۲٬۱۶۱
ویرایش
جز (اضافه کردن چند منبع) |
جز (تکمیل منابع) |
||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
روشن میشود که این جمله دلالت بر وجوب تخییری روزه ندارد بلکه با توجه به جمله (و من کان مریضاً او علی سفر فعده من ایام اُخر) همانطور که روزه گرفتن برای افراد سالم یک فریضه الهی است، افطار کردن هم برای بیماران و مسافران یک فرمان الهی میباشد که مخالفت با آن [[گناه]] است. | روشن میشود که این جمله دلالت بر وجوب تخییری روزه ندارد بلکه با توجه به جمله (و من کان مریضاً او علی سفر فعده من ایام اُخر) همانطور که روزه گرفتن برای افراد سالم یک فریضه الهی است، افطار کردن هم برای بیماران و مسافران یک فرمان الهی میباشد که مخالفت با آن [[گناه]] است. | ||
درباره روزه مسافر، در میان اهل سنت اتفاق نظر وجود ندارد. [[حنفیه]] و [[شافعیه]] معتقدند: در صورتی که روزه گرفتن مشقت نداشته باشد، مستحب است. برای اثبات مطلب خود به آیه شریفه {{قرآن|وَأَنْ تَصُومُوا خَيْرٌ لَكُمْ…}} استناد کردهاند و میگویند اگر روزه در سفر مشقت داشته باشد، افطار نمودن بهتر است. [[مالکیه]] میگویند: اگر مشقت نباشد، روزه برای مسافر بهتر است. [[حنابله]] میگویند: افطار نمودن برای مسافر، سنت است و روزه مسافر کراهت دارد، اگر چه مشقتی نداشته باشد؛ زیرا [[پیامبر اکرم]](ص) میفرماید: {{عربی|لیس من البرّ الصوم فی السفر}}<ref>الجزایری، عبدالرحمن، الفقه علی المذاهب | درباره روزه مسافر، در میان اهل سنت اتفاق نظر وجود ندارد. [[حنفیه]] و [[شافعیه]] معتقدند: در صورتی که روزه گرفتن مشقت نداشته باشد، مستحب است. برای اثبات مطلب خود به آیه شریفه {{قرآن|وَأَنْ تَصُومُوا خَيْرٌ لَكُمْ…}} استناد کردهاند و میگویند اگر روزه در سفر مشقت داشته باشد، افطار نمودن بهتر است. [[مالکیه]] میگویند: اگر مشقت نباشد، روزه برای مسافر بهتر است. [[حنابله]] میگویند: افطار نمودن برای مسافر، سنت است و روزه مسافر کراهت دارد، اگر چه مشقتی نداشته باشد؛ زیرا [[پیامبر اکرم]](ص) میفرماید: {{عربی|لیس من البرّ الصوم فی السفر}}<ref>الجزایری، عبدالرحمن، الفقه علی المذاهب الاربعه و مذهب اهل البیت، بیروت، دار الثقلين للطباعة والنشر والتوزيع، چاپ اول، ۱۴۱۹ق، ج۱، ص۷۴۳.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == |
ویرایش