۱۱٬۸۷۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
'''بوسیدن پیشانی مؤمن''' حدیثی است که در کتاب [[الکافی (کتاب)|الکافی]] از [[امام صادق(ع)]] نقل شده و سند آن [[ضعیف (حدیث)|ضعیف]] است. | '''بوسیدن پیشانی مؤمن''' حدیثی است که در کتاب [[الکافی (کتاب)|الکافی]] از [[امام صادق(ع)]] نقل شده و سند آن [[ضعیف (حدیث)|ضعیف]] است. بر اساس این روایت، شیعیان نوری دارند که در دنیا با آن نور شناخته می‌شوند. در این حدیث به شیعیان سفارش شده پیشانی یکدیگر را ببوسند؛ زیرا محل نور در پیشانی مومنان است. منظور از نور، نور معرفت و [[ایمان]] دانسته شده است. به گفته [[علامه مجلسی]]، نور مؤمن را فقط [[فرشتگان]]، [[معصومان(ع)]] و مؤمنانِ کامل می‌شناسند. | ||
بر اساس این روایت، شیعیان نوری دارند که در دنیا با آن نور شناخته می‌شوند. در این حدیث به شیعیان سفارش شده پیشانی یکدیگر را | |||
در سلسله سند این روایت، حسین بن احمد مِنْقَری، و یونس بن ظَبْیان هستند که عالمان رجالی [[شیعه]] آنها را ضعیف شمرده‌اند. | |||
== حدیث و ترجمه == | == حدیث و ترجمه == | ||
{{عربی|عن ابی عبدالله(ع): إِنَّ لَکُمْ لَنُوراً تُعْرَفُونَ بِهِ فِی الدُّنْیَا حَتَّی إِنَّ أَحَدَکُمْ إِذَا لَقِیَ أَخَاهُ قَبَّلَهُ فِی مَوْضِعِ النُّورِ مِنْ جَبْهَتِهِ}}.<ref>کلینی، محمد، الکافی، تهران، دار الکتب الإسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ ق، ج۲، ص۱۸۵، بَابُ التَّقْبِیلِ، حدیث۱.</ref> | {{عربی|عن ابی عبدالله(ع): إِنَّ لَکُمْ لَنُوراً تُعْرَفُونَ بِهِ فِی الدُّنْیَا حَتَّی إِنَّ أَحَدَکُمْ إِذَا لَقِیَ أَخَاهُ قَبَّلَهُ فِی مَوْضِعِ النُّورِ مِنْ جَبْهَتِهِ}}.<ref>کلینی، محمد، الکافی، تهران، دار الکتب الإسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ ق، ج۲، ص۱۸۵، بَابُ التَّقْبِیلِ، حدیث۱.</ref> | ||