان زیبا نشان می‌دهد. غافل شدن از [[یاد خدا]]، از [[مرگ]] و از [[معصومان(ع)]] هم، در اینکه در ایمانمان ثابت قدم نباشیم تأثیرگذار هستند.

 

برخی عوامل، ایمان را تقویت می‌کند؛ در نتیجه باعث می‌شود انسان در ایمانش ثابت قدم بشود. برای نمونه، [[توبه]] و پشیمانی از [[گناه|گناهان]] ایمان را تقویت می‌کند. ارزیابیِ کارهایِ هر روز و [[مراقبه|مراقبت]] از اعمال در طول روز، باعث می‌شود انسان دچار [[غفلت]] نشود. مداومت در [[عبادت]]، [[محبت]] به اولیای خدا، [[یاد خدا]] و تقویت اراده از دیگر عواملی هستند که انسان را در ثبات قدم یاری می‌کنند.

 

 

[[دنیا]] به خودی خود با ارزش است؛ ولی انحراف از جایی شروع می‌شود که انسان به دنیا دل ببندد. نباید به دنیا به‌طور مستقل و به خاطر خودش توجه کرد؛ بلکه دنیا وسیله‌ای است برای رسیدن به امور با ارزش‌تر.<ref>برگرفته از مصباح یزدی، محمد تقی، اخلاق در قرآن، مؤسسة آموزشی و پژوهشی امام خمینی، چاپ سوم، 1377، ج اول، ص 213.</ref>

 

[[شیطان]]، اعمال زشت را به انسان زیبا نشان می‌دهد. او با دادن وعده‌های دروغ، انسان را به کارهایی دعوت می‌کند که انجامش باعث ضعیف شدن ایمان می‌شود. همچنین با ترساندن او از نتیجه کارهای خیر، انسان را فریب می‌دهد.<ref>. همان، ص 230.</ref>

 

 

 

===توبه===

برای [[توبه]] دو پایه اصلی وجود دارد: اولی پشیمانی نسبت به [[گناه|گناهان]] و دوم تصمیم جدی به اینکه به گناهان بازنگردد.<ref>. مطهری، مرتضی، آزادی معنوی، صدرا، چاپ بیستم، 1378، ص 45.</ref> شرایط قبولی توبه، «بازگرداندن [[حق الناس|حقوق مردم]]» و «ادای [[حق الله|حقوق الهی]]» است.

کسی که بخواهد توبه او کمال بیشتری پیدا کند، باید گوشت‌هایی که از حرام بر تن او روییده آب شوند و بدنش را که لذت گناه چشیده، سختیِ طاعت بچشاند. برای نمونه، [[شب زنده‌داری]] برای انسان سخت است و چون سخت است باید انجام داد تا نفس از حال و هوای گناه خارج شود.<ref>برگرفته از مطهری، مرتضی، آزادی معنوی، صدرا، چاپ بیستم، 1378، ص 67.</ref>

 

===محاسبه نفس===

مداومت و میانه‌روی بهتر از این است که انسان تندروی کند و مداومت نداشته باشد. مداومت در [[نماز اول وقت]]، یک صفحه [[قرآن]] خواندن در ساعت معین، [[ذکر]] خاصی در زمان معین و [[نماز شب]]، باعث می‌شود تا [[غفلت]] از انسان دور شود؛ ولی اگر این ‌کارها به‌طور مداوم و در زمانی معین نباشد، اثر غفلت‌زدایی و تقویت ایمان را ندارند.<ref>. مصباح یزدی، محمد تقی، به سوی او، انتشارات مؤسسة آموزشی و پژوهشی امام خمینی، چاپ دوم، 1382، ص 107.</ref>

 

عبادت‌های روزانه مثل [[نماز]]های واجب، [[نماز شب]] و عبادت‌های موسمی مثل [[روزه]]، [[حج]] و [[اعتکاف]] اگر با شرایط خود انجام شوند باعث تقویت ایمان خواهند شد.<ref>. دیلمی، احمد _ آذربایجانی، مسعود، اخلاق اسلامی، نشر معارف، 1383، ص 340.</ref>

 

[[ذکر]] دو گونه است: ذکر لفظی و ذکر قلبی که ذکر لفظی مقدمه‌ای برای ذکر قلبی است.<ref>. همان، ص 342.</ref>

 

 

کسی که فردی را برای خود، [[انسان کامل]] شمرده و شیفته اخلاق و روحیات او شود، تحت تأثیر او قرار می‌گیرد. به عقیده اهل [[عرفان]]، محبت به پاکان مانند دستگاه خودکاری، خودبه‌خود بدی‌ها را جمع می‌کند و بیرون می‌ریزد. در این رابطه، [[توسل]] به آنها، [[زیارت]] آنها و هدیه دادن کارهای خوب به آنها باعث تقویت ایمان می‌شود.<ref>. همان، ص 348.</ref>

زیارت و ملاقات برادران دینی و [[عالم|علمای]] دینی و [[مؤمن|مؤمنان]] حقیقی نیز باعث رشد محبت و ایمان می‌شود.<ref>. همان، ص 350.</ref>

تقویت اراده، زمینه‌ساز بیرون راندن عوامل مزاحم و تقویت عوامل تقویت‌کننده ایمان است.

 

  | شناسه =

  | تیترها =

  | ویرایش =

  | نمایه =

  | تغییر مسیر =

  | بازبینی =