دعای روز بیستم ماه رمضان

سؤال

برای روز بیستم ماه رمضان چه دعاهایی سفارش شده است؟

دعاهای مخصوصی برای روز بیستم ماه رمضان ذکر شده:[۱]

در ابتدای دعای روز بیستم ماه رمضان از خداوند درخواست می‌شود که درهای بهشت را بر روی دعاکننده بگشاید. مقصود را چنین دانسته‌اند که خداوند گناهان فرد را پاک سازد و حسنات و کارهای نیک را افزون سازد؛ زیرا تا انسان گنه‌کار بوده و از خیرات و حسنات دور باشد، بهشت بر او حرام خواهد بود.[۳]

براساس برخی روایات، یکی از درهای بهشت با نام «ریان» برای روزه‌داران از امت پیامبر اسلام باز می‌شود.‏[۴] البته عالمان شیعه درها و کلیدهای بهشت را درهای دنیایی نمی‌دانند بلکه مقصود وسائل و اعمالی است كه انسان بوسیله آن‌ها به بهشت می‌رود.[۵]

در فراز پایانی دعا از واژه «سكينه» استفاده شده است. سکینه به معنى آرامش و اطمينان خاطرى است كه هرگونه شک و ترديد و وحشت را در انسان از بین می‌برد. اين آرامش ممكن است جنبه عقيدتى داشته باشد، و تزلزل اعتقاد را بر طرف سازد، يا جنبه عملى، به گونه‌اى كه ثبات قدم، مقاومت و شكيبايى به انسان ببخشد.[۶]

سید بن طاووس عالم شیعی در قرن هفتم، دعای دیگری نیز مخصوص روز بیستم ماه رمضان ذکر کرده است.[۷]

دعای روز بیستم ماه رمضان
مـتـن
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الْمَخْزُونِ الطَّاهِرِ الْمُطَهَّرِ، يا مَنْ اسْتَجابَ لِأَبْغَضِ خَلْقِهِ إِلَيْهِ إِذْ قالَ‏ «أَنْظِرْنِي إِلى‏ يَوْمِ يُبْعَثُونَ»، فَانِّي لا أَكُونُ أَسْوَءَ حالًا مِنْهُ فِيما سَأَلْتُكَ، فَاسْتَجِبْ لِي فِيما دَعَوْتُكَ، وَ أَعْطِنِي يا رَبِّ ما سَأَلْتُكَ، إِنِّي أَسْأَلُكَ يا سَيِّدِي أَنْ تُصَلِّيَ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ أَنْ تَجْعَلَنِي مِمَّنْ تَنْتَصِرُ بِهِ لِدِينِكَ، وَ تُقاتِلُ بِهِ عَدُوَّكَ

فِي الصَّفِّ الَّذِي ذَكَرْتَ فِي كِتابِكَ، فَقُلْتَ‏ «كَأَنَّهُمْ بُنْيانٌ مَرْصُوصٌ»، مَعَ أَحَبِّ خَلْقِكَ إِلَيْكَ فِي أَحَبِّ الْمَواطِنِ لَدَيْكَ. اللَّهُمَّ وَ فِي صُدُورِ الْكافِرِينَ فَعَظِّمْنِي، وَ فِي أَعْيُنِ الْمُؤْمِنِينَ فَجَلِّلْنِي، وَ فِي نَفْسِي وَ أَهْلِ بَيْتِي فَذَلِّلْنِي، وَ حَبِّبْ إِلَيَّ مَنْ أَحْبَبْتَ، وَ بَغِّضْ إِلَيَّ مَنْ أَبْغَضْتَ، وَ وَفِّقْنِي لِأَحَبِّ الأُمُورِ إِلَيْكَ، وَ أَرْضاها لَدَيْكَ.

اللَّهُمَّ إِنِّي مِنْكَ إِلَيْكَ أَفِرُّ، وَ لَيْسَ ذلِكَ إِلَّا مِنْ خَوْفِي عَدْلَكَ، وَ إِيَّاكَ أَسْأَلُ بِكَ، لِأَنَّهُ لَيْسَ أَحَدٌ إِلَّا دُونَكَ، وَ لا أَقْدِرُ أَنْ أَسْتَتِرُ مِنْكَ فِي لَيْلٍ وَ لا نَهارٍ، وَ أَنَا عارِفٌ بِرُبُوبِيَّتِكَ مُقِرٌّ بِوَحْدانِيَّتِكَ، أَحَطْتَ يا إِلهِي خُبْراً بِأَهْلِ السَّماواتِ وَ أَهْلِ الْأَرْضِ، لا يَشْغَلُكَ شَيْ‏ءٌ عَنْ شَي‏ءٍ لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ، إِنَّكَ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِير.‏[۸]

منابع

  1. مجلسی، محمد باقر، زاد المعاد (مفتاح الجنان)، محقق و مصحح: اعلمی، علاء الدین، بیروت، موسسة الأعلمی للمطبوعات‏، ۱۴۲۳ق، ص۱۴۵.
  2. مجلسی، زاد المعاد (مفتاح الجنان)، ۱۴۲۳ق، ص۱۴۵.
  3. «شرح دعای روز بیستم ماه مبارک رمضان»، پایگاه ضیاء الصالحین، تاریخ بازدید: ۲۲ فروردین ۱۴۰۲ش.
  4. الأمالي( للصدوق)، النص، ص: 53
  5. «شرح دعای روز بیستم ماه مبارک رمضان»، پایگاه اطلاع‌رسانی آیت‌الله مکارم شیرازی، تاریخ بازدید: ۲۲ فروردین ۱۴۰۲ش.
  6. «شرح دعای روز بیستم ماه مبارک رمضان»، پایگاه اطلاع‌رسانی آیت‌الله مکارم شیرازی، تاریخ بازدید: ۲۲ فروردین ۱۴۰۲ش.
  7. ابن‌طاووس، علی بن موسی، اقبال الاعمال، گردآورنده: آخوندی، محمد، تهران، دارالکتب الإسلامیة، چاپ دوم، ۱۳۶۷ش، ج۱، ص۳۵۴- ۳۵۵.
  8. ابن‌طاووس، اقبال الاعمال، ۱۳۶۷ش، ج۱، ص۳۵۴- ۳۵۵.