استفاده از مهر در نماز: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۸ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
دلیل این که سجده شیعیان بر مهر چیست؟
دلیل سجده شیعیان بر مهر چیست؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}گذاشتن پیشانی بر خاک، سنت پیامبر(ص) بوده است. اصحاب پیامبر(ص) سجده روی خاک را لازم می‌دانستند و به آن عمل می‌کردند. در روایتی آمده است که پیامبر(ص) شخصی را که روی فرش سجده می‌کرد، از این کار نهی فرمودند.
{{پاسخ}}
 
[[شیعیان]] استفاده از [[مهر]] را عمل به [[سنت پیامبر]] می‌دانند که در [[سجده]]، پیشانی بر خاک می‌گذاشت. براساس روایات، [[پیامبر(ص)]] شخصی را که روی فرش سجده می‌کرد نهی کردند و همچنین فردی را که با خود سنگی به [[مسجد]] آورده بود و روی آن سجده کرد تأیید کردند. [[حضرت فاطمه(س)]] از خاک مزار [[حمزه عموی پیامبر]]، مهر ساختند. [[امام سجاد(ع)]] نیز پس از [[شهادت امام حسین(ع)]]، از خاک [[کربلا]] مهر ساختند و با آن نماز می‌خواندند.
همچنین پیامبر(ص) فردی که با خود سنگی به مسجد ‌آورده بود و روی آن سجده می‌کرد را تایید کردند. حضرت زهرا(س) از خاک مزار حمزه تسبیح و مهر ساختند. پس از شهادت امام حسین(ع)، امام سجاد(ع) از خاک کربلا تسبیح درست کردند و با آن ذکر می‌گفتند و مهر ساختند و با آن نماز می‌خواندند.


== سجده بر خاک در سنت پیامبر(ص) و اصحاب ==
== سجده بر خاک در سنت پیامبر(ص) و اصحاب ==
{{همچنین ببینید|حدیث پاک‌کننده و مسجد بودن زمین}}
{{همچنین ببینید|حدیث پاک‌کننده و مسجد بودن زمین}}
اهل سنت و شیعه، روایات فراوانی نقل کرده‌اند که پیامبر(ص) برای سجده، پیشانی خود را بر خاک می‌گذاشتند،<ref>عرفانیان یزدی خراسانی، غلام‌رضا، الوضوء و السجود فی الکتاب و السنه، قم، حوزه علمیه، اول، ۱۳۷۲ش، ص۵۷.</ref> و می‌فرمودند: «خداوند به من چند چیز عطا فرمودند که به انبیاء گذشته نداده بودند؛ از جمله آنها، خداوند زمین را برای من سجده‌گاه و پاک کننده قرار داده است. پس هر فردی از امت من در هر کجا باشند، وقت نماز که شد، همان‌جا به نماز بایستد».<ref>عطائی اصفهانی، مهر نماز، اختراع شیعه یا انکار اهل سنت، قم، انتشارات حضرت عباس(س)، دوم، ۱۳۸۲، ص۲۵.</ref>  
{{جعبه نقل قول| عنوان = | نقل‌قول = عبدالوهاب شافعی از عالمان اهل‌سنت:{{-}} «من در کتاب‌های معتبر اهل‌سنت، یک روایت قابل استناد که صریحاً جواز سجده را بر روی فرش و لباس داشته باشد، نیافته‌ام، بلکه عدم جواز بر اینها را یافته‌ام».<ref>عرفانیان یزدی خراسانی، غلام‌رضا، الوضوء و السجود فی الکتاب و السنه، قم، حوزه علمیه، اول، ۱۳۷۲ش، ص۴۶.</ref>|تاریخ بایگانی| منبع = | تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px| اندازه خط = 14px|رنگ پس‌زمینه =#ffed98| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}}شیعیان و [[اهل‌سنت]]، روایات فراوانی نقل کرده‌اند که [[پیامبر(ص)]] برای [[سجده]]، پیشانی خود را بر خاک می‌گذاشتند.<ref>عرفانیان یزدی خراسانی، غلام‌رضا، الوضوء و السجود فی الکتاب و السنه، قم، حوزه علمیه، اول، ۱۳۷۲ش، ص۵۷.</ref> بر اساس روایات، پیامبر(ص) معتقد بود، زمین برای او سجده‌گاه و مایه طهارت قرار داده شده است.<ref>امینی، راه و روش ما راه و روش پیامبر ما است، مترجم سید باقر موسوی، تهران، مکتبه الامام امیرالمؤمنین، چاپ دوم، ۱۳۹۴، ص۲۳۱.</ref> طبق روایتی در [[کنز العمال (کتاب)|کتاب کنز العمال]]، پیامبر(ص) کسی را که بر روی فرش [[نماز]] می‌خواند (بر روی فرش سجده می‌کرد) از این کار نهی کرده و فرش را کنار زدند.<ref>هندی، متقی بن حسام الدین، کنز العمال فی سنن الاقوال و الافعال، بیروت، مؤسسه الرساله، سال ۱۴۰۹ ق، ج۸، ص۱۲۷.</ref>


در روایات آمده است که پیامبر(ص) دیدند، کسی بر روی فرش نماز می‌خواند (بر روی فرش سجده می‌کند) فرمودند: «خداوند این عمل را قبیح می‌داند» و آن فرش را کنار زدند.<ref>الهندی، کنز العمال، ص۱۲۷.</ref>
عالمان شیعه براساس همین روایات، معتقدند سجده باید بر زمین یا چیزی که در سنت پیامبر، سجده بر آنها مجاز است، انجام گیرد.


مسلمانان به تبعیت از پیامبر(ص) نیز بر خاک سجده می‌کردند، برای نمونه، رفتار دائمی ابوبکر این بود که بر زمین نماز می‌خواند، و اگر بر روی فرش می‌ایستاد، پیشانی را بر خاک می‌گذاشت.<ref>الهندی، علامه علاء الدین المتقی بن حسام الدین، کنز العمال فی سنن الاقوال و الافعال، بیروت، مؤسسه الرساله، سال ۱۴۰۹ ق، ج۸، ص۱۲۸.</ref> همچنین نقل شده است ابوبکر کسی که بر روی پارچه‌ای نماز می‌خواند را نهی کرد.<ref>عطائی اصفهانی، ص۵۱.</ref> عمر، سجده را به معنای گذاشتن پیشانی و صورت بر روی زمین می‌دانست و بر روی زمین سجده می‌نمود.<ref>عطائی اصفهانی، ص۵۲.</ref> عثمان نیز بر روی زمین سجده می‌کرد.<ref>عطائی اصفهانی، ص۵۵.</ref> ابن‌مسعود نیز تنها بر روی زمین نماز می‌خواند.<ref>عرفانیان، ص۵۷.</ref>
مسلمانان به تبعیت از پیامبر(ص) بر خاک سجده می‌کردند؛ در برخی روایات آمده [[ابوبکر]]، خلیفه اول، همیشه بر روی زمین نماز می‌خواند و پیشانی را بر زمین می‌چسباند.<ref>صّنعاني، عبدالرزاق بن همام، المصنف، تعليق: حبيب الرحمن الاعظمي، من منشورات العلمي، ج۱، ص۳۹۷، حدیث ۱۵۵۲.</ref> او فردی که بر روی پارچه، نماز می‌خواند را نهی کرد.<ref>عطائی اصفهانی، ص۵۱.</ref> [[عمر بن خطاب|عمر]]، خلیفه دوم، سجده را به معنای گذاشتن پیشانی و صورت بر روی زمین می‌دانست و بر روی زمین سجده می‌نمود.<ref>عطائی اصفهانی، ص۵۲.</ref> [[عثمان]]، خلیفه سوم، نیز بر روی زمین سجده می‌کرد.<ref>عطائی اصفهانی، ص۵۵.</ref> [[عبدالله بن مسعود]]، از [[صحابه|صحابه پیامبر(ص)]] و محدثین صدر اسلام نیز، فقط بر روی زمین نماز می‌خواند.<ref>عرفانیان یزدی خراسانی، غلام‌رضا، الوضوء و السجود فی الکتاب و السنه، قم، حوزه علمیه، اول، ۱۳۷۲ش، ص۵۷.</ref> برخی مسلمانان هنگامی که به مسافرتی می‌رفتند، از خاک [[مدینه]] برای خود مهری ساخته با خود می‌بردند تا با آن نماز بخوانند.<ref>عطائی اصفهانی، صص ۶۹–۶۷.</ref>


روایات در این زمینه در کتاب‌های معتبر اهل سنت بسیار است که عبدالوهاب شافعی می‌گوید: «من در کتاب‌های معتبر اهل سنت یک روایت قابل استناد که صریحا جواز سجده را بر روی فرش و لباس داشته باشد، نیافته‌ام، بلکه عدم جواز بر اینها را یافته‌ام».<ref>عرفانيان، ص۴۶.</ref>
== استفاده از سنگ خشت در روایات اهل سنت ==
از [[عبدالله بن عمر]]، فرزند خلیفه دوم نقل شده که در یک شب بارانی برای نماز صبح به مسجد رفت، فردی، سنگ مناسبی برای نماز برداشت، پارچه‌ای را پهن کرده و سنگ را بر روی آن گذاشت و نماز خواند، پیامبر(ص) او را دید و کار او را زیبا و خوب دانست.<ref>عطائی اصفهانی، ص۳۸ و ۳۹.</ref>


== تاریخچه استفاده از مهر ==
از ابن عباس نقل شده است: {{عربی|انّ النبي صلي الله عليه و سلم سجد علي الحجر|ترجمه= پيامبر صلي الله عليه و سلم، بر سنگ سجده کرد.}}<ref>سنن الدارقطني، علی بن عمر، تحقيق، تعليق وتخريج : مجدي بن منصور سيد الشوري، بيروت دار الكتب العلميه، چاپ اول، ۱۴۱۷ق/۱۹۹۶م، ج۲، ص۲۵۴، حدیث۲۷۱۵.</ref>
عبدالله بن عمر، فرزند خلیفه دوم می‌گوید: «در یک شب بارانی برای نماز صبح به مسجد رفتیم، فردی که در مسیرش سنگ ریزه بود، سنگ مناسبی را برای نماز برداشت، پارچه‌ای را پهن کرده و سنگ را بر روی آن گذاشت و نماز می‌خواند، پیامبر(ص) ایشان را دیدند و فرمودند: چه کار قشنگ و خوبی است.»<ref>عطائی اصفهانی، ص۳۸ و ۳۹.</ref>


ساختن تسبیح و مهر از گل نیز در تاریخ گزارش شده است. حضرت فاطمه(س) با خاک تسبیح درست کرده و با آن ذکر می‌گفتند، تا اینکه در سال دوم هجری در جنگ احد، حمزه بن عبدالمطلب، عموی پیامبر(ص) به شهادت رسید؛ پیامبر(ص) برای نشان دادن عظمت این شهید، از خاک قبر او برداشته و با خود به مدینه آوردند؛ حضرت فاطمه(س) نیز از خاک قبر حمزه برداشته و با آن تسبیح برای ذکر و مهر برای نماز خواندن ساخت، اهل مدینه به تبعیت از ایشان مهر ساخته و با آن نماز می‌خواندند.<ref>عرفانیان، ص۶۷–۶۴.</ref> این سنت بین مسلمانان وجود داشت و هنگامی که به مسافرتی می‌رفتند، از خاک مدینه برای خود مهری می‌ساختند و می‌بردند تا با آن نماز بخوانند.<ref>عطائی اصفهانی، صص ۶۹–۶۷.</ref> تا این که امام حسین(ع) در کربلا به شهادت رسید. امام سجاد(ع) از خاک کربلا تسبیح درست کردند و با آن ذکر می‌گفتند و مهر ساختند و با آن نماز می‌خواندند. شیعیان نیز به تبعیت از ائمه خود از مهر کربلا استفاده می‌کردند که کم‌کم به شعار و سنت شیعیان تبدیل شد.<ref>عرفانیان، ص۶۶–۴۶.</ref>
جابر بن عبدالله انصاري مي‌گويد: {{عربی| کنت اصلّي الظّهر مع رسول اللَّه صلي الله عليه و سلم فآخذ قبضه من الحصاء لتبرد في کفّي أضعها لجبهتي أسجد عليها لشدّه الحرّ|ترجمه=با پيامبر نماز ظهر مي‌گزاردم، مشتي سنگريزه برگرفته و در دست خود نگه مي‌داشتم تا خنک شود و به هنگام سجده بر آنها پيشاني گذاردم و اين به خاطر شدت گرما بود}}.<ref>سجستاني، سليمان بن الأشعث، سنن أبي داود، تحقيق وتعليق : سعيد محمد اللحام، دار الفكر للطباعه والنشر والتوزيع، چاپ اول، ۱۴۱۰ق/۱۹۹۰م، ج۱، ص۱۰۰. بيهقي، أحمد بن الحسين، السنن الكبرى، بی‌جا، دار الفكر، بی‌تا، ج۱، ص۴۳۹.</ref>


<span></span>
مسروق بن اجدع یکی از بزرگان اهل سنت که در سال ۶۲ه.ق، وفات کرد، وقتی به سفر می رفت خشت خامی را با خود بر می داشت تا در کشتی به آن سجده کند.<ref>ابن سعد، محمد، الطبقات الكبرى، بيروت، دار صادر، بی‌تا، ج۶، ص۷۹. ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، فتح الباري، دار المعرفة للطباعة والنشر بيروت، دار المعرفة للطباعة والنشر، چاپ دوم، بی‌تا، ج۱، ص۴۱۰.</ref>
{{مطالعه بیشتر}}
 
== مطالعه بیشتر ==
== استفاده از مهر توسط اهل‌بیت(ع) ==
* شیخ طوسی، المبسوط، ج۱، ص۹۰ و ۹۱.
[[حضرت فاطمه(س)]] پس از شهادت [[حمزه بن عبدالمطلب]]، عموی پیامبر(ص) در [[جنگ احد|جنگ اُحُد]]، از خاک قبر حمزه، تسبیح برای ذکر و مهر برای نماز خواندن ساخت.<ref>عرفانیان یزدی خراسانی، غلام‌رضا، الوضوء و السجود فی الکتاب و السنه، قم، حوزه علمیه، اول، ۱۳۷۲ش، ص۶۷–۶۴.</ref>
* شیخ طوسی، الخلاف، ج۱، ص۳۵۷ و ۳۵۸.
 
* شریف مرتضی، الناصریات، ص۱۵۲.
[[امام سجاد(ع)]] نیز پس از شهادت امام حسین(ع)، از خاک کربلا تسبیح ساخته، با آن ذکر می‌گفتند، مهر ساخته و با آن نماز می‌خواندند. شیعیان نیز به تبعیت از امامان خود از مهر کربلا استفاده می‌کردند تا اینکه به شعار و سنت شیعیان تبدیل شد.<ref>عرفانیان یزدی خراسانی، غلام‌رضا، الوضوء و السجود فی الکتاب و السنه، قم، حوزه علمیه، اول، ۱۳۷۲ش، ص۶۶–۴۶.</ref>
 
== مطالعه بیشتر==
* سجده بر تربت يا نهايت تواضع در پيشگاه خدا، حسيني نسب.
== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس|۲}}
{{پانویس|۲}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی = ادیان و مذاهب
  | شاخه اصلی = فقه
  | شاخه فرعی۱ = شیعه امامیه
  | شاخه فرعی۱ = فقه شیعه
  | شاخه فرعی۲ = فقه شیعه
  | شاخه فرعی۲ = نماز
  | شاخه فرعی۳ =
  | شاخه فرعی۳ =
}}
}}
خط ۴۰: خط ۴۲:
| تیترها = شد
| تیترها = شد
| ویرایش = شد
| ویرایش = شد
| لینک‌دهی =  
| لینک‌دهی =
| ناوبری =  
| ناوبری =
| نمایه =  
| نمایه =شد
| تغییر مسیر =  
| تغییر مسیر =
| ارجاعات =  
| ارجاعات =
| بازبینی =  
| بازبینی = شد
| تکمیل =  
| تکمیل =
| اولویت =  
| اولویت = ب
| کیفیت =  
| کیفیت = ج
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}
[[رده:عقاید شیعه]]
[[ar:استخدام التربة في الصلاة]]
[[en:Using Turbah in Salat]]
[[ps:په لمانځه کي له مهر(خاورینه يا ډبرینه ټيکله) څخه ګټه اخيستل]]
[[ur:سجدہ گاہ پر سجدہ]]
۲٬۱۵۱

ویرایش