خلود در جهنم: تفاوت میان نسخه‌ها

{{پاسخ}}'''خلود در جهنم''' به معنای بقاء همیشگی در [[عذاب]] جهنم است. ۴۰ آیه در [[قرآن]] در مورد خلود در جهنم آمده است که برخی از این آیات قید ابدی بودن خلود را همراه دارد. بنابر آیات و روایات، کفار، [[منافقین]] و گناهکارانی که از روی عناد و آگاهی به معصیت می‌پردازند در [[جهنم]] خالد خواهند بود.

خلود در لغت به معنای بقای طولانی و به معنای ابدیت است. '''خلود در جهنم'''<ref>ابن منظور، لسان العرب، قم، نشر ادب الحوزه، ۱۴۱۵ هـ ق، ج۳، ص۱۶۴.</ref> عبارت از همیشگی و جاودان بودن در عذاب است.

[[بهشت و جهنم]] هر دو دوام و بقای ابدی دارند. مطابق آنچه از آیات و روایات استفاده می‌شود، انسان‌هایی که داخل بهشت می‌گردند، از آن منزلگاه دیگر خارج نمی‌شوند و در آن جا منزلگاه ابدی آنها خواهد بود.

امّا جهنم و عذاب آن با این که دایمی و ابدی است، ولی انسان‌هایی که در دنیا مؤمن به خدا بودند ولی گناهانی انجام داده‌اند، بر اساس آیات و روایات ماندن آنها در جهنم دائمی نمی‌باشد. بلکه پس از این که گناهان آن‌ها به واسطه عقوبت و عذاب الهی در جهنم از بین رفت از آنجا خارج می‌گردند. چنانچه [[امام رضا(ع)]] می‌فرماید: گنهکاران از اهل [[توحید]] و خداپرستی، داخل در آتش [[جهنم]] می‌شوند، پس از عذاب و عقوبت از آن خارج می‌شوند.<ref>همان، ص۳۶۲.</ref>

قرآن در ۴۰ آیه در مورد خلود در جهنم سخن گفته است. در زیر به برخی از این آیات اشاره می‌گردد:

با توجه به آیات قرآن و روایات، چند گروه در جهنم پیوسته حضور خواهند داشت.

{{ستون|۲}}

{{پایان}}

{{مطالعه بیشتر}}

{{پانویس}}

{{شاخه

}}

{{پایان متن}}