بررسی روایت دارو نخوردن بلافاصله پس از بیماری: تفاوت میان نسخه‌ها

از [[پیامبر(ص)]] نقل شده است که: تا زمانی که بدنت بیماری را تحمل می‌کند، از مصرف دارو پرهیز کن و هرگاه آن را تحمل نکرد، آن گاه دارو استفاده کن.<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، بیروت، مؤسسه الوفاء، ۱۴۰۴ق، ج۵۹، ص۶۶.</ref>

در حدیثی از [[امام علی(ع)]] هم آمده که: [[مسلمان]] خود را مداوا نکند، مگر آن که بیماری بر سلامتیش چیره گردد.<ref>شیخ صدوق، الخصال، انتشارات جامعه مدرسین، ۱۴۰۳ق، ج۲، ص۶۲۰.</ref> و از [[امام کاظم(ع)]] نقل شده که: هیچ دارویی نیست، مگر آن که خود، بیماری تازه‌ای را دامن می‌زند، برای بدن چیزی سودمندتر از پرهیز و خوردن غذا در حد نیاز نیست.<ref>محمد بن یعقوب کلینی، کافی، دارالکتب الاسلامیه، ج۸، ص۲۷۲، ح۴۰۹.</ref> همچنین امام کاظم(ع) چنین فرموده: تا زمانی که بیماری خود به خود از شما برطرف می‌شود، به معالجه پزشکان روی نیاورید، زیرا کار طبیب مانند بنا است، که اندک کار او به کار بسیار منجر شود.<ref>بحارالانوار، همان، ج۵۹، ص۶۳، باب ۵۰، ح۴.</ref> و از امام علی(ع) هم نقل شده که: تا زمانی که بیماری با تو می‌سازد، تو نیز با آن بساز.<ref>نهج البلاغه، حکمت ۲۷.</ref>