راه‌های درمان تکبر: تفاوت میان نسخه‌ها

{{سوال}}

عوامل و ریشه‌های تکبر چیست؟

{{پایان سوال}}

{{پاسخ}}

خودمان را بشناسيم

خودشناسي و خودنگري يكي از راه‌هاي اصلي درمان تكبر و غرور به حساب مي‌آيد. بايد دو مرحله از هستي خود را هميشه به ياد داشته باشيم.

الف. اينكه چگونه با ضعف و ناتواني از ديار عدم به عالم هستي قدم نهاده‌ايم.

ب. سرانجام زندگي ما به كجا مي‌انجامد و چگونه در دل خاك جاي گرفته، همه توانايي‌ها و دارايي‌هاي ما كه اينك به آنها فخر مي‌كنيم، از ما گرفته مي‌شود.

اگر انسان هميشه به اين دو مرحله از وجود هستي خود توجه داشته باشد، به عجز و ناتواني خود پي مي‌برد و حتي در حال شهرت و مقام نيز به غرور و تكبر مبتلا نمي‌شود؛ بلكه مقام و رياست را از سوي خدا دانسته و سعي مي‌كند در جهت كمال معنوي خود از آن استفاده كند. علي(ع) مي‌فرمايد: «عَجِبْتُ للمتكبّرِ الّذي كان بالأميس نطفه و يكونُ غَداً جِيفه»<ref>مجلسي، بحار الانوار، بيروت، ج۷۸، ص۹۴.</ref> يعني تعجب مي‌كنم از آدم متكبر، كسي كه ديروز نطفه‌اي بيش نبود و فردا هم مرداري بيش نخواهد بود، و در عين حال تكبر مي‌ورزد.

۲. به ياد مرگ باشيم:

ياد مرگ از انحرافات اخلاقي و از جمله تكبر و خود بزرگ‌بيني جلوگيري مي‌كند. علي(ع) در اين باره مي‌فرمايد: «ضَعُ فَخْرَك و احطُط كِبركَ، و اذكر قبرَكَ»<ref> شفيعي، سيد محمد، پرورش روح در پرتو چهل حديث، دفتر تبليغات اسلامي، چاپ اول، ۱۳۷۰، ج۱، ص۴۹۱.</ref> فخر و مباهات را كنار بگذار، تكبر را از خود دور ساز، به ياد قبر خودت باش.

 

 

يكي ديگر از عواملي كه مي‌تواند از تكبر و غرور حتي در موقعيت‌هاي حساس مانند شهرت و مقام داشتن، جلوگيري كند، عبادت خداست. علي(ع) در اين باره مي‌فرمايد: «خداوند نماز را جهت منزه ساختن انسان‌ها از تكبر مقرّر داشته است».<ref>شفيعي، سيد محمد، پرورش روح در پرتو چهل حديث، دفتر تبليغات اسلامي، چاپ اول، ۱۳۷۰، ج۱، ص۴۹۲.</ref>

 

 

نكته ديگر اينكه هر گاه به مقام و موقعيتي دست يافتيم، بايد خودمان را فراموش نكنيم و هميشه به يادمان باشد كه اين مقام و موقعيت براي هميشه باقي نخواهد ماند.

 

 

 

تواضع ضد تكبر است و هر چه بكوشيم خود را به صفت تواضع نزديك تر كنيم از تكبر دورتر شدهايم امام حسن-عليه السلام- فرمود: «كسي كه عظمت و بزرگي خدا را درك كند، شايسته نيست كه تكبر ورزد و اظهار بزرگي كند؛ بلكه بايد در بر ابر عظمت خدا از خود تواضع نشان دهد. براي ايجاد صفت تواضع و راه هاي آن به كتاب هاي اخلاقي مثل معراج العاده مراجعه شود. از جمله آن كارها اين است كه كارهاي معمول زندگي را شخصاً انجام بدهيم، در كارهاي خانه به اهل خانه كمك كنيم و....

 

 

امام حسن ـ عليه‌السّلام ـ فرمود: كسي كه عظمت و بزرگي خدا را درك كند، شايسته نيست كه تكبر ورزد و اظهار بزرگي كند، بلكه مي‌بايد در برابر عظمت خدا، از خود تواضع نشان دهد. <ref>محمدي ري شهري، محمد، ميزان الحكمه، دارالحديث، چاپ اول، ج۳، ص۲۶۵۶.</ref>

 

۲. خودنگري و خودشناسي

 

 

هر قدر ارزشمندي انسان كامل تر گردد، در بازنگري به روحيات خود احساس كوچكي و خردي كرده، خود را از ديگران كوچكتر و پائين‌تر خواهد ديد. اميرمومنين ـ عليه‌السلام ـ فرمود: «در شگفتم از آدم مبتكر: كسي كه ديروز نطفه‌اي بيش نبود و فردا هم مرداري بيش نخواهد بود، و در عين حال تكبر مي‌ورزد.»<ref> محمدي ري شهري، محمد، ميزان الحكمه، دارالحديث، چاپ اول، ج۳، ص۲۶۵۸.</ref> نكته‌اي تربيتي كه در اين روايت وجود دارد اين است كه شخص متكبر بايد قدري درباره‌ خودش تأمل كند، از چه آفريده شده و سرانجام اين بدن مادي او چه خواهد بود اگر حقيقت انسان به اين بدن مادي است كه تكبر جايگاهي ندارد (چون انسان از پست‌ترين چيز آفريده شده) و اگر حقيقت انسان به روح و بعد معنوي او است، بايد تلاش نمود كه معنويت را در خويش تقويت نموده و ريشه تكبر را بخشكاند.

 

 

يكي از عوامل موثر در درمان تكبر اين است كه فرد، خود متكفل كارهاي روز مره‌ّاي خود باشد و كارهايش را به ديگران تحميل نكند تا كم‌كم احساس بزرگي ننمايد.

 

امام صادق ـ عليه‌السلام ـ فرمود: «كسي كه لباس خود را وصله كند و كفش خود را با دست خود بدوزد و بار خود را خود بر دوش گيرد، او از بيماري تكبر در امان خواهد بود.»<ref>شفيعي، سيد محمد، پرورش روح در پرتو چهل حديث، دفتر تبليغات اسلامي، ج۱، ص۴۹۱.</ref>

 

 

يكي ديگر از راه‌هاي درمان تكبر اين است كه فرد به ياد مرگ افتد. علي ـ عليه‌السلام ـ فرمود: «فخر و مباهات را كنار بگذار، تكبر را از خود دور ساز، به ياد قبر خود باش.»<ref>نهج‌البلاغه، انتشارات مشعل، چاپ اول، ۱۳۶۰، خطبه۱۵۳و حكمت شماره ۳۹۸.</ref>

 

 

براي درمان و جلوگيري از تكبر بايد به عبادت پرداخت. علي ـ عليه‌السلام ـ فرمود: «خداوند نماز را جهت منزّه ساختن انسانها از تكبر، مقرر داشته است.»<ref>> محمدي ري شهري، محمد، ميزان الحكمه، دارالحديث، چاپ اول، ج۳، ص۲۶۵۷.</ref>

 

۶. ايجاد و تقويت صفت تواضع در خود

 

تواضع ضد كبر و درمان قطعي تكبر است و معناي آن را فروتني و شكسته نفسي گفته اند. تواضع نسبت به چند چيز صورت مي پذيرد مثل تواضع نسبت به خداوند، دين خدا، پيامبر و امام، مومنان و مردم. تنها در مقابل اشخاص متكبر و خود خواه تواضع پسنديده نيست؛ البته بايد دقت كرد كه تواضع از صفت بد چابلوسي و تملق سر در نياورد.

 

 

{{پایان پاسخ}}

{{پانویس}}

|شاخه فرعی۱ = رذائل اخلاقی

|شاخه فرعی۲ = تکبر

|شاخه فرعی۳ =

  | شناسه =

  | تیترها =

  | ویرایش =

  | لینک‌دهی =

  | تغییر مسیر =

  | بازبینی =

  | اولویت =

  | کیفیت =