الدلیل علی ذات الله: تفاوت میان نسخه‌ها

{{درگاه|امام حسین|واژه‌ها}}

'''الدَّلِیلُ عَلَی ذَاتِ اللَّهِ''' (معنا: راهنما و دليل به ذات خداوند) در برخی کتاب‌ها از القاب [[امام حسین(ع)]] دانسته شده اما مدرک و سندی برای آن ذکر نشده است.<ref>کاتب بغدادی، محمد، تاریخ الائمه، قم، کتابخانه مرعشی نجفی، ص۲۸. شریف قرشی، باقر، حیاه الإمام الحسین، نجف، مطبعه الاداب، چاپ اول، ۱۳۹۴ق، ج۱، ص۳۹. محدثان و مورخان، تاریخ أهل البیت، قم، مؤسسه آل البیت لاحیاء التراث، چاپ اول، ۱۴۱۰ق، ص۱۳۰. رسی، قاسم، تثبیت الإمامه، بیروت، الغدیر للطباعه والنشر والتوزیع، چاپ اول، ۱۴۱۹ق، ص۶۹.</ref>  

در کتاب [[هدایة الکبری (کتاب)|هدایة الکبری]] نوشته خصیبی (متوفای ۳۴۶ق) بدون ذکر سند، یکی از القاب امام حسین(ع) را «الدَّالُ عَلَی ذَاتِ اللَّهِ‏» دانسته است.<ref>خصیبی، حسین، الهدایه الکبری، بیروت، البلاغ، ۱۴۱۹ق، ص۲۰۲.</ref> این لقب مستند به روایتی است که طبری نویسنده «دلائل الإمامه» آن را از [[امام حسن عسکری(ع)]] نقل کرده و امام حسین(ع) را «َ الدَّلِيلُ عَلَى ذَاتِ اللَّه‏» خوانده است.<ref>طبری آملی صغیر، محمد، دلائل الإمامه، قم، بعثت، چاپ اول، ۱۴۱۳ق، ص۱۸۱.</ref> این روایت امام عسکری هیچ سلسله سندی ندارد.

دو لقب (دلیل و دال) به یک معنا هستند؛ یعنی کسی که انسان‌ها را به ذات الله راهنمایی می‌کند؛ چون کلمه «دلیل» و «دال» به معنی نشان دادن و ارشاد کردن است.<ref>قرشی بنایی، علی اکبر، قاموس قرآن، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ ششم، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۳۵۴.</ref>

  | شناسه =-

  | تیترها =-

  | ویرایش =شد

  | لینک‌دهی =شد

  | تغییر مسیر =شد

  | بازبینی =شد

  | اولویت =ج

  | کیفیت =ب