دهه اول محرم الحرام

نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۲۹ توسط Nazarzadeh (بحث | مشارکت‌ها) (جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =')
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
سؤال

امام حسین(ع) را روز دهم محرم شهید کرده اند پس چرا شیعیان از اول محرم عزاداری میکنند؟

درگاه‌ها
امام حسین.png


مذهب شیعه پیرو سنت پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) است. به همین علت عملکرد ائمه اطهار(ع) برای شیعیان حجت شرعی و عملی دارد. همانطور که پیامبر هنگام تولد امام حسین(ع) و سالها قبل از عاشورا بر او گریست.[۱]و همچنین چون روش ائمه‌(ع) در بزرگداشت شهادت امام حسین(ع) از اول محرم بوده و ائمه(ع) از اول محرم دیگر نمی‌خندیدند و جامه‌ی عزا برتن می‌کردند.[۲] و نیز علمای شیعه هم در عصر غیبت، این سیره را ادامه دادند. ولذا ما شیعیان هم از این سیره پیروی میکنیم.

سیره اهلبیت(ع)

 
اثر پیراهن در عرش استاد روح الامین

امام صادق(ع) در روایتی میفرماید: هنگامی که هلال ماه محرم دمیده می شود؛ ملائکه پیراهن امام حسین(ع) را خدمت حضرت زهرا(س) آورده و از عرش الهی آویزان می کنند، در حالیکه پاره پاره شده از ضربه های شمشیر و آغشته به خون است. ما و شیعیانمان این پیراهن را با چشم بصیرت، و نه بصر می بینیم، پس اشک های ما سرازیر می شود.[۳]

به نقل یکی از صحابه امام رضا(ع) به نام ریان بن شییب، در روز اول محرم بر امام(ع) وارد شد. امام رضا(ع) متذکر به اغاز محرم شده و مصیبت های امام حسین(ع) را بیان کرده و سخنانی در فضیلت عزاداری بر ایشان ذکر کردند.[۴]

و در روایتی دیگر آمده است که امام رضا(ع) فرمودند: هنگامی که ماه محرم شروع می‌شد، دیگر کسی پدرم را خندان نمی‌دید و هر روز ناراحتی او بیشتر می‌شد تا روز دهم محرم. پس وقتی روز دهم می‌رسید، آن روز روز مصیبت و اندوه و گریۀ او بود.[۵]

سیره علما

آیت الله سید علی قاضی طباطبایی، عارف، و استاد اخلاق حوزه علمیه نجف، در مستحبات عزاداری و زیارت سیدالشهداء(ع) کوتاهی و غفلت نکنید و روضه هفتگی و لو دو سه نفره باشد، اسباب گشایش امور است و اگر هفتگی ممکن نشد، دهه اول محرم ترک نشود.[۶]

و همچنین آیت الله ملکی تبریزی عالم بزرگ شیعه فرمودند: سزاوار است حال دوستان آل محمد(ص) در دهه اول محرم الحرام تغییر نموده، و در دل و سیمای خود آثار اندوه و درد این مصیبت های بزرگ را آشکار نمایند. باید مقداری از لذت های زندگی را اعم از خوردن و نوشیدن و حتی خوابیدن به دست می آید ترک نموده، و مانند کسی باشند، که پدر یا فرزند خود را از دست داده است. نباید احترام ناموس بزرگ خدا و احترام پیامبر(ص) و امام(ع)، کمتر از احترام خود و نزدیکانش باشد. اگر کسی نتواند در تمام دهه محرم این کار را انجام دهد حداقل در روز تاسوعا و عاشورا و شب یازدهم دست از برخی لذایذ بردارد مثلاً نان خالی بخورد یا آب کمتر بنوشد و خود را بیاد آن روزهای سخت اهل بیت(ع) به سختی اندازد در هر روز مقداری از وقت خود را در مکان های عمومی به عزاداری بپردازد، و نیز در دهه اول محرم هر روز امام حسین(ع) را با زیارت عاشورا زیارت نماید.[۷]

منابع

  1. عیون اخبار الرضا(ع)، ج۲، ص۲۶
  2. امالی صدوق ص ۱۱۱
  3. خصائص الزینبیه، ص۴۹
  4. عیون الاخبار، ج۱، ص۲۹۹
  5. امالی صدوق، ص۱۲۸
  6. عطش، ص324، فرازی از وصیت نامه آیت الله قاضی
  7. المراقبات، فصل اول