پیش نویس:شرک در توسل
سؤال
آیا توسل به امامان به نوعی شرک محسوب نمی‌شود؟ و چرا در برخی دعاهای شیعی، امامان به جای خداوند مورد خطاب واقع می‌شوند؟
درگاه‌ها
مفهوم توسل
لغت
توسل در لغت یعنی «وسل توسل الی الله بعمل او وسیله؛ متوسل شدن به خدا با عمل یا وسیله‌ای قرار دادن»[۱] و همچنین توسل از لحاظ لغوی با واژه وسیله هم‌ریشه است.[۲] «وسیله» هر آن‌چیزی است که برای نزدیک‌شدن به چیز دیگری از آن استفاده می‌شود.[۳]
لغت توسل در قرآن
- ﴿یا ایها الذین آمنوا اتقوا الله وابتغوا الیه الوسیله؛ ای کسانی که ایمان آورده‌اید از خدا بپرهیزید، و وسیله‌ای برای تقرب به او بجویید﴾(مائده:35)
اصطلاح
توسل به این معناست که فردی، شخص یا چیزی که نزد خداوند جایگاه ویژه‌ای دارد را واسطه یا وسیله اجابت دعای خود قرار دهد.[۴] معنای اصطلاحی دیگر توسل، واسطه قرار دادن شیء یا شخصی است برای وصول به مطلوب.[۵]
منابع
- ↑ هنایی، علی. «ماده وسل». المنجد. ص۹۰۰.
- ↑ جوهری، اسماعیل بن حماد. «ذیل واژه «وسل»». الصحاح تاج اللغة و صحاح العربیة.
- ↑ جوهری، اسماعیل بن حماد. «ذیل واژه «وسل»». الصحاح تاج اللغة و صحاح العربیة.
- ↑ حمیری، عیسی بن عبدالله (۱۴۲۸). التأمل فی حقیقة التوسل. ص۱۶.
- ↑ طاهری خرم آبادی، سیدحسن (۱۳۸۶). پاسخ به شبهات وهابیت. ج۲. قم: دفتر انتشارات اسلامی.