زبان پرسش و پاسخ در قبر

سؤال

پرسش و پاسخ قبر، به چه زبانی است؟

درباره کسانی که با جمله‌های عربی آشنایی ندارند و عقاید خود را به زبان مادری خود می‌دانند. در اخبار و روایات مربوط به سؤال در قبر، چیزی صریحاً در این زمینه عنوان نشده است.

از سوی دیگر، عالم برزخ و مناسبات آن، غیر از عالم ماده و طبیعت است. در این عالم، تبادل افکار و خواسته‌ها با زبان در صورت آشنایی ممکن است؛ ولی در برزخ، از راه‌های دیگر که مناسب آن عالم است، ممکن است.

در خصوص این پرسش، می‌توان گفت که روح پس از جدایی از بدن و عالم مادیات، از محدودیت‌ها رهایی می‌یابد و به نیرویش افزوده می‌شود; بنابراین، محدودیت زبانی برطرف می‌شود.

یا اینکه می‌توان گفت، سخن گفتن و انتقال پیام، تنها از راه مکالمه با زبان خاص نیست. چون نطق اقسامی دارد. مانند: نطق صامت؛ یعنی هیئت و شاکلهٔ چیزی سخن می‌گوید. مانند: سخن گفتن معماری‌ها، تابلوها، حالات انسان‌ها و….

سخن گفتن برخی موجودات با اولیای الهی، گونهٔ دیگری از نطق (نطق باطنی) است. مانند: سخن گفتن سنگ ریزه‌ها در دست مبارک پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) همچنین عبدالله بن مسعود نقل می‌کند که وقتی از کنار کوهی می‌گذشتیم، دیدیم، سنگ‌ها و کلوخ‌ها و همهٔ اشیا یک صدا می‌گفتند: «السلام علیک یا رسول الله» قرآن نیز همین حقیقت را تأیید می‌کند:

پس لزومی ندارد که حتماً در قبر، زنده شدن به صورت مادی باشد. به این صورت که پاسخ، با همان زبان و صدای عالم مثالی برزخی باشد. چنان‌که در روایات آمده است که حوادث و صداهای عالم برزخ و میت را همه می‌شنوند، غیر از آدمیان و جنیان (که در جهان مادی به سر می‌برند). و اگر کسی پافشاری کند که حتماً پاسخ گفتن مادی است، خواهیم گفت که بدن مادی میت، مانند دیگر اجسام و ذرات عالم، با زبان حال پاسخ می‌گوید.