راه‌های حل اختلاف بین بستگان

نسخهٔ تاریخ ‏۱۹ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۸:۱۷ توسط A.ahmadi (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{شروع متن}} {{سوال}} برای بهبود و تقویت روابط بین بستگان و ترغیب و تشویق افراد ب...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
سؤال

برای بهبود و تقویت روابط بین بستگان و ترغیب و تشویق افراد به انجام صلۀ رحم چه پيشنهادي داريد؟

اصلاح بين فاميل و تلاش براي از بين بردن كدورت‎ها و برقراري روابط آنها، بسيار مورد تأکید اسلام قرار گرفته است. تا آنجا كه رسول خدا(ص) در كلامي زيبا اين امر را برتر از روزه و نماز و صدقه برشمردند[۱]. اما اين كار غالباً امري پيچيده است؛ مخصوصاً در كينه‎هاي ريشه‎دار و كهنه به همين دليل براي رسيدن به آن بايد از نكات و دقايقي بهره گرفت، كه به برخي اشاره مي‎شود.

۱. پيدا كردن ريشه‎هاي اختلاف: چرا كه با ريشه‎يابي، موضع درمان و تصميم براي راه حل آن روشن‎تر مي‎گردد.

۲. شتابزدگي در بسياري از مواقع، نتيجه معكوس دارد به خصوص اگر اختلافات عميق و ريشه‎دار باشد. در اين گونه موارد بايد جهات اختلاف را بررسي كرد و گاه روي كاغذ آورد، سپس به حل يك يك آنها پرداخت و به هر يك از دو طرف امتيازي داده شود و تعادلي برقرار گردد و كار به صلح و آشتي و سپس برقراري روابط بيانجامد.

۳. بايد در مسائل عاطفي، از آيات و رواياتي كه عواطف مذهبي طرفين را تحريك و بسيج مي‎كند، بهره گرفت و هر دو طرف يا آنكه قطع روابط نموده، را از عواقب و زشتي آن با خبر نمود.

۴. مي‎توان براي هر دو طرف شخصيت والايي قائل شد تا به خاطر احساس شخصيت حاضر به عفو و گذشت نسبت به بعضي از خواسته‎هاي خود بشود و يا از آنكه آگاهتر است يا خاضع‎تر و يا كوچك‎تر است، در كمال احترام خواهش نمود كه پيش قدم شود و با دادن هديه و يا با شروع سخن به قضيه خاتمه بدهد.

۵. مراحل تدريج را نبايد از نظر دور داشت و مثلا در ابتدا با پيغام و بعد تلفني و بعد حضوري باب رفع كدورت‎ها و قطع رحم را باز نمود.

۶. گاه اصلاح كننده در صورت نياز، بايد از خود نوعي فداكاري به خرج دهد و مثلاً زمينه تشكيل جلسه‎اي مشترك و يا تحمل ديگر هزينه‎هاي مالي را فراهم آورد.

۷. شخص مصلح بايد خود را بي‎طرف و نسبت به هر دو علاقه‎مند و با محبت نشان دهد، زيرا هرگونه جانبداري از يكي از طرف او را از رسيدن به مقصود باز مي‎دارد.

۸. شخص آشتي دهنده نبايد به دنبال تعيين مقصر و مجرم باشد. چرا كه آتش اختلاف و كدورت را شعله‎ور مي‎نمايد، بلكه از آنها بخواهد با بزرگواري همديگر را ببخشند و از كوتاهي‎هاي جزئي صرف‎نظر نمايند.

۹. جايگاه خانوادگي و يا اجتماعي كسي كه ميانجيگري مي‎كند؛ بسيار مهم است.

۱۰. يكي از موارد جواز دروغ[۲] همين موارد است؛ مثلاً بگويد فلان كس به تو علاقه زياد دارد و بارها در پشت سر ذكر خير شما را مي‎گفت) و براي آشتي ابراز آمادگي نمود.

۱۱. در بسياري از مواقع، پيمودن اين راه نياز به صبر و حوصله و خونسردي دارد. و نبايد زود نااميد شد؛ چرا كه پيچيده‎ترين اختلافات را مي‎توان با شكيبايي و تدبير حل كرد. به هم زدن روابط و قطع رحم، كار سريع و آساني است، ولي اصلاح آن نياز به زمان دارد. يك بناي عظيم را مي‎توان با چند بمب منفجر كرد و با خاك يكسان نمود، ولي ساختن آن سال‎ها وقت لازم دارد. بناي اعتماد و دوستي و محبت و صميميت در ميان فاميل و ارحام نيز چنين است. بنابراين شتابزدگي هرگز عاقلانه نيست.


مطالعه بیشتر

زواری نسب میانجی، سلمان، صله ارحام آثار و ثمرات آن، قم: نوید اسلام، ۱۳۸۱. غریب شاه، مصطفی، خویشاوندی و صله ارحام، تهران: قلم علم، ۱۳۸۹. محمودی ارسنجانی، علی، حقوق والدین و صله رحم، احترام به سادات و همسایه، قم: مدرسه امام علی بن ابیطالب(ع)، ۱۳۸۹.8. بارکر، آلن، بهبود مهارت‌های ارتباطی، ترجمۀ عبدالرضا شاه محمدی، تهران: فریش، ۱۳۸۹.


منابع

  1. ميزان الحكمه، ج۲، ح ۱۰۵۱۷.
  2. بحارالانوار، ج۶۹، ص۲۶۳.