نبأ عظیم در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

'''نَبَإِ الْعَظِيمِ''' در آیه ۲ [[سوره نبأ]] به معنای «خبر بزرگ»، و مراد از آن [[قیامت]] است.<ref>کاشانی، فتح الله، منهج الصادقین، تهران، کتابفروشی اسلامیه، چاپ دوم، ۱۳۴۴ش، ج۱۰، ص۱۲۵. و نیز:  قرشی، سید علی اکبر،  تفسيراحسن‌الحديث، ج۱۲، ص۳۳</ref> خبر عظیم، خبر قیامت است که قرآن در سوره‌هاى مکى و مخصوصا در سوره‌هایى که در اوائل بعثت نازل شده اهتمام زیادی در اثبات آن دارد. تأیید این معنا، سیاق آیات این سوره است که در آنها تنها به مسئله قیامت، و استدلال بر واقعیت و حقانیت آن پرداخته شده است.<ref>علامه طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۲۵۷.</ref>  

برخی مفسران شیعه معتقدند مراد از «نبأ عظیم» در آیه ۲ سوره نبأ امام علی(ع) است.<ref>الرازي، ابوالفتوح،  روض الجنان و روح الجنان في تفسير القرآن، ج۲۰، ص۱۱۱</ref> امام علی(ع) در روایتی، خود را خبر بزرگی دانسته که در [[خلافت امام علی(ع)|جانشینی او]] پس از [[پیامبر(ص)]] اختلاف کردند.<ref>کلینی، محمد، کافی، ج۱، ص۲۰۷، روایت ۳.</ref> برخی تفاسیر شیعه آن را [[امام علی(ع)]]، [[پیامبر(ص)]]،<ref>موسوی سبزواری، عبدالاعلی، مواهب علیه، نجف، الادب، ۱۴۰۴ق، ج۴، ص۳۸۰.</ref> [[قرآن]]<ref>طبرسی، فضل، مجمع البیان، گروه مترجمان، تهران، انتشارات فراهانی، چاپ اول، ۱۳۵۰ش، ذیل آیه.</ref> دانسته‌اند. این تفاسیر در بیان معنای باطنی بوده و منافاتی با معنای قیامت از این لفظ ندارد.  

عبارت {{عربی|یَا بْنَ النَّبَإِ الْعَظِيم|ترجمه=ای پسر خبر بزرگ}} در [[دعای ندبه]]، به آیه ۲ سوره نبأ اشاره دارد و [[امام مهدی(ع)]] را فرزند امام علی(ع) و پیامبر(ص) معرفی می‌کند.{{پایان پاسخ}}