اگر تمام دنيا را به منافق ببخشم دوست من نخواهد شد

سؤال

حدیثی در مورد دوست داشتن و دشمنی داشتن امام علی(ع) از کتب شیعه بیان کنید؟

درگاه‌ها

امیر مومنان(ع) فرمود:

« لَوْ ضَرَبْتُ خَيْشُومَ‏ الْمُؤْمِنِ بِسَيْفِي هَذَا عَلَى أَنْ يُبْغِضَنِي مَا أَبْغَضَنِي وَ لَوْ صَبَبْتُ الدُّنْيَا بِجَمَّاتِهَا عَلَى الْمُنَافِقِ عَلَى أَنْ يُحِبَّنِي مَا أَحَبَّنِي وَ ذَلِكَ أَنَّهُ قُضِيَ فَانْقَضَى عَلَى لِسَانِ النَّبِيِّ الْأُمِّيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ أَنَّهُ قَالَ يَا عَلِيُّ لَا يُبْغِضُكَ مُؤْمِنٌ وَ لَا يُحِبُّكَ‏ مُنَافِقٌ

اگر با شمشيرم بر بينى مومن بزنم كه دشمن من شود، با من دشمنى نخواهد كرد. و اگر تمام دنيا را به منافق ببخشم تا مرا دوست بدارد، دوست من نخواهد شد. و اين بدان جهت است كه قضاى الهى جارى شد و بر زبان پيامبر امّى صلّى اللّه عليه و آله گذشت كه فرمود: اى على مؤمن تو را دشمن نگيرد و منافق تو را دوست نخواهد داشت.

»

علاوه بر علمای شیعه، احمد بن حنبل در کتاب مسند احمد، مسلم در کتاب صحیح مسلم و دیگر علمای اهل سنت مضمون این حدیث را از علی بن ابی طالب نقل کرده‌اند:

« عَهِدَ إِلَيَّ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَنَّهُ لَا يُحِبُّكَ‏ إِلا مُؤْمِنٌ وَلا يُبْغِضُكَ إِلا مُنَافِقٌ

پیامبر(صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ) با من عهد کرد به یقین مؤمن تو را دشمن نگيرد و منافق تو را دوست نخواهد داشت.

»

محققان کتاب السنن الکبری از اهل سنت، در پاورقی ذیل این سه حدیث نوشته‌اند که راویان این سه روایت ثقه هستند.