امامت ایده ایرانی: تفاوت میان نسخه‌ها

پیامبر اسلام در روزهای آخر زندگی خود نیز می‌خواستند وصیت‌نامه‌ای بنویسد تا امتش پس از او گمراه نشوند. این حادثه به نام قلم و دوات و یا حدیث قرطاس معروف است. در صحت این حدیث هیچ تردیدی وجود ندارد و حتی ناصرالدین البانی از حدیث شناسان وهابی مشرب، آن را تصحیح کرده است.<ref>رک: خطیب تبریزی، محمد بن عبد الله ، مشکاه المصابیح، باب هجره اصحابه(صلی‌الله علیه و آله) من مکه و وفاته، ج۳، ص۱۶۸۲، رقم، ۵۹۶۶، محقق: محمد ناصر الدین الألبانی، بیروت، چ۳، ۱۹۸۵م.</ref> در این حدیث عمر بن خطاب به‌صراحت در برابر پیامبر خدا(صلی‌الله علیه و آله) می‌ایستد و آن حضرت را از نوشتن نامه‌ای که گمراه نشدن امت را بر آن متوقف نموده بود، بازمی‌دارد. <ref>رک: صحیح بخاری، ج۵، ص۲۱۴۶، باب قول المریض قوموا عنی؛ و ج۶ص۲۶۸۰ باب کراهیه الاختلاف، بیروت، دار ابن کثیر الیمامه چ۳، ۱۴۰۷ق /۱۹۸۷م. ؛ صحیح مسلم، باب ترک الوصیه لمن لیس له شئ، ج۳ص۱۲۵۹، بیروت، دار احیاء التراث العربی(محقق: محمد فؤاد عبدالباقی) ؛ صحیح ابن حبان، ج۱۴ص۵۶۳، باب ذکر اراده المصطفی کتبه الکتاب لئلا یضلوا بعده، بیروت، موسسه الرساله، چ۲، ۱۴۱۳ق/ ۱۹۹۳م.</ref>  

بنابراین مسئله امامت و جانشینی پیامبر اسلام(ص) از اهم مسائل دین اسلام است که در همان زمان حیات پیامبر اسلام(ص) مطرح بوده است. این وقایع و احادیث ادعای اینکه امامت ایده ایرانی است را باطل می‌کند. به همین دلیل متکلمان اهل سنت نیز این مطلب را پذیرفته‌اند که بعد از وفات رسول خدا(ص) نباید منصب امامت و خلافت خالی باقی گذاشته می‌شد. آنان در این رابطه به خطبه ابوبکر که در هنگام فوت آن حضرت گفت که باید برای اقامه این دین کسی باشد که همگی او را بپذیرند، تمسک جسته و می‌گویند حتی یک نفر هم نگفته که نیازی به آن نیست. <ref>میر سید شریف، شرح المواقف، ج‏۸، ص۳۴۶. الشریف الرضی‏، قم، چ۱، ۱۳۲۵ق. تصحیح: بدرالدین نعسانی.</ref>