automoderated، دیوانسالاران، مدیران
۷٬۲۲۸
ویرایش
جز (←حقیقت حقالناس) |
|||
خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
شیخ صدوق در روایتی از امیرالمؤمنین، دعایی نقل کرده است که باعث پاک شدن همه گناهان انسان می شود به طوری که فرد قبل از مرگ هیچ گناهی ندارد و اینکه حقالناس هیچکس بر عهدهاش نخواهد بود.<ref>ابن بابویه، محمد، معانی الأخبار، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، ۱۴۰۳ق، باب معنی المخبیات، ص۱۳۹، حدیث۱.</ref> | شیخ صدوق در روایتی از امیرالمؤمنین، دعایی نقل کرده است که باعث پاک شدن همه گناهان انسان می شود به طوری که فرد قبل از مرگ هیچ گناهی ندارد و اینکه حقالناس هیچکس بر عهدهاش نخواهد بود.<ref>ابن بابویه، محمد، معانی الأخبار، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، ۱۴۰۳ق، باب معنی المخبیات، ص۱۳۹، حدیث۱.</ref> | ||
با توجه به اینکه در حق الناس باید حق مردم پرداخت شود یا آنها با رضایت خاطر از حق خود | با توجه به اینکه در حق الناس باید حق مردم پرداخت شود یا آنها با رضایت خاطر از حق خود بگذرند، اینگونه روایات بر فرض پذیرفته شدن و معتبر بودن، بدان معناست که کسی که با پایمال کردن حق مردم از دستور خدا سرپیچی کرده و مرتکب گناه شده است، بعد از رضایت گرفتن از مردم و جبران خسارتهای وارده، با خواندن و انجام این دست از دعاها، به درگاه الهی توبه کرده و گناهش بخشوده میشود و هرگز به این معنا نیست که حقالناس را ندهد و فقط این دعاها را بخواند و گمان کند حق مردم پرداخت شده است. | ||
سند حدیث | ==سند حدیث== | ||
سند حدیثی که شیخ صدوق از امام علی نقل کرده و در آن سفارش به دعا و خواندن سوره توحید نموده است، این افراد وجود دارند: | |||
در سند | * افراد مورد قبول در سلسله سند: محمد بن حسن بن احمد بن ولید، محمد بن حسن صفار، ابراهیم بن هاشم قمی، احمد بن محمد بن عیسی، علی بن حکم الانباری و أصبغ بن نباته. این افراد مورد اعتماد و ثقه هستند و روایاتشان مورد قبول است.<ref>نرمافزار اسناد شیخ صدوق.</ref> | ||
* افراد مردود: دو نفر از راویان این حدیث ثقه نیستند و روایاتشان قابل استناد نیست: | |||
حکم بن زبیر نخعی | # حکم بن زبیر نخعی مجهول است.<ref>مرتضی، بسام، زبده المقال من معجم الرجال، بیروت، دار المحجه البیضاء، چاپ اول، ۱۴۲۶ق، ج۱، ص۳۹۱.</ref> | ||
# سعد بن طریف الاسکاف: نجاشی درباره وی نوشته است؛ روایات وی گاهی پذیرفته میشود و گاهی رد میشود، وی از أصبغ بن نباته نقل میکند و از [[امام باقر]] و [[امام صادق]] نیز نقل میکند.<ref>نجاشی، احمد، رجال النجاشی، قم، مؤسسه النشر الإسلامی، چاپ ششم، ۱۳۶۵ش، ص۱۷۸.</ref> شیخ طوسی وی را صحیح الحدیث میداند.<ref>طوسی، محمد، رجال الطوسی، قم، مؤسسه النشر الإسلامی، چاپ سوم، ۱۳۷۳ش.</ref> علامه حلی وی را ناووسی مذهب دانسته که در امامت امام صادق وقف کرد.<ref>حلی، حسن بن یوسف، رجال العلامه الحلی، قم، الشریف الرضی، چاپ دوم، ۱۴۰۲ق، ص۲۶۶.</ref> با توجه به سخن نجاشی که وی از امام باقر و امام صادق روایت میکند، به نظر میرسد وی أصبغ بن نباته که از یاران امیر مؤمنان بوده است را ندیده باشد یا اینکه زیاد عمر کرده باشد. | |||
سعد بن طریف الاسکاف: نجاشی | |||
به هر حال سند حدیث به خاطر مجهول بودن حکم بن زبیر قابل استناد نیست. | |||
== منابع == | == منابع == |