۲٬۱۶۴
ویرایش
←پرهیز از گناهان
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
=== ایمان و یاد خدا === | === ایمان و یاد خدا === | ||
امنیت در سایه دوری از شرک به خدا محقق می‌شود: {{قرآن|الَّذِینَ آمَنُوا وَ لَمْ یَلْبِسُوا إِیمانَهُمْ بِظُلْمٍ أُولئِکَ لَهُمُ الْأَمْنُ| ترجمه= آنها که | امنیت در سایه دوری از شرک به خدا محقق می‌شود: {{قرآن|الَّذِینَ آمَنُوا وَ لَمْ یَلْبِسُوا إِیمانَهُمْ بِظُلْمٍ أُولئِکَ لَهُمُ الْأَمْنُ| ترجمه= آنها که ایمان آوردند و ایمان خود را با شرک نپوشاندند دارای امنیت می‌باشند.|سوره= انعام|آیه= ۸۲}} ایمان همراه با عمل یکی از وعده‌های الهی برای بدست آوردن امنیت در جامعه است.<ref>سوره نور، آیه ۵۵.</ref> ایمان تأثیر مستقیمی در آرامش و امنیت روحی انسان دارد.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ هفدهم، ۱۳۷۲، ج۵، ص۳۲۱.</ref> | ||
یاد خدا چه در لفظ و چه در اندیشه، موجب آرامش قلب می‌گردد.<ref>سوره نساء، آیه ۳۱.</ref> ذکر قلبی اساس در آرامش دانسته شده است: {{قرآن|أَلا بِذِکْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ|ترجمه= آگاه باش به یاد خدا دل‌ها آرام می‌گردند.|سوره =رعد| آیه= ۲۸}} به باور [[آیت‌الله سبحانی]] انسان برای آرامش خود و رها ساختن خویش از دست عوامل اضطراب تکیه‌گاهی لازم دارد که جاویدان، عالم و قادر باشد و چنین تکیه‌گاهی جز ایمان به خدا و علاقه به کمالات روحی و معنوی و اعتقاد عمیق به زندگی جاودانی در سرای دیگر چیز دیگری نمی‌تواند باشد و جهان ماده با تمام زیبایی‌های زودگذر خود از آن جهت که لرزان و بی‌قرار و رو به فنا و نابودی است، نمی‌تواند سکون و آرامش به زندگی پرتلاطم وی بخشد و چنین تکیه‌گاه مثل لانه عنکبوتی است که در مسیر باد و آب و آتش قرار می‌گیرد.<ref>سبحانی، جعفر، قرآن و اسرار آفرینش، قم، انتشارات مهر، چاپ اول، ۱۳۵۴ش، ص۳۰۲.</ref> | یاد خدا چه در لفظ و چه در اندیشه، موجب آرامش قلب می‌گردد.<ref>سوره نساء، آیه ۳۱.</ref> ذکر قلبی اساس در آرامش دانسته شده است: {{قرآن|أَلا بِذِکْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ|ترجمه= آگاه باش به یاد خدا دل‌ها آرام می‌گردند.|سوره =رعد| آیه= ۲۸}} به باور [[آیت‌الله سبحانی]] انسان برای آرامش خود و رها ساختن خویش از دست عوامل اضطراب تکیه‌گاهی لازم دارد که جاویدان، عالم و قادر باشد و چنین تکیه‌گاهی جز ایمان به خدا و علاقه به کمالات روحی و معنوی و اعتقاد عمیق به زندگی جاودانی در سرای دیگر چیز دیگری نمی‌تواند باشد و جهان ماده با تمام زیبایی‌های زودگذر خود از آن جهت که لرزان و بی‌قرار و رو به فنا و نابودی است، نمی‌تواند سکون و آرامش به زندگی پرتلاطم وی بخشد و چنین تکیه‌گاه مثل لانه عنکبوتی است که در مسیر باد و آب و آتش قرار می‌گیرد.<ref>سبحانی، جعفر، قرآن و اسرار آفرینش، قم، انتشارات مهر، چاپ اول، ۱۳۵۴ش، ص۳۰۲.</ref> | ||
=== پناه بردن به خدا === | === پناه بردن به خدا === | ||
پناه بردن به [[خدا]] عامل دیگری است که موجب امنیت معنوی در انسان می‌شود؛ زیرا یکی از خصوصیت‌های انسان این است که وقتی شرّی متوجه او می‌شود، او را به هراس انداخته و سبب احساس ضعف و ترس او می‌شود. در چنین حالتی انسان نیازمند پناهگاهی است که با پناه بردن به او آرامش پیدا کرده و احساس امنیت نماید. این پناهگاه باید صلاحیت‌هایی را دارا باشد، توانایی دفع آن شرّ را داشته باشد و بتواند انسان را حفظ کرده و پناه دهد. طبق [[آیات قرآن]] بهترین پناه برای انسان، خدا است، خداوند آفریننده انسان است و تمام کارها و تدبیر امور انسان در دست او است. اوست که می‌تواند تمام احتیاجات انسان را برطرف کرده و بدی‌ها را از انسان دفع کند.<ref>طباطبایی، محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسه اعلمی، ج۲۰، ص۳۹۵.</ref> | |||
پناه بردن به خداوند یکی از اموزه‌های قرآنی است: {{قرآن|قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ| ترجمه= بگو پناه می‌برم به پروردگار مردم|سوره = ناس| آیه =۱}} خداوند قدرتی گسترده دارد و می‌تواند به کسی که تقاضای پناهندگی کند، پناه بدهد. {{قرآن|«مَلِکِ النَّاسِ| ترجمه= مالک و حاکم مردم.|سوره = ناس| آیه= ۲}} اگر در اثر تقوا و ترس از خدا برای انسان دغدغه‌ها و نگرانی‌هایی پیدا شود، (مثل ترس از جهنم) پناه بردن به خدا موجب آرامش و امنیت معنوی می‌گردد. لازمه معبودیت پناه بردن به خداوند از روی اخلاص است؛ به‌گونه‌ای که کسی را نخواند و به کسی امید نداشته باشد و در حوائجش به کسی غیر از او مراجعه نکند.<ref>طباطبایی، محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسه اعلمی، ج۲۰، ص۴۵۸.</ref> | |||
خدا در قرآن به پیامبر(ص) توصیه کرده که از شر کل مخلوقات و هر موجود مزاحم و نفاثات (زنان ساحره) و حسود و وسواس خناس (شیطان) شیاطین جنّی و انسی به خدا پناه ببرد.<ref>سوره ناس. سوره فلق. سوره مومنون، آیه۹۸-۹۷.</ref> | |||
پناه بردن به خداوند در گفتار [[امامان معصوم]] نیز بازتاب داشته است. چنانکه در [[مناجات شعبانیه]] آمده است: {{متن عربی|إِلَهِي أَعُوذُ بِكَ مِنْ غَضَبِكَ وَ حُلُولِ سَخَطِكَ<ref>ابن طاووس، على بن موسى، إقبال الأعمال، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ دوم، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۶۸۶.</ref> |ترجمه= خدایا از خشم تو و فرود آمدن غضب تو به تو پناه می‌بریم.}} | |||
پناه بردن به خداوند در گفتار [[امامان معصوم]] نیز بازتاب داشته است. چنانکه در [[مناجات شعبانیه]] آمده است: | |||
=== پرهیز از گناهان === | === پرهیز از گناهان === | ||
به باور محققان، کسی که می‌خواهد به امنیت معنوی دست یابد، باید علاوه بر ایمان به خدا از [[گناهان کبیره]] و [[گناهان صغیره|صغیره]] که همه آنها ظلم محسوب می‌شوند، پرهیز نماید؛ زیرا ارتکاب ظلم و گناه سبب ناراحتی وجدان و سلب آرامش روانی خواهد شد.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ هفدهم، ۱۳۷۲ش، ج۵، ص۳۲۱.</ref> آثار [[ایمان]] وقتی ظاهر می‌شود که از گناهان کبیره مانند [[عاق والدین|عقوق والدین]]؛ خوردن مال یتیم، قتل عمد، [[زنا]]، شراب‌خواری و... پرهیز شود. خداوند در قرآن کریم می‌فرماید: {{قرآن|إِنْ تَجْتَنِبُوا کَبائِرَ ما تُنْهَوْنَ عَنْهُ نُکَفِّرْ عَنْکُمْ سَیِّئاتِکُمْ وَ نُدْخِلْکُمْ مُدْخَلاً کَرِیماً | به باور محققان، کسی که می‌خواهد به امنیت معنوی دست یابد، باید علاوه بر ایمان به خدا از [[گناهان کبیره]] و [[گناهان صغیره|صغیره]] که همه آنها ظلم محسوب می‌شوند، پرهیز نماید؛ زیرا ارتکاب ظلم و گناه سبب ناراحتی وجدان و سلب آرامش روانی خواهد شد.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ هفدهم، ۱۳۷۲ش، ج۵، ص۳۲۱.</ref> آثار [[ایمان]] وقتی ظاهر می‌شود که از گناهان کبیره مانند [[عاق والدین|عقوق والدین]]؛ خوردن مال یتیم، قتل عمد، [[زنا]]، [[شراب|شراب‌خواری]] و... پرهیز شود. خداوند در قرآن کریم می‌فرماید: {{قرآن|إِنْ تَجْتَنِبُوا کَبائِرَ ما تُنْهَوْنَ عَنْهُ نُکَفِّرْ عَنْکُمْ سَیِّئاتِکُمْ وَ نُدْخِلْکُمْ مُدْخَلاً کَرِیماً| ترجمه= اگر از گناهان کبیره‌ای که از آن نهی شده‌اید اجتناب کنید گناهان کوچک شما را می‌پوشانیم و در جایگاه خوبی شما را وارد می‌سازیم.|سوره = نساء| آیه= ۳۱}} | ||
کسی که گناه می‌کند، به جای احساس آرامش و امنیت روحی، احساس شقاوت و بدبختی کرده و از ترس عقاب آن گناه، رنج می‌برد. اگر کسی از نظر ایمان قوی‌تر باشد، آرامش و امنیت روحی و معنوی او در سطح بالاتری قرار می‌گیرد و کمتر احساس شقاوت و بدبختی می‌کند. | |||
{{پایان پاسخ}} | |||
{{مطالعه بیشتر}} | {{مطالعه بیشتر}} | ||