حضرت مریم(س): تفاوت میان نسخه‌ها

{{درگاه|زن و خانواده}}'''حضرت مریم(س)''' تنها زنی که [[قرآن]] از او نام برده و او را الگو برای همه مؤمنان معرفی کرده است. حضرت مريم براساس آیات قرآن دارای مقاماتى مانند برگزیده شدن از طرف خداوند، صدیقه (بسیار راستگو)، دارای طهارت‌ و پاکدامنی و هم‌سخن شدن با فرشتگان برشمرده‌اند. برخی عالمان مسلمان، به نبوت حضرت مریم معتقد بودند.   

مریم‌(س) بنابر نذر مادرش، برای خدمت و عبادت خداوند، به [[بیت‌المقدس|معبد بیت‌المقدس]] برده شد. مریم‌، از خانواده بزرگی بود و [[زکریا(ع)]] پس از قرعه، سرپرست مریم گشت. حضرت مریم‌ در قسمت شرقی بیت‌المقدس، به عبادت می‌پرداخت. مریم در نزد مردم به پرهیزگاری مشهور بود. براساس آیات قرآن، زکریا غذاهایی در نزد مریم می‌دید و وقتی از آن‌ها سوال کرد، مریم آن‌ها را از طرف خداوند دانست.  

حضرت مریم براساس ظاهر آیات قرآن و تصریح روایات، بدون روش‌های معمولِ بارداری، باردار شد. قرآن در مورد مدت بارداری حضرت مریم سخنی نمی‌گوید. براساس نظر برخی مفسران دوره بارداری مریم(ع) به مانند دیگر زنان، نه ماه بوده و گروهی معتقدند دوره بارداری مریم(ع) [[معجزه]] بوده و مدت زمان بارداری او را یک ساعت گفته‌اند.  

قرآن، مریم(س) را الگو برای همه مؤمنان معرفی کرده است: {{قرآن||ترجمه=و خداوند برای مؤمنان به ... مریم دختر عمران مَثَل زده که دامان خود را پاک نگه داشت.|سوره=|آیه=}}<ref>سوره تحریم، آیات۱۱-۱۲.</ref> قرآن، آیه ۴۲ سوره آل‌عمران براى حضرت مريم(س) مقاماتى مانند برگزیده شدن و طهارت‌ را برشمرده است: {{نقل قول|{{قرآن|يَا مَرْيَمُ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَاكِ وَطَهَّرَكِ وَاصْطَفَاكِ عَلَىٰ نِسَاءِ الْعَالَمِينَ|ترجمه={{سخ}}‍(فرشتگان): اى مريم، خداوند تو را برگزيده، پاک ساخته و تو را بر زنان جهان برترى داده است|سوره=آل‌عمران|آیه=۴۲}}}}در قرآن نام هیچ زنی جز مریم برده نشده است. براساس آیات قرآن، فرشتگان با مریم سخن گفتند.<ref>سوره آل‌عمران، آیه۴۲-۴۳.</ref> در دو جای قرآن خداوند به عفت و پاکدامنی حضرت مریم تصریح دارد.<ref>سورهٔ تحریم، آیه ۱۲ و سورهٔ انبیاء، آیه ۹۱.</ref> و همچنین او را صدیقه<ref>سوره مائده، آیه۷۵.</ref> به معنای بسیار راستگو، معرفی می‌کند.<ref>حضرت مریم(س)، نماد نیایش، ناهید طیبی، فرهنگ کوثر۱۳۷۷، شماره۲۲.</ref> خداوند در قرآن به مریم(س) دستور عبادت می‌دهد<ref>سوره آل عمران، آیهٔ ۴۳.</ref>و او را از قانتین می‌شمارد.<ref>سوره تحریم آیه ۱۲</ref> مفسران قانتین را پیوسته در طاعت خدا بودن، معنا کرده‌اند.<ref>تفسير احسن الحديث، علی اکبر قرشی، ج۱۱، ص: ۲۴۵</ref>