دلیل فرستادن ۱۲۴ هزار پیامبر: تفاوت میان نسخه‌ها

انسان در جهت تکامل و سعادت اجتماعی و معنوی ناگزیر از پیامبر است. خداوند هیچ‌ کسی را، چه در دنیا و چه در آخرت، گرفتار عذاب نمی‌کند، مگر اینکه حجت را بر او تمام کرده باشد: {{قرآن|لِيَهْلِكَ مَنْ هَلَكَ عَنْ بَيِّنَة|ترجمه=تا آنها كه بايد هلاک شوند از روى دليل هلاك شوند|سوره=انفال|آیه=۴۲}} همچنین آیه {{قرآن|وَ ما كانَ رَبُّكَ مُهْلِكَ الْقُرى‏ حَتَّى يَبْعَثَ في‏ أُمِّها رَسُولاً|ترجمه=خداوند هیچ قریه‌ای را هلاک نکرده، مگر اینکه در مرکز آن پیامبری را مبعوث کرده است.|سوره=قصص|آیه=۵۲}}.

وقتی خداوند هیچ امت و حتی قریه‌ای را بدون پیامبر نگذارد، معلوم است که لازمه بشریت، رسالت و نبوت است. زمانی که سلسله رسالت و نبوت به حضرت خاتم رسید، آن حضرت فرمود: «فأنا موضع اللّبنه ختم بی الانبیاء»<ref>حویزی، تفسیر نورالثقلین، قم، مؤسسه اسماعیلیان، ۱۴۱۵ق، ج۴، ص۲۸۴.</ref> من جای خشتی در ساختمان انبیایم که خالی بود، با آمدن من، دیگر ساختمان انبیاء کامل شد و نبوت ختم شد و پایان یافت. از این جهت بود که تعداد انبیای الهی در ۱۲۴۰۰۰ پیامبر پایان یافت.

امّا اینکه چرا خداوند کمتر از ۱۲۴۰۰۰ پیامبر نفرستاده است. بنا به آنچه که درباره ضرورت انبیاء و فواید آن اشاره شد، پاسخ آن نیز روشن می‌شود. چون لازمه جامعه بشری هدایت و دعوت به سوی خداوند و کمال است. قبل از پیامبر خاتم در هر دوره‌ای از زندگی بشری نیاز به پیامبر بوده چنان‌که امیرمؤمنان می‌فرماید: «خداوند رسولانش را در میان مردم پی در پی فرستاد، تا فطرت‌های فراموش شده و گنجینه‌های عقول را برایشان آشکار سازند.»<ref>نهج البلاغه، خطبه ۱.</ref> در هر دوره و زمانی، نیاز به پیامبر بوده، اگر کمتر از آن را می‌فرستاد، ممکن بوده قومی و طایفه‌ای از رسالت محروم بماند؛ از این جهت این تعداد را لازم دیده و کمتر از آن جامعه‌ای ممکن بود محروم از رسالت شود که این کار خلاف حکمت الهی است.<span></span>