الدلیل علی ذات الله
یکی از القاب امام حسین (علیه السلام) «الدلیل علی ذات اللَّه» یا «الدَّالُّ عَلَی ذَاتِ اللَّه» است، سند و معنای این دو لقب چیست؟
در برخی از کتاب‌های غیر معتبر آمده است که «الدَّلِیلُ عَلَی ذَاتِ اللَّهِ» از القاب امام حسین(ع) است، اما مدرک و سند این سخن را نیاورده‌اند.[۱] در کتاب هدایة الکبری نیز آمده است که یکی از القاب امام حسین(ع) «وَ الدَّالُ عَلَی ذَاتِ اللَّهِ» می‌باشد. مؤلف سلسله سندی نیاورده است.[۲]
به نظر می‌رسد این لقب مستند به روایتی باشد که طبری آن را از امام حسن عسکری(ع) نقل کرده است.[۳] روایت هیچ سلسله سندی ندارد. طبری متوفای قرن پنجم نمی‌تواند بدون واسطه از امام حسن عسکری(ع) روایت نقل کند.
این دو لقب به یک معنا هستند؛ یعنی کسی که انسان‌ها را به ذات الله راهنمایی می‌کند؛ چون کلمه «دلیل» و «دال» به معنی نشان دادن و ارشاد کردن است و دلالت آنست که با آن به معرفت و شناختن چیزی برسند.[۴]
منابع
- ↑ کاتب بغدادی، محمد، تاریخ الائمه، قم، کتابخانه مرعشی نجفی، ص۲۸. شریف قرشی، باقر، حیاه الإمام الحسین، نجف، مطبعه الاداب، چاپ اول، ۱۳۹۴ق، ج۱، ص۳۹. محدثان و مورخان، تاریخ أهل البیت، قم، مؤسسه آل البیت لاحیاء التراث، چاپ اول، ۱۴۱۰ق، ص۱۳۰. رسی، قاسم، تثبیت الإمامه، بیروت، الغدیر للطباعه والنشر والتوزیع، چاپ اول، ۱۴۱۹ق، ص۶۹.
- ↑ خصیبی، حسین، الهدایه الکبری، بیروت، البلاغ، ۱۴۱۹ق، ص۲۰۲.
- ↑ طبری آملی صغیر، محمد، دلائل الإمامه، قم، بعثت، چاپ اول، ۱۴۱۳ق، ص۱۸۱.
- ↑ قرشی بنایی، علی اکبر، قاموس قرآن، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ ششم، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۳۵۴.