۲٬۱۵۱
ویرایش
اصلاح ارقام
(←تشویق به تجارت در روایات: اصلاح ارقام) |
(اصلاح ارقام) |
||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
* روایاتی دیگر خرید و فروش را مستحب و پسندیده می‌داند.<ref>حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل‌الشیعه، قم، موسسه آل البیت، چاپ اول، ۱۴۰۹ق، ج۱۷، ص۱۸، باب۳.</ref> | * روایاتی دیگر خرید و فروش را مستحب و پسندیده می‌داند.<ref>حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل‌الشیعه، قم، موسسه آل البیت، چاپ اول، ۱۴۰۹ق، ج۱۷، ص۱۸، باب۳.</ref> | ||
مسئله روزی، تأمین زندگی آبرومندانه و سرافرازانه و دور از تکدّی‌گری و تن‌پروری، از نظر دین اسلام بسیار مهم و مورد توجه است. | مسئله روزی، تأمین زندگی آبرومندانه و سرافرازانه و دور از تکدّی‌گری و تن‌پروری، از نظر دین اسلام بسیار مهم و مورد توجه است. امام صادق(ع) از علی بن عبدالعزیز پرسید: عمر بن مسلم چه می‌کند؟ پاسخ داد: به عبادت رو آورده و تجارت را رها کرده است. امام(ع) فرمود: {{متن عربی|وای بر او! آیا نمی‌داند کسی که طلب روزی و کسب و کار را رها کند دعایش مستجاب نمی‌شود، هنگامی که آیه {{قرآن|وَ مَن یَتّقِ اللهَ یجعَل له مخرجاً و یزرُقهُ مِنْ حَیثُ لایَحتَسِبِ|ترجمه=هر کس تقوی بورزد خداوند او را در بن‌بست نمی‌گذارد و راهی برای او باز می‌کند و او را از جایی که گمان نمی‌برد روزی می‌دهد|سوره=طلاق|آیه=۲و۳}} نازل شد، گروهی از یاران رسول خدا(ص) درها را بر خویش فرو بستند و فقط به عبادت روی آوردند و گفتند: از کسب و کار بی‌نیاز شدیم و از سوی خدا کفایت می‌شویم! این موضوع، خبرش به پیامبر(ص) رسید، آنها را احضار کرد و گفت: چه چیز شما را بر این کار واداشته است؟ عرض کردند: ای پیامبر خدا ـ در آن آیه ـ خداوند متکفّل روزی ما شد و ما به عبادت روی آوردیم. فرمود: هر کس چنین کند ـ کسب را رها سازد ـ دعایش مستجاب نمی‌شود، بر شما باد که در طلب روزی باشید و به کسب و معیشت بپردازید.}}<ref>حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل‌الشیعه، قم، موسسه آل البیت، چاپ اول، ۱۴۰۹ق،ج۱۷، باب۵، ص۲۷، ح۲۱۸۹۴.</ref> | ||
== توکل و دعا == | == توکل و دعا == | ||
برخی توکل را، تنبلی، تن‌پروری و تکدی‌گری معنا می‌کنند. توکل یعنی با اعتماد به خدا و با اطمینان به تدبیر خداوند، دنبال تلاش و تولید رفتن. یعنی از تو حرکت، از خدا برکت، نه به معنای مفت‌خوری و تکدّی‌گری. توسل و دعا هم در جامعه دینی و امت معنا نشده است. دعا یعنی خواندن و ارتباط نیکو با خدا نه به معنای تقاضای زندگی بسیار مرفه از خداوند و بعد هم نشستن و منتظر بسته‌بندی‌های آسمانی ماندن. | برخی [[توکل]] را، تنبلی، تن‌پروری و تکدی‌گری معنا می‌کنند. توکل یعنی با اعتماد به خدا و با اطمینان به تدبیر خداوند، دنبال تلاش و تولید رفتن. یعنی از تو حرکت، از خدا برکت، نه به معنای مفت‌خوری و تکدّی‌گری. [[حقیقت توسل|توسل]] و [[دعا]] هم در جامعه دینی و امت معنا نشده است. دعا یعنی خواندن و ارتباط نیکو با خدا نه به معنای تقاضای زندگی بسیار مرفه از خداوند و بعد هم نشستن و منتظر بسته‌بندی‌های آسمانی ماندن. | ||
تلاش و تجارت، درآمدزاست و توکل و دعا برکت‌زا. درآمد یک چیزی است و برکت چیز دیگر. خیلی‌ها درآمد زیادی دارند ولی | تلاش و تجارت، درآمدزاست و توکل و دعا برکت‌زا. درآمد یک چیزی است و برکت چیز دیگر. خیلی‌ها درآمد زیادی دارند ولی زندگیشان رونق و صفا ندارد. برخی درآمدشان اندک است ولی زندگیشان باصفا و آرام است. | ||
== قناعت و پرهیز از تجمل و ریخت و پاش == | == قناعت و پرهیز از تجمل و ریخت و پاش == | ||
اسلام به قناعت و میانه‌روی در زندگی سفارش زیادی کرده است | اسلام به [[قناعت]] و میانه‌روی در زندگی سفارش زیادی کرده است: {{قرآن|ترجمه=و دستت را به گردنت زنجير مكن و بسيار [هم] گشاده‌دستى منما تا ملامت‌شده و حسرت‌زده بر جاى مانى.|سوره=اسراء|آیه=۲۹}} یعنی نه خیلی باید حریص بود که انگار دست انسان شکسته و به گردن آویزان است و اصلاً به جیب نمی‌رود و نه خیلی گشاده‌دستی که خود و خانواده‌ات درمانده شوند بلکه باید میانه‌روی در زندگی را جدی گرفت. رسول اسلام(ص) می‌فرماید: {{عربی|القِناعه مالٌ لایَنْفدُ|ترجمه=قناعت مالی است که تمام نمی‌شود}}<ref>نهج‌الفصاحه، ج ۲۱۱۱، ص۴۴۸.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||