حدیث نحس بودن ۱۲ روز از سال

سؤال

حدیثی ذکر شده که بر اساس آن ۱۲ روز از سال نحس است. آیا این حدیث صحیح است؟

حدیث نحس بودن ۱۲ روز از سال در کتاب بحار الانوار از امام حسن عسکری(ع) نقل شده و از نظر سندی ضعیف است. این حدیث بدون سلسله‌سند است و علامه مجلسی نام کتابی که از آن نقل کرده را ذکر نکرده است.

حدیث نحس بودن ۱۲ روز از سال

اطلاعات حدیث
به نقل از	امام حسن عسکری(ع)
روایات مشابه	حدیث نحس بودن ۲۴ روز از سال
سند
اعتبار سند	بدون سلسله‌سند
منابع شیعه	بحار الانوار

در این روایت، روزهای ۲۲ محرم، ۱۰ صفر، ۴ ربیع‌الاول، ۲۸ ربیع‌الثانی، ۲۸ جمادی‌الاولی، ۱۲ جمادی الثانی، ۱۲ رجب، ۲۶ شعبان، ۲۴ رمضان، ۲ شوال، ۲۸ ذی‌قعده و ۸ ذی‌حجه نحس شمرده شده‌اند.

متن حدیث

«عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ الْعَسْکَرِیِّ:‏ أَنَّ فِی کُلِّ شَهْرٍ مِنَ الشُّهُورِ الْعَرَبِیَّه یَوْمُ نَحْسٍ لَا یَصْلُحُ ارْتِکَابُ شَیْءٍ مِنَ الْأَعْمَالِ فِیهِ سِوَی الْخَلْوَة وَ الْعِبَادَة وَ الصَّوْمِ وَ هِیَ الثَّانِی وَ الْعِشْرُونَ مِنَ الْمُحَرَّمِ وَ الْعَاشِرُ مِنْ صَفَرٍ وَ الرَّابِعُ مِنَ الرَّبِیعِ الْأَوَّلِ وَ الثَّامِنُ وَ الْعِشْرُونَ مِنَ الرَّبِیعِ الثَّانِی وَ الثَّامِنُ وَ الْعِشْرُونَ مِنْ جُمَادَی الْأُولَی وَ الثَّانِی عَشَرَ مِنْ جُمَادَی الثَّانِیَه وَ الثَّانِی عَشَرَ مِنْ رَجَبٍ وَ السَّادِسُ وَ الْعِشْرُونَ مِنْ شَعْبَانَ وَ الرَّابِعُ وَ الْعِشْرُونَ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ وَ الثَّانِی مِنْ شَوَّالٍ وَ الثَّامِنُ وَ الْعِشْرُونَ مِنْ ذِی الْقَعْدَه وَ الثَّامِنُ ذِی الْحِجَّه».

« امام حسن عسکری(ع): «در هر ماهی از ماه‌های عربی (قمری) روزی نحس است که نباید در آن روز کاری انجام شود، غیر از خلوت با خدا، عبادت و روزه گرفتن. آن روزها عبارتند از: ۲۲ محرم، ۱۰ صفر، ۴ ربیع‌الاول، ۲۸ ربیع‌الثانی، ۲۸ جمادی‌الاولی، ۱۲ جمادی‌الثانی، ۱۲ رجب، ۲۶ شعبان، ۲۴ رمضان، ۲ شوال، ۲۸ ذی‌قعده، ۸ ذی‌حجه». »

سند

حدیث نحس بودن ۱۲ روز از سال، توسط علامه مجلسی در کتاب بحار الانوار، بدون سلسه‌سند و با عبارت «در برخی از کتاب‌ها روایت شده» ذکر شده است. بنابراین این روایت از نظر سندی ضعیف است.

روایات مشابه

عباس حسینی کاشانی (درگذشت ۱۳۸۹ش) در کتاب منتخب تقویم الشیعه، حدیثی از امام علی(ع) ذکر کرده که بر اساس آن دو روز از هر ماه قمری (۲۴ روز در سال) نحس شمرده شده است. برخی از روزهایی که در این روایت ذکر شده، با روزهایی که در حدیث نحس بودن ۱۲ روز از سال آمده، مطابق است. این روایت نیز بدون سلسله‌سند نقل شده و از نظر سندی ضعیف است.

نحس بودن برخی روزها

مقالهٔ اصلی: نحس بودن برخی روزها

نحس بودن روز یا مقداری از زمان، به این معنا است که در آن زمان به غیر از شر و بدی، حادثه‌ای رخ ندهد و اعمال انسان یا نوع مخصوصی از اعمال، برای شخص نتیجه خوبی نداشته باشد.

نحس بودن برخی روزها، در روایاتی ذکر شده است. همچنین در قرآن، روز عذاب قوم عاد، روز نحس شمرده شده است. به گفته علامه طباطبایی مفسر شیعه، طبیعت مقدار و اجزاء زمان مثل هم است؛ بنابراین از نظر خودِ زمان، فرقی میان این روز و آن روز نیست. البته عواملی در به وجود آمدن حوادث تأثیرگذارند که از دایره علم و آگاهی انسان بیرون‌اند، بنابراین نمی‌توان بر نبودن چنین چیزی دلیل عقلی آورد، همان‌طور که نمی‌توان بر اثبات آن دلیل آورد. علامه طباطبایی اینگونه عوامل را دور از ذهن، ولی ممکن شمرده است.