احادیث کراهت پنیر: تفاوت میان نسخه‌ها

حدیثی نیز وجود دارد که به علاقه [[امام صادق(ع)]] به پنیر دلالت دارد و سند آن [[حدیث صحیح|صحیح]] است. روایات دیگر که سند آنها ضعیف شمرده شده، به فواید پنیر مانند کمک کردن به هضم غذا، اشتهاآور بودن و خوشبو کردن دهان اشاره کرده‌اند.   

:{{عربی|شَيْئَانِ صَالِحَانِ لَمْ يَدْخُلاَ جَوْفَ وَاحِدٍ قَطُّ فَاسِداً إِلاَّ أَصْلَحَاهُ وَ شَيْئَانِ فَاسِدَانِ لَمْ يَدْخُلاَ جَوْفاً قَطُّ صَالِحاً إِلاَّ أَفْسَدَاهُ فَالصَّالِحَانِ اَلرُّمَّانُ وَ اَلْمَاءُ اَلْفَاتِرُ وَ اَلْفَاسِدَانِ اَلْجُبُنُّ وَ اَلْقَدِيدُ.}}<ref name=":0" />

===سند===

:{{عربی|إِنَّ اَلْجَوْزَ وَ اَلْجُبُنَّ إِذَا اِجْتَمَعَا كَانَا دَوَاءً وَ إِذَا اِفْتَرَقَا كَانَا دَاءً|ترجمه=}}<ref name=":1">کلینی، محمد، الکافی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق، ج۶، ص۳۴۰.</ref>

===سند===

این روایت [[حدیث ضعیف|ضعیف]] است؛ زیرا عبد العزیز عبدی یکی از راویان این حدیث، ضعیف است.<ref>رک: رجال النجاشی، ص۲۴۴؛ رجال الطوسی، ص۲۴۵؛ رجال ابن داوود، ص۴۷۵؛ خلاصه الاقوال علامه حلی، ص۲۴۰.</ref> [[علامه مجلسی]] نیز این روایت را مجهول و ناشناخته دانسته است.<ref>مجلسی، محمد باقر، مرآه العقول فی شرح أخبار آل الرسول، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ دوم، ۱۴۰۴ ق، ج۲۲، ص۱۷۴.</ref>

:{{متن عربی|عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ(ع)، ...قَالَ: «هُوَ [الجبن] ضَارٌّ بِالْغَدَاةِ، نَافِعٌ بِالْعَشِيِّ، وَ يَزِيدُ فِي مَاءِ الظَّهْرِ}}<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، قم، دار الحدیث، ۱۴۲۹ق، ج۱۲، ص۵۱۱.</ref>

[[سید بن طاووس|ابن طاووس]] در کتاب الدروع الواقیه روایتی از امام صادق(ع) نقل کرده که در آن، پنیر غذای خوبی شمرده شده و دارای آثاری مانند خوشبو کردن دهان، هضم غذا و زیاد کردن اشتها است. در این روایت به خوردن پنیر در روز اول هر ماه سفارش بیشتری شده است.<ref>ابن طاووس، علی بن موسی، الدروع الواقیه، بیروت، مؤسسه آل‌البیت(ع)، ۱۴۱۵ق،‌ ص۴۲.</ref> در سلسله سند این روایت، محمد بن  یحیی ابوحنیفه، مجهول و ناشناخته است؛<ref>بسام، مرتضی، زبدة المقال من معجم الرجال، بیروت، دار المحجة البیضاء، ۱۴۲۶ق، ج۲، ص۴۱۷.</ref> از این رو، این حدیث ضعیف شمرده شده است.

{{پایان پاسخ}}