۶٬۸۱۴
ویرایش
←نقدها
(←نقدها) |
(←نقدها) |
||
| خط ۷۴: | خط ۷۴: | ||
*از آنجا که در تاریخ طبری شیوه محدثان مبنا قرار گرفته، همه روایات تاریخی اسلامی را یکجا در کنار هم چیده شده است. حفظ این روایات را خدمتی ارزنده به تاریخ اسلام قلمداد کرده‌اند.<ref>آیینه‌وند، «مکتب تاریخنگاری طبری»، ص۳۴۹.</ref> | *از آنجا که در تاریخ طبری شیوه محدثان مبنا قرار گرفته، همه روایات تاریخی اسلامی را یکجا در کنار هم چیده شده است. حفظ این روایات را خدمتی ارزنده به تاریخ اسلام قلمداد کرده‌اند.<ref>آیینه‌وند، «مکتب تاریخنگاری طبری»، ص۳۴۹.</ref> | ||
*به دلیل بینش روایی نویسنده تاریخ طبری، تفصیل بسیاری راجع به حوادث تاریخی در تاریخ طبری آمده است. در موارد متعدد، این تفصیل‌ها در هیچ مأخذ دیگری نیامده است.<ref>جعفریان، منابع تاریخ اسلام، ص۲۵۷.</ref> | *به دلیل بینش روایی نویسنده تاریخ طبری، تفصیل بسیاری راجع به حوادث تاریخی در تاریخ طبری آمده است. در موارد متعدد، این تفصیل‌ها در هیچ مأخذ دیگری نیامده است.<ref>جعفریان، منابع تاریخ اسلام، ص۲۵۷.</ref> | ||
*در تاریخ طبری درباره تاریخ ایران نقل‌هایی آمده که در هیچ متن معتبر عربی دیگری دیده نمیشود.<ref>آیینه‌وند، «مکتب تاریخنگاری طبری»، ص۳۵۰.</ref> اهمیت این نقل‌ها موجب شد تا تئودور نولدکه (۱۸۳۶-۱۹۳۰م)، از برجسته‌ترين خاورشناسان آلمانی، قسمت تاریخ ساسانیان تاریخ طبری را با حواشی قابل توجهی به آلمانی ترجمه کند.<ref>زرین کوب، عبدالحسین، «[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1420921/%d8%ae%d8%a7%d9%85%d9%88%d8%b4%db%8c-%d8%af%d8%b1%db%8c%d8%a7 خاموشی دریا]»، بخارا، شماره ۱۰۴، بهمن و اسفند ۱۳۹۳ش، ص۱۰۲-۱۰۳.</ref>{{یادداشت|عباس زریاب خویی (۱۲۹۷- ۱۳۷۳ش)، محقق و مورخ و ادیب برجسته، این کتاب را با عنوان تاریخ ایرانیان و عرب‌ها در زمان ساسانیان ترجمه کرده است | *در تاریخ طبری درباره تاریخ ایران نقل‌هایی آمده که در هیچ متن معتبر عربی دیگری دیده نمیشود.<ref>آیینه‌وند، «مکتب تاریخنگاری طبری»، ص۳۵۰.</ref> اهمیت این نقل‌ها موجب شد تا تئودور نولدکه (۱۸۳۶-۱۹۳۰م)، از برجسته‌ترين خاورشناسان آلمانی، قسمت تاریخ ساسانیان تاریخ طبری را با حواشی قابل توجهی به آلمانی ترجمه کند.<ref>زرین کوب، عبدالحسین، «[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1420921/%d8%ae%d8%a7%d9%85%d9%88%d8%b4%db%8c-%d8%af%d8%b1%db%8c%d8%a7 خاموشی دریا]»، بخارا، شماره ۱۰۴، بهمن و اسفند ۱۳۹۳ش، ص۱۰۲-۱۰۳.</ref>{{یادداشت|عباس زریاب خویی (۱۲۹۷- ۱۳۷۳ش)، محقق و مورخ و ادیب برجسته، این کتاب را با عنوان تاریخ ایرانیان و عرب‌ها در زمان ساسانیان ترجمه کرده است (زرین‌کوب، «خاموشی دریا»، ص۱۰۲-۱۰۳).}} | ||
*در تاریخ طبری در مورد تاریخ روم، با اینکه از نظر منابع تاريخی فقیر است، دقت به‌کار رفته است.<ref>آیینه‌وند، «مکتب تاریخنگاری طبری»، ص۳۵۰.</ref> | *در تاریخ طبری در مورد تاریخ روم، با اینکه از نظر منابع تاريخی فقیر است، دقت به‌کار رفته است.<ref>آیینه‌وند، «مکتب تاریخنگاری طبری»، ص۳۵۰.</ref> | ||
*روش تاریخنگاری روایی در کتاب طبری موجب شده تا در این کتاب تا‌حدودی بیطرفی در نقل روایات رعایت شود.<ref>آیینه‌وند، «مکتب تاریخنگاری طبری»، ص۳۵۰.</ref> | *روش تاریخنگاری روایی در کتاب طبری موجب شده تا در این کتاب تا‌حدودی بیطرفی در نقل روایات رعایت شود.<ref>آیینه‌وند، «مکتب تاریخنگاری طبری»، ص۳۵۰.</ref> | ||
| خط ۸۵: | خط ۸۵: | ||
* در تاریخ طبری نقل‌های یکی از حساس‌ترین مقاطع تاریخ اسلام برای مذاهب مختلف اسلامی ، یعنی از جنگ‌های رِدَّه تا تاریخ جنگ جمل، با نقل‌های کذب سیف بن عمر آلوده شده است.<ref>جعفریان، منابع تاریخ اسلام، ص۲۵۶.</ref> | * در تاریخ طبری نقل‌های یکی از حساس‌ترین مقاطع تاریخ اسلام برای مذاهب مختلف اسلامی ، یعنی از جنگ‌های رِدَّه تا تاریخ جنگ جمل، با نقل‌های کذب سیف بن عمر آلوده شده است.<ref>جعفریان، منابع تاریخ اسلام، ص۲۵۶.</ref> | ||
* در تاریخ طبری از نقد تاریخی اجتناب شده و به راویان اعتماد بی‌اندازه شده است. این موضوع باعث شد تا مورخانی چون ابن‌اثیر و ابن‌خلدون بر کار طبری ایراد وارد کنند و از اینکه او مانند محدثان به توثیق و جرح راویان نپرداخته خرده بگیرند.<ref>آیینه‌وند، «مکتب تاریخنگاری طبری»، ص۳۵۰.</ref> | * در تاریخ طبری از نقد تاریخی اجتناب شده و به راویان اعتماد بی‌اندازه شده است. این موضوع باعث شد تا مورخانی چون ابن‌اثیر و ابن‌خلدون بر کار طبری ایراد وارد کنند و از اینکه او مانند محدثان به توثیق و جرح راویان نپرداخته خرده بگیرند.<ref>آیینه‌وند، «مکتب تاریخنگاری طبری»، ص۳۵۰.</ref> | ||
* قسمت نخست تاریخ طبری را، که مربوط به تاریخ جهان از آفرینش تا مبعث است، سرشار از اسرائیلیات دانسته‌اند. اکثر این اخبار از طریق وهب بن مُنَبِّه نقل شده که بیش از هر کسی در اواخر قرن اول هجری این قبیل اخبار را میان مسلمانان منتشر کرد.<ref>جعفریان، منابع تاریخ اسلام، | * قسمت نخست تاریخ طبری را، که مربوط به تاریخ جهان از آفرینش تا مبعث است، سرشار از اسرائیلیات دانسته‌اند. اکثر این اخبار از طریق وهب بن مُنَبِّه نقل شده که بیش از هر کسی در اواخر قرن اول هجری این قبیل اخبار را میان مسلمانان منتشر کرد.<ref>جعفریان، منابع تاریخ اسلام، ص۲۵۶؛ آیینه‌وند، «مکتب تاریخنگاری طبری»، ص۳۵۰.</ref> | ||
* در تاریخ طبری منبع نقل‌ها به درستی معرفی نشده است؛ برای نمونه، وقتی از مطلبی از مدائنی نقل می‌شود، روشن نمی شود که این نقل از کدام یک از ۲۴۰ کتاب او نقل شده است.<ref>آیینه‌وند، «مکتب تاریخنگاری طبری»، ص۳۵۰.</ref> | * در تاریخ طبری منبع نقل‌ها به درستی معرفی نشده است؛ برای نمونه، وقتی از مطلبی از مدائنی نقل می‌شود، روشن نمی شود که این نقل از کدام یک از ۲۴۰ کتاب او نقل شده است.<ref>آیینه‌وند، «مکتب تاریخنگاری طبری»، ص۳۵۰.</ref> | ||
* شیوه روایی تاریخنگاری طبری موجب شده که تاریخ طبری خالی از آگاهی‌های اجتماعی باشد. در تاریخ طبری نقل ها صرفاً مربوط به تاریخ سیاسی هستند و یافتن آگاهی های تمدنی و فرهنگی، آنچنان که مثلاً در آثار مسعودی دیده می شود، ممکن نیست.<ref>جعفریان، منابع تاریخ اسلام، ص۲۵۷-۲۵۸.</ref> | * شیوه روایی تاریخنگاری طبری موجب شده که تاریخ طبری خالی از آگاهی‌های اجتماعی باشد. در تاریخ طبری نقل ها صرفاً مربوط به تاریخ سیاسی هستند و یافتن آگاهی های تمدنی و فرهنگی، آنچنان که مثلاً در آثار مسعودی دیده می شود، ممکن نیست.<ref>جعفریان، منابع تاریخ اسلام، ص۲۵۷-۲۵۸.</ref> در نقل‌های سیاسی هم در تاریخ طبری توجه به مشکلات داخلی حکومت معطوف شده است؛ بنابراین توجهی به فتوح و ارتباط خارجی دولت ها و سرزمین‌هایی همانند، اندلس، بیزانس، فرنگ و رخدادهای داخلی آنها نشده است.<ref>آیینه‌وند، «مکتب تاریخنگاری طبری»، ص۳۵۱.</ref> | ||
* فهم و دریافت طبری از تاریخ جهان کمتر از پیشینیان مورخ خود، همانند یعقوبی و ابن‌قتیبه دینوری، است.<ref>آیینه‌وند، «مکتب تاریخنگاری طبری»، ص۳۵۱.</ref> | |||
* موضع دینی نویسنده تاریخ طبری در تاریخنگاری او و گزینش اخبار آشکار است. در این کتاب، نویسنده در مواردی از جمله اخبار مربوط به قتل عثمان با خودداری از نقل آن اخبار موضع دینی خود را نشان داده است.<ref>جعفریان، منابع تاریخ اسلام، ص۲۵۸-۲۵۹.</ref> | |||
* | |||
== منابع == | == منابع == | ||