اعتبار روایت از نظر شیعه: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '|شاخه فرعی' به '| شاخه فرعی'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '|شاخه فرعی' به '| شاخه فرعی')
 
(۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{شاخه
 
| شاخه اصلی = ادیان و مذاهب
|شاخه فرعی۱ = شیعه امامیه
|شاخه فرعی۲ = عقاید شیعه
|شاخه فرعی۳ =
}}
{{سوال}}
{{سوال}}
چرا شيعيان فقط احاديث دوازده امام را معتبر مي‌دانند و روايات صحابه را قبول ندارند؟
چرا شیعیان فقط احادیث دوازده امام را معتبر می‌دانند و روایات صحابه را قبول ندارند؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
شیعیان صحابه را معصوم نمی دانند در نتیجه از نظر شیعه روایت صحابه به خودی خود معتبر نیست. اما اگر روايت صحابي از قول و فعل معصوم باشد و راوی مورد اعتماد باشد، مورد قبول است. اگر شيعه احاديث اهل بیت(ع) را مي‌پذيرد به دليل اعتقاد به عصمت اهل بيت(ع) است و این که علوم آنها از منبع وحي سرچشمه مي‌گيرد.  
شیعیان در پذیرش روایات، دو امرِ قابل اعتماد بودن راوی و سند روایت و همچنین استناد روایت به معصوم را شرط می‌دانند. شیعه احادیث اهل بیت(ع) را به دلیل اعتقاد به عصمت اهل بیت(ع) می‌پذیرد.  


از نظر شيعيان اهميت و ارزش روايات در دو چيز است، ۱- قابل اعتماد بودن راوي و ۲- استناد روايت به معصوم.
شیعیان صحابه را معصوم نمی‌دانند در نتیجه از نظر شیعه روایت صحابه به خودی خود معتبر نیست. اما اگر روایت صحابی از قول و فعل معصوم باشد و شخص آن صحابی نیز مورد اعتماد باشد و سلسله راویان مورد تایید باشد، می‌توان روایت را قبول کرد.  


==قابل اعتماد بودن راوي==
== قابل اعتماد بودن راوی ==
از نظر مشهور علمای شیعه، روایت ثقه (فرد قابل اعتماد) حجت است. در این میان صحابه رسول الله اگر دارای این ویژگی باشند، روایت‌شان مورد قبول و دارای حجیت شرعی است.<ref>العاملی، الشهید الثانی، زین الدین بن علی، ص۹۱۱–۹۶۵، الرعایه فی علم الدرایه، ص۸۴، چاپ اوّل، سال ۱۴۰۸ق، نشر کتابخانه آیت الله مرعشی.</ref> فرد موثق کسی است که مسلمان و توسط افراد خبره و معتبر مورد اعتماد، وثاقت وی تأیید شده باشد.<ref>الطوسی، الشیخ ابوجعفر محمد بن الحسن، ص۳۸۵–۴۶۰، عده الاصول، ج۱، ص۳۵۰، نشر مؤسسه آل البیت، چ اوّل، سال ۱۴۰۳ق</ref> مراد از وثاقت اجتناب از دروغ و جعل حدیث است حتی اگر از نظر اندیشه، مخالف با عقیده شیعه باشد.<ref>الطوسی، الشیخ ابوجعفر محمد بن الحسن، ص۳۸۵–۴۶۰، عده الاصول، ج۱، ص۳۵۰.</ref> بنابراین آن دسته از صحابه پیامبر اسلام که عادل یا موثق باشند، اگر خبرشان مستند به قول یا عمل پیامبر(ص) یا یکی از اهل بیت(ع) باشد، مورد قبول است و نمونه آن در کتاب‌های روایی شیعه زیاد است از جمله عمار یاسر، جابر بن عبدالله انصاری، ابوذر غفاری و سلمان فارسی و ... .
== استناد خبر به معصوم ==
شرط دیگر در پذیرش روایت، استناد آن به قول یا عمل معصوم است. پیامبر اسلام به استناد آیات زیادی از قرآن، گفتار و رفتارش برای همه مسلمانان حجت است. هیچ سخنی از او صادر نمی‌شود، مگر این که بیانگر حکم الهی باشد.<ref>سوره نجم، آیه ۲–۴.</ref> و نیز رفتار آن حضرت در تمام امور اجتماعی، فردی، عبادی و … مطابق حکم خداوند و مورد رضایت الهی است.<ref>سوره احزاب، آیه ۲۱.</ref> زیرا پیامبر(ص) علاوه بر این که از گناه و معصیت مصون است از خطا و اشتباه نیز مصون و معصوم است. به همین دلیل اگر روایتی از حیث سند صحیح باشد و به پیامبر(ص) منتهی شود، حجت است.


از نظر مشهور علماي شيعه، روايت ثقه (فرد قابل اعتماد) حجت مي‌باشد و در اين ميان صحابه گرامي رسول الله اگر دارای این ویژگی باشند، روايت‌شان مورد قبول و داراي حجيت شرعي است.<ref>العاملي، الشهيد الثاني، زين الدين بن علي، ص۹۱۱ ـ ۹۶۵، الرعايه في علم الدرايه، ص۸۴، چاپ اوّل، سال ۱۴۰۸ق، نشر كتابخانه آيت الله مرعشي.</ref> و فرد موثق كسي است كه مسلمان و توسط افراد خبره و معتبر مورد اعتماد و وثاقت وي تأييد شده باشد.<ref>الطوسي، الشيخ ابوجعفر محمد بن الحسن، ص۳۸۵ ـ ۴۶۰، عده الاصول، ج۱، ص۳۵۰، نشر موسسه آل البيت، چ اوّل، سال ۱۴۰۳ق</ref> مراد از وثاقت اجتناب از دروغ و جعل حدیث است حتی اگر از نظر انديشه، مخالف با عقيده شیعه باشد.<ref>الطوسي، الشيخ ابوجعفر محمد بن الحسن، ص۳۸۵ ـ ۴۶۰، عده الاصول، ج۱، ص۳۵۰، نشر موسسه آل البيت، چ اوّل، سال ۱۴۰۳ق.</ref> بنابراين آن دسته از صحابه پيامبر اسلام كه عادل يا موثق مي‌باشند، اگر خبرشان مستند به قول يا عمل پيامبر اسلام و يا يكي از ائمه اهل بيت عصمت باشد، مورد قبول است و نمونه آن در كتاب‌هاي روايي شيعه زياد است كه از جمله عمار ياسر، جابر بن عبدالله انصاري، ابوذر غفاري و سلمان فارسي نمونه‌هاي روشن اين مطلب است.  
اهل بیت(ع) نیز به شهادت قرآن از تمام آلودگی‌های رفتاری و فکری پاک و پاکیزه هستند.<ref>سوره احزاب، آیه ۳۳.</ref> و به استناد سخنان پیامبر اسلام، همگی از عصمت برخوردارند.<ref>حدیث ثقلین، صحیح مسلم، ج۴ ص۱۴۹۲، بیروت، دار ابن حزم، ۱۴۱۹ق</ref> در نتیجه اگر روایتی منتهی به اهل بیت(ع) شود، چون به اعتقاد شیعه آنها دارای عصمت هستند و علوم آنها از منبع وحی سرچشمه می‌گیرد، گفتار و رفتار آنان نیز حجت شرعی است.


==استناد خبر به معصوم==
شرط دوم آن است که حدیث مستند به قول يا عمل معصوم باشد.


پيامبر اسلام به استناد آيات زيادي از قرآن گفتار و رفتارش براي همه مسلمين حجت است. هيچ سخني از او صادر نمي‌شود، مگر اين كه بيانگر حكم الهي باشد.<ref>سوره نجم، آیه ۲ـ۴.</ref> و نيز رفتار آن حضرت در تمام امور اجتماعي و فردي، عبادي و ... مطابق حكم خداوند و مورد رضايت الهي است.<ref>سوره احزاب، آیه ۲۱.</ref> زيرا پيامبر علاوه بر اين كه از گناه و معصيت مصون است از خطا و اشتباه نيز مصون و معصوم است. به همين دليل اگر روايتي از حيث سند صحيح باشد و به پيامبر منتهي شود، مطلقا حجت است.


اهل بيت(ع) نیز به شهادت قرآن از تمام آلودگي‌هاي رفتاري و فكري پاك و پاكيزه هستند.<ref>سوره احزاب، آیه ۳۳.</ref> و به استناد سخنان پيامبر اسلام همگي از عصمت برخوردارند.<ref>حديث ثقلين، صحيح مسلم، ج۴ ص۱۴۹۲، بیروت، دار ابن حزم، ۱۴۱۹ق</ref> در نتیجه اگر روايتي منتهي به ائمه اهل بيت شود، چون به اعتقاد شيعه آنها داراي عصمت هستند و علوم آنها از منبع وحي سرچشمه مي‌گيرد، گفتار و رفتار آنان حجت شرعي است.
{{مطالعه بیشتر}}


{{پایان پاسخ}}
== مطالعه بیشتر ==
<!--{{مطالعه بیشتر}}
۱. آیت الله خویی، سید ابوالقاسم، معجم الرجال الحدیث، ج۱، ص۲۰، نشر مرکز آثار الشیعه، چ چهارم، سال ۱۳۶۹ ش.
==مطالعه بيشتر==


۱. آيت الله العظمي خويي، سيد ابوالقاسم، معجم الرجال الحديث، ج۱، ص۲۰، نشر مركز آثار الشيعه، چ چهارم، سال ۱۳۶۹ ش.
۲. سبحانی، شیخ جعفر، کلیات فی علم الرجال، جاوّل، ص۲۲ به بعد، نشر مؤسسه نشر اسلامی، چ دوّم، قم، سال ۱۴۱۵.


۲. الخراساني الآخوند، محمد كاظم، كفايه الاصول، ص۳۰۳ به بعد، نشر مؤسسه آل البيت، چاپ اوّل، سال ۱۴۰۹ ق، قم.
۳. واعظ الحسینی البهسودی، سید محمد سرور، مصباح الاصول، ج۲، از ص۱۹۹ به بعد، نشر مکتبه الداوری قم، چ دوّم، سال ۱۴۱۲ ق.
 
۳. سبحاني، شيخ جعفر، كليات في علم الرجال، جاوّل، ص۲۲ به بعد، نشر مؤسسه نشر اسلامي، چ دوّم، قم، سال ۱۴۱۵.
 
۴. واعظ الحسيني البهسودي، سيد محمد سرور، مصباح الاصول، ج۲، از ص۱۹۹ به بعد، نشر مكتبه الداوري قم، چ دوّم، سال ۱۴۱۲ ق.
{{پایان مطالعه بیشتر}}-->
 
==منابع==
<references />


== منابع ==
{{پانویس|۲}}
{{شاخه
| شاخه اصلی = ادیان و مذاهب
| شاخه فرعی۱ = شیعه امامیه
| شاخه فرعی۲ = عقاید شیعه
| شاخه فرعی۳ =
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
| شناسه = شد
| شناسه = شد
| تیترها = شد
| تیترها = شد
| ویرایش = شد
| ویرایش = شد
| لینک‌دهی =  
| لینک‌دهی =  
| ناوبری =  
| ناوبری =  
| نمایه =  
| نمایه = شد
| تغییر مسیر =  
| تغییر مسیر = شد
| بازبینی =  
| بازبینی = شد
| تکمیل =  
| تکمیل =  
| اولویت =  
| اولویت = ج
| کیفیت =  
| کیفیت = ج
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}
[[رده:علم رجال]]