automoderated
۱٬۲۷۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
Mnazarzadeh (بحث | مشارکتها) |
Mnazarzadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
== تفسیر آیه == | == تفسیر آیه == | ||
آیه ۳۵ [[سوره نور]]، به نام آیه نور شناخته می‌شود. هر موجودی به هر نسبت که با خدای | آیه ۳۵ [[سوره نور]]، به نام آیه نور شناخته می‌شود. هر موجودی به هر نسبت که با خدای عزوجل ارتباط دارد، به همان اندازه نورانیت و روشنایی کسب می‌کند. در تفسیر این آیهٔ کریمه در دو قسمت بحث شده است: یک قسمت در اطلاق نور بر ذات مقدس الهی و قسمت دوم، دربارهٔ تمثیلی که آیهٔ کریمه ذکر فرموده است. در این مثال خداوند به یکی از ابزارهای قدیمی برای نور در خانه مثال می‌آورد که در آنجا چراغدانی است که خود این چراغ در داخل یک جسم شفاف مانند قندیل یا شیشه قرار گرفته سات و این چراغ از روغن زیتون که بهترین روغن برای احتراق بوده استفاده می‌کند، روغنی که خودش آن چنان آماده برای احتراق است که گویی قبل از آنکه آتشی با آن تماس بگیرد خودش می‌خواهد شعله‌ور شود و نور بدهد. | ||
بعد خداوند می‌فرماید: ما مثلی ذکر می‌کنیم و تدبرش را بر عهده مردم می‌گذاریم با این مثل هدفی که قرآن کریم در نظر داشته (تفکر و تدبر)، در واقع عملی شده است. یعنی: نه تنها مفسرین وادار شده‌اند که درباره این مثل بیندیشند، بلکه غیر مفسرین هم دربارهٔ این مثل قرآن کریم به فکر فرورفته‌اند که منظور قرآن کریم از این مثل چیست.<ref>مطهری، مرتضی، آشنائی با قرآن، قم، انتشارات صدرا، چاپ اول، ۱۳۶۹ش، ج۴، ص۱۰۵ و ۱۱۱.</ref> | بعد خداوند می‌فرماید: ما مثلی ذکر می‌کنیم و تدبرش را بر عهده مردم می‌گذاریم با این مثل هدفی که قرآن کریم در نظر داشته (تفکر و تدبر)، در واقع عملی شده است. یعنی: نه تنها مفسرین وادار شده‌اند که درباره این مثل بیندیشند، بلکه غیر مفسرین هم دربارهٔ این مثل قرآن کریم به فکر فرورفته‌اند که منظور قرآن کریم از این مثل چیست.<ref>مطهری، مرتضی، آشنائی با قرآن، قم، انتشارات صدرا، چاپ اول، ۱۳۶۹ش، ج۴، ص۱۰۵ و ۱۱۱.</ref> | ||
== مقصود از نور بودن خدا == | |||
مراد از {{قرآن|الله نور السماوات و الارض|الله نور=}} این نیست که خداوند، جسمی نورانی دارد و اجسام تاریک را روشن می‌کند، چرا که نور از محدَثات می‌باشد، در حالی که خدا هر نسبت حدوث یا جسمیّت منزه است. گروهی از مفسران کلمه «نور» را در این آیه، به معنی «هدایت کننده»، برخی به معنی «روشن کننده»<ref>علامه طباطبائی، المیزان، ترجمه موسوی همدانی، قم، انتشارات جامعه مدرسین، ج۱۵، ص۱۶۹.</ref> و بعضی به معنی «زینت بخش»<ref>آیت الله مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، دار الکتب الاسلامیه، چاپ هفتم، ۱۳۶۸ش، ج۱۴، ص۴۷۱.</ref> تفسیر کرده‌اند. [[امام رضا (ع)]] در تفسیر این آیه می‌فرماید: «او هدایت کننده اهل آسمان و هدایت کننده اهل زمین است.»<ref>آیت الله مکارم شیرازی، پیشین، ج۱۴، ص۴۷۱.</ref> | |||
== مصادیق مفردات آیه == | |||
[[علامه طباطبائی]] در [[تفسیر المیزان]] می‌فرماید: مضمون روایاتی که مفردات آیه نور را به [[رسول خدا(ص)]] و اهل بیت(ع) تطبیق می‌کنند صرفاً، تطبیق است نه تفسیر، این روایات از قبیل اشاره به بعضی مصادیق است و آن افضل مصادیق است که رسول خدا(ص) و اهل بیت(ع) آن جنابند و گرنه آیهٔ شریفه به ظاهرش شامل غیر ایشان نیز می‌شود و [[انبیاء]] و اوصیاء و اولیاء همه را شامل می‌گردد. دلیل این که تطبیق است نه تفسیر، اختلاف این روایات است.<ref>طباطبایی، سید محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، قم، دفتر انتشارات اسلامی جامعه مدرسین حوزه علمیه، چاپ پنجم، ۱۴۱۷ق، ج۱۵، ص۱۴۸.</ref> | [[علامه طباطبائی]] در [[تفسیر المیزان]] می‌فرماید: مضمون روایاتی که مفردات آیه نور را به [[رسول خدا(ص)]] و اهل بیت(ع) تطبیق می‌کنند صرفاً، تطبیق است نه تفسیر، این روایات از قبیل اشاره به بعضی مصادیق است و آن افضل مصادیق است که رسول خدا(ص) و اهل بیت(ع) آن جنابند و گرنه آیهٔ شریفه به ظاهرش شامل غیر ایشان نیز می‌شود و [[انبیاء]] و اوصیاء و اولیاء همه را شامل می‌گردد. دلیل این که تطبیق است نه تفسیر، اختلاف این روایات است.<ref>طباطبایی، سید محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، قم، دفتر انتشارات اسلامی جامعه مدرسین حوزه علمیه، چاپ پنجم، ۱۴۱۷ق، ج۱۵، ص۱۴۸.</ref> | ||
== روایات == | === روایات === | ||
احادیثی در کتب تفسیری و روایی آمده است که مراد از آیه را مشخص می‌کند: | احادیثی در کتب تفسیری و روایی آمده است که مراد از آیه را مشخص می‌کند: | ||
* در کتاب روضه کافی از [[امام صادق(ع)]] نقل شده است که در تفسیر آیه نور فرمودند: مشکات قلب محمد(ص) است و مصباح همان نور علم و هدایت و زجاجه، اشاره به علی(ع) یا قلب او است که بعد از رحلت پیامبر این مصباح در آن قرار گرفت.<ref>عروسی، حویزی عبد علی بن جمعه، تفسیر نور الثقلین، قم، انتشارات اسماعیلیان، چاپ چهارم، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۶۰۲.</ref> | * در کتاب روضه کافی از [[امام صادق(ع)]] نقل شده است که در تفسیر آیه نور فرمودند: مشکات قلب محمد(ص) است و مصباح همان نور علم و هدایت و زجاجه، اشاره به علی(ع) یا قلب او است که بعد از رحلت پیامبر این مصباح در آن قرار گرفت.<ref>عروسی، حویزی عبد علی بن جمعه، تفسیر نور الثقلین، قم، انتشارات اسماعیلیان، چاپ چهارم، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۶۰۲.</ref> | ||