جایگاه جانباز در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
درباره مقام و منزلت جانباز در [[قرآن کریم]] به صراحت آیه‌ای نیامده است، ولی در برخی از آیات به مقام مجاهدان و جانبازان در راه خدا اشاره و از آنها تمجید شده و پاداش‌های بزرگی برای آنها مقرر گردیده است. قرآن کریم می‌فرماید: {{قرآن|ترجمه=آنها که در راه خدا هجرت کردند و از خانه‌های خود بیرون رانده شدند و در راه من آزار دیدند و جنگ کردند و کشته شدند، به یقین گناهانشان را می‌بخشم و آنها را در باغ‌های بهشتی که زیر درختانش نهرها جاری است، وارد می‌کنم، این پاداشی است از طرف خداوند و بهترین پاداش‌ها نزد پروردگار است.|سوره=آل‌عمران|آیه=۱۹۵}}
کلمه جانباز در [[قرآن کریم]] به صراحت نیامده است، ولی در برخی از آیات به مقام مجاهدان و جانبازان در راه خدا اشاره و از آنها تمجید شده و پاداش‌های بزرگی برای آنها مقرر گردیده است: {{قرآن|فَالَّذِينَ هَاجَرُوا وَأُخْرِجُوا مِنْ دِيَارِهِمْ وَأُوذُوا فِي سَبِيلِي وَقَاتَلُوا وَقُتِلُوا لَأُكَفِّرَنَّ عَنْهُمْ سَيِّئَاتِهِمْ وَلَأُدْخِلَنَّهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ثَوَابًا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ عِنْدَهُ حُسْنُ الثَّوَابِ|ترجمه=آنها که در راه خدا هجرت کردند و از خانه‌های خود بیرون رانده شدند '''و در راه من آزار دیدند''' و جنگ کردند و کشته شدند، به یقین گناهان‌شان را می‌بخشم و آنها را در باغ‌های بهشتی که زیر درختانش نهرها جاری است، وارد می‌کنم، این پاداشی است از طرف خداوند و بهترین پاداش‌ها نزد پروردگار است.|سوره=آل‌عمران|آیه=۱۹۵}}


در آیه یاد شده منظور از کسانی که در راه من آزار دیدند و جنگ کردند، جانبازان و ایثارگران رزمنده می‌باشد.<ref>علامه طباطبائی، سید محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، قم، انتشارات اسلامی، ۱۴۱۷ق، ج۴، ص۸۸.</ref>
در آیه یاد شده منظور از کسانی که در راه من آزار دیدند و جنگ کردند، جانبازان و ایثارگران رزمنده می‌باشد.<ref>علامه طباطبائی، محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، قم، انتشارات اسلامی، ۱۴۱۷ق، ج۴، ص۸۸.</ref>


قرآن کریم در جای دیگر می‌فرماید: {{قرآن|ترجمه=و کسی که خدا و پیامبر را هدایت کند، (در روز رستاخیز) هم‌نشین کسانی خواهد بود که خدا، نعمت خود را بر آنان تمام کرده از پیامبران و صدیقان و شهداء و صالحان و آنها رفیق‌های خوبی هستند|سوره=نساء|آیه=۶۹}} «از آن جا که از مصادیق صدیقان و صالحان، جانبازان سرافراز جنگ و جهاد می‌توانند باشند، آیه یاد شده نیز می‌تواند شامل حال جانبازان بزرگوار شود».<ref>آیت الله مکارم شیرازی، ناصر و دیگران، ناصر، نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴ش، ج۳، ص۴۶۰.</ref>
قرآن کریم در آیه دیگر می‌فرماید: {{قرآن|وَمَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَالرَّسُولَ فَأُولَٰئِكَ مَعَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مِنَ النَّبِيِّينَ وَالصِّدِّيقِينَ وَالشُّهَدَاءِ وَالصَّالِحِينَ ۚ وَحَسُنَ أُولَٰئِكَ رَفِيقًا|ترجمه=و کسی که خدا و پیامبر را اطاعت کند، (در روز رستاخیز) هم‌نشین کسانی خواهد بود که خدا، نعمت خود را بر آنان تمام کرده از پیامبران و صدیقان و شهداء و صالحان و آنها رفیق‌های خوبی هستند|سوره=نساء|آیه=۶۹}} جانبازان سرافراز جنگ و جهاد می‌توانند از مصادیق [[صدیقان]] و [[صالحان در قرآن|صالحان]] باشند، آیه یاد شده نیز می‌تواند شامل حال جانبازان شود.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، ناصر، نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴ش، ج۳، ص۴۶۰.</ref>


در روایات اسلامی هم مقام ایثارگران و جانبازان مورد احترام و تکریم قرار گرفته است؛ چنان‌که در روایتی [[پیامبر اکرم(ص)]] می‌فرماید: «هر کس در راه خداوند مجروح شود در حالی وارد قیامت می‌شود که بویش چون بوی مشک است… و نشان شهیدان را دارد.»<ref>محمدی ری شهری، محمد، میزان الحکمه، مؤسسه دارالحدیث، ج۲، ص۱۵۱۸.</ref>{{پایان پاسخ}}
کسانی که در راه خدا جراحت دیده‌اند، برای‌شان پاداش بزرگی داده خواهد شد: {{قرآن|الَّذِينَ اسْتَجَابُوا لِلَّهِ وَالرَّسُولِ مِنْ بَعْدِ مَا أَصَابَهُمُ الْقَرْحُ لِلَّذِينَ أَحْسَنُوا مِنْهُمْ وَاتَّقَوْا أَجْرٌ عَظِيمٌ|ترجمه= آنها که دعوت خدا و پیامبر را، پس از آن همه جراحاتی که به ایشان رسید، اجابت کردند؛ برای کسانی از آنها، که نیکی کردند و تقوا پیش گرفتند، پاداش بزرگی است.|سوره= آل عمران|آیه = ۱۷۲}}
{{مطالعه بیشتر}}
 
{{پایان پاسخ}}


== مطالعه بیشتر ==
== مطالعه بیشتر ==
۱ـ الهامی، علی اصغر، اخلاق اسلامی، قم، انتشارات حضور، ۱۳۸۲ش، چاپ اول.
* ابوالقاسم حسينى، فرهنگ جانبازى؛ جانبازى در سراى جاودان، قم، بنياد مستضعفان و جانبازان انقلاب اسلامى، مركز تحقيقات اسلامى جانبازان، ۱۳۷۹ش.
 
۲ـ آیت الله مهدوی‌کنی، محمدرضا، اخلاق عملی، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۷۳ش، چاپ دوم.
{{پایان مطالعه بیشتر}}
{{پایان مطالعه بیشتر}}


۲٬۱۴۴

ویرایش