automoderated، دیوان‌سالاران، مدیران
۷٬۲۳۰
ویرایش
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (ابرابزار) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
در | {{درگاه|امام حسین}} | ||
نام امام حسین(ع) در قرآن نیامده است. با توجه به اشاره احادیث تفسیری از اهل بیت(ع)، برخی از آیات قرآن درباره امام حسین(ع) یا اینکه امام یکی از مصادیق این آیات می‌باشد: | |||
* آیه تطهیر،<ref>(احزاب: ۳۳).</ref> | |||
* آیه مباهله،<ref>(آل‌عمران: ۶۱).</ref> | |||
* آیه مودت،<ref>(شوری: ۲۳).</ref> | |||
* آیه اطعام<ref>(انسان: ۸).</ref> | |||
* آیه کلمات<ref>(بقره: ۳۷).</ref> | |||
* آیات پایانی سوره فجر<ref>(فجر: ۲۷-۳۰).</ref>. | |||
امام صادق(ع) فرمود: اقرؤوا سورة الفجر في فرائضكم و نوافلكم فانّها سورة الحسين بن علي عليهما الصلاة و السلام من قرأها كان مع الحسين عليه السلام يوم القيامة في درجة من الجنّة | |||
امام صادق(ع) فرمود: شما مگر این بخش از آیه و کلام خداوند را نشنیده‌اید که می‌فرماید: «یا ایتها النفس المطمئنه ارجعی الی ربک راضیه مرضیه فادخلی فی عبادی وادخلی جنتی» انما یعنی الحسین بن علی ـ علیهما السّلام ـ فهو ذو النفس المطمئنه الراضیه المرضیه و اصحابه من آل محمد ـ صلوات الله علیهم ـ الرضوان عن الله یوم القیامه و هو راض عنهم، و هذه السوره فی الحسین بن علی و شیعته و شیعه آل محمد خاصه، امام صادق(ع) در تفسیر آیه می‌فرماید: این آیه درباره حسین بن علی ـ علیهما السّلام ـ است؛ چرا که آن بزرگوار صاحب نفس مطمئنه بود و از خدا راضی بود و خدا نیز از او راضی بود، و یاران آن بزرگوار از خاندان محمد(ص) از خداوند راضی بودند و خداوند نیز از آن‌ها راضی بود، و این سوره فقط درباره حسین بن علی و شیعیان او و شیعیان آل محمد(ص) می‌باشد. | امام صادق(ع) فرمود: شما مگر این بخش از آیه و کلام خداوند را نشنیده‌اید که می‌فرماید: «یا ایتها النفس المطمئنه ارجعی الی ربک راضیه مرضیه فادخلی فی عبادی وادخلی جنتی» انما یعنی الحسین بن علی ـ علیهما السّلام ـ فهو ذو النفس المطمئنه الراضیه المرضیه و اصحابه من آل محمد ـ صلوات الله علیهم ـ الرضوان عن الله یوم القیامه و هو راض عنهم، و هذه السوره فی الحسین بن علی و شیعته و شیعه آل محمد خاصه، امام صادق(ع) در تفسیر آیه می‌فرماید: این آیه درباره حسین بن علی ـ علیهما السّلام ـ است؛ چرا که آن بزرگوار صاحب نفس مطمئنه بود و از خدا راضی بود و خدا نیز از او راضی بود، و یاران آن بزرگوار از خاندان محمد(ص) از خداوند راضی بودند و خداوند نیز از آن‌ها راضی بود، و این سوره فقط درباره حسین بن علی و شیعیان او و شیعیان آل محمد(ص) می‌باشد. | ||