حضرت هود(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

نام هود هفت بار در قرآن آمده است<ref>سوره اعراف، آیه۶۵. سوره هود، آیه۵۰و ۵۳ و ۵۸و ۶۰ و ۸۹. سوره شعراء، آیه۱۲۴. </ref> اما در آیات بیشتری درباره او و قومش سخن گفته شده است. نام سوره‌ای در قرآن به نام هود است. هود از نوادگان [[حضرت نوح(ع)|حضرت نوح]] است.<ref>مُهری، محمد جواد، احسن القصص، ج۱، ص۹۱.</ref> حضرت هود(ع) از پيامبران عرب است.<ref>فرهنگ نامه علوم قرآن، دفتر تبلیغات اسلامی، ج۱، ص۳۸۵۹.</ref> طبق گفته قرآن، خداوند هود را برای [[قوم عاد]] فرستاد و او مردم را به سوی خداوند و تقوا و اطاعت<ref>سوره شعراء، آیه ۱۲۶.</ref> دعوت کرد و همچون پیامبران گفت از شما هیچ مزدی نمی‌خواهم.<ref> سوره هود، آیه ۵۰ و۵۱.  سوره شعراء، آیه ۱۲۷.</ref> هود خود را «رسول امین» معرفی کرده است.<ref>سوره شعرا، آیه ۱۲۵.</ref> قوم عاد ایمان نیاوردند و در جواب او پاسخ دادند تو دلیل روشنی برای ما نیاوردی و حتما معبودان ما به تو آسیب زده‌اند.<ref>سوره هود، آیه ۵۳ و ۵۴.</ref> حضرت هود به قوم خود گفت هرگونه نیرنگی که دارید علیه من به‌کار گیرید و من به پروردگارم توکل کردم.<ref>سوره هود، آیه ۵۵ و ۵۶.</ref> قومش، او را از نادانان و دروغگویان پنداشتند و از او خواستند اگر راست می‌گویی عذاب را بر ما بیاور.<ref>سوره اعراف، آیه ۶۷ تا۷۰. سوره احقاف، آیه ۲۲.</ref>

در قرآن آمده است که خداوند هود و یارانش را از عذاب سخت نجات داد. درباره قوم عاد می‌گوید آنان آیات خداوند را منکر شدند و پیامبران را نافرمانی کردند و به تعبیر قرآن «جبار عنید، سرکش ستیزه‌جو»<ref>سوره هود، آیه۵۹.</ref> را پیروی کردند. خداوند در قرآن می‌فرماید آنان در دنیا و آخرت گرفتار لعنت شدند.<ref>سوره هود، آیه۶۰.</ref>  

در کیفیت عذاب قوم هود در سوره احقاف و سوره قمر آمده است که آنان ابری متراکم را در آسمان دیدند و تصور کردند قرار است باران ببارد. و هود به آنان گفت این بادی است که همه چیز را نابود می‌کند. و چنان بادی بود که جز خانه‌های ویران دیده نمی‌شود و آنان هلاک شده بودند.<ref>سوره احقاف، آیه ۲۴.</ref> و آنان را در روزی شوم با طوفانی شدید و سرد از زمین برکند همچون نخل‌هایی که ریشه ندارند.<ref>سوره قمر، آیه ۱۹و۲۰.</ref>

گفته شده عمر هود ۱۵۰ سال بود. درباره قبر او نيز اختلاف است؛ بعضى آن را نزديک به «برهوت» و عده‌اى آن را در مسجد دمشق و احاديثى نيز قبر هود و ۹۸ پيغمبر ديگر را در اطراف کعبه معرفى کرده‌اند.<ref>فرهنگ نامه علوم قرآن، دفتر تبلیغات اسلامی، ج۱، ص۳۸۵۹.</ref>

حضرت هود در برابر دشمنی قوم عاد به اینان گفت نیرنگ خود را به کار گیرید و مهلتم ندهید.<ref>سوره هود، آیه ۵۵.</ref> و در ادامه گفت: {{قرآن|إِنِّي تَوَكَّلْتُ عَلَى اللَّهِ رَبِّي وَرَبِّكُمْ|ترجمه=من بر خدا، پروردگار خودم و پروردگار شما توكّل كردم.|سوره=هود|آیه=۵۶}} این عبارت نشان دهنده توکل حضرت هود است که در برابر دشمنی یک قوم، آسوده به سر می‌برد و از خطرات و تهدیدات آنان نمی‌ترسد. حضرت هود در ادامه دلیل اطمینان خود را بیان می‌کند: {{قرآن|ترجمه=هيچ جنبنده‌اى نيست مگر اينكه او مهار هستى‌اش را در دست دارد.|سوره=هود|آیه=۵۶}} با این جمله نشان می‌دهد که خداوند محیط بر کار من و شماست و در ادامه سخنی می‌گوید که خداوند بر طریق حق است و نه باطل. از این جهت شما هلاک می‌شوید نه من: {{قرآن|إِنَّ رَبِّي عَلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ|ترجمه=به راستى پروردگار من بر راه راست است.|سوره=هود|آیه=۵۶}} یاری کردن حق و غلبه دادن آن بر باطل سنت الهی است.<ref>طباطبائی، محمد حسین، الميزان فی تفسیر القرآن، ترجمه: محمد باقر موسوی همدانی، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ج۱۰، ص ۴۴۹.</ref>{{پایان پاسخ}}