automoderated
۱٬۲۷۴
ویرایش
←تفسیر آیه
Mnazarzadeh (بحث | مشارکتها) (ابرابزار) |
Mnazarzadeh (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
بعد خداوند می‌فرماید: ما مثلی ذکر می‌کنیم و تدبرش را بر عهده مردم می‌گذاریم با این مثل هدفی که قرآن کریم در نظر داشته (تفکر و تدبر)، در واقع عملی شده است. یعنی: نه تنها مفسرین وادار شده‌اند که درباره این مثل بیندیشند، بلکه غیر مفسرین هم دربارهٔ این مثل قرآن کریم به فکر فرورفته‌اند که منظور قرآن کریم از این مثل چیست.<ref>مطهری، مرتضی، آشنائی با قرآن، قم، انتشارات صدرا، چاپ اول، ۱۳۶۹ش، ج۴، ص۱۰۵ و ۱۱۱.</ref> | بعد خداوند می‌فرماید: ما مثلی ذکر می‌کنیم و تدبرش را بر عهده مردم می‌گذاریم با این مثل هدفی که قرآن کریم در نظر داشته (تفکر و تدبر)، در واقع عملی شده است. یعنی: نه تنها مفسرین وادار شده‌اند که درباره این مثل بیندیشند، بلکه غیر مفسرین هم دربارهٔ این مثل قرآن کریم به فکر فرورفته‌اند که منظور قرآن کریم از این مثل چیست.<ref>مطهری، مرتضی، آشنائی با قرآن، قم، انتشارات صدرا، چاپ اول، ۱۳۶۹ش، ج۴، ص۱۰۵ و ۱۱۱.</ref> | ||
[[علامه طباطبائی]] در [[تفسیر المیزان]] می‌فرماید: مضمون روایاتی که مفردات آیه نور را به[[رسول خدا(ص)]] و اهل بیت(ع) تطبیق می‌کنند صرفاً، تطبیق است نه تفسیر، این روایات از قبیل اشاره به بعضی مصادیق است و آن افضل مصادیق است که رسول خدا(ص) و اهل بیت(ع) آن جنابند و گرنه آیهٔ شریفه به ظاهرش شامل غیر ایشان نیز می‌شود و [[انبیاء]] و اوصیاء و اولیاء همه را شامل می‌گردد. دلیل این که تطبیق است نه تفسیر، اختلاف این روایات است.<ref>طباطبایی، سید محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، قم، دفتر انتشارات اسلامی جامعه مدرسین حوزه علمیه، چاپ پنجم، ۱۴۱۷ق، ج۱۵، ص۱۴۸.</ref> | [[علامه طباطبائی]] در [[تفسیر المیزان]] می‌فرماید: مضمون روایاتی که مفردات آیه نور را به [[رسول خدا(ص)]] و اهل بیت(ع) تطبیق می‌کنند صرفاً، تطبیق است نه تفسیر، این روایات از قبیل اشاره به بعضی مصادیق است و آن افضل مصادیق است که رسول خدا(ص) و اهل بیت(ع) آن جنابند و گرنه آیهٔ شریفه به ظاهرش شامل غیر ایشان نیز می‌شود و [[انبیاء]] و اوصیاء و اولیاء همه را شامل می‌گردد. دلیل این که تطبیق است نه تفسیر، اختلاف این روایات است.<ref>طباطبایی، سید محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، قم، دفتر انتشارات اسلامی جامعه مدرسین حوزه علمیه، چاپ پنجم، ۱۴۱۷ق، ج۱۵، ص۱۴۸.</ref> | ||
== روایات == | == روایات == | ||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
* در کتاب روضه کافی از [[امام صادق(ع)]] نقل شده است که در تفسیر آیه نور فرمودند: مشکات قلب محمد(ص) است و مصباح همان نور علم و هدایت و زجاجه، اشاره به علی(ع) یا قلب او است که بعد از رحلت پیامبر این مصباح در آن قرار گرفت.<ref>عروسی، حویزی عبد علی بن جمعه، تفسیر نور الثقلین، قم، انتشارات اسماعیلیان، چاپ چهارم، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۶۰۲.</ref> | * در کتاب روضه کافی از [[امام صادق(ع)]] نقل شده است که در تفسیر آیه نور فرمودند: مشکات قلب محمد(ص) است و مصباح همان نور علم و هدایت و زجاجه، اشاره به علی(ع) یا قلب او است که بعد از رحلت پیامبر این مصباح در آن قرار گرفت.<ref>عروسی، حویزی عبد علی بن جمعه، تفسیر نور الثقلین، قم، انتشارات اسماعیلیان، چاپ چهارم، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۶۰۲.</ref> | ||
* [[شیخ صدوق]] در [[کتاب توحید]] از [[امام باقر(ع)]] نقل می‌کند که: «مشکات نور علم در سینه پیامبر(ص) است و زجاجه سینه علی(ع) است، و نور علی(ع) نور امامانی از آل محمد(ع) هستند که یکی بعد از دیگری می‌آیند و با نور علم و حکمت مؤیدند و این رشته از آغاز خلقت آدم تا پایان جهان ادامه داشته و دارد، این‌ها همان اوصیایی هستند که خداوند آنان را خلفای در زمین قرار داده و حجت خویش بر بندگانش و در هیچ عصر و زمانی صفحه روی زمین از آن‌ها خالی نبوده است و نخواهد بود.»<ref>حویزی، تفسیر نور الثقلین، ص۶۰۳.</ref> | * [[شیخ صدوق]] در [[کتاب توحید]] از [[امام باقر(ع)]] نقل می‌کند که: «مشکات نور علم در سینه پیامبر(ص) است و زجاجه سینه علی(ع) است، و نور علی(ع) نور امامانی از آل محمد(ع) هستند که یکی بعد از دیگری می‌آیند و با نور علم و حکمت مؤیدند و این رشته از آغاز خلقت آدم تا پایان جهان ادامه داشته و دارد، این‌ها همان اوصیایی هستند که خداوند آنان را خلفای در زمین قرار داده و حجت خویش بر بندگانش و در هیچ عصر و زمانی صفحه روی زمین از آن‌ها خالی نبوده است و نخواهد بود.»<ref>حویزی، تفسیر نور الثقلین، ص۶۰۳.</ref> | ||
* در حدیث دیگری از امام صادق(ع) مشکات به[[حضرت فاطمه(س)]] و مصباح به[[امام حسن(ع)]] و زجاجه به[[امام حسین(ع)]] تفسیر شده است.<ref>حویزی، تفسیر نور الثقلین، ص۶۰۳.</ref> | * در حدیث دیگری از امام صادق(ع) مشکات به [[حضرت فاطمه(س)]] و مصباح به [[امام حسن(ع)]] و زجاجه به [[امام حسین(ع)]] تفسیر شده است.<ref>حویزی، تفسیر نور الثقلین، ص۶۰۳.</ref> | ||
* [[جابر بن عبد اللّه انصاری]] از [[امام علی(ع)]] نقل کرده است که حضرت فرمودند: تعجب می‌کنم از کسی که تلاوت این آیه را تلاوت می‌کند و معرفت به حق آن ندارد. گفتم کدام آیه، ای سید من؟ فرمود: آیه {{قرآن|اللَّهُ نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ…}}. سپس فرمود: مشکوه محمد(ص) است، «مصباح» من هستم، «زجاجه» [[امام حسن(ع)|حسن(ع)]] و [[حسین(ع)]] «کوکب» [[علی بن الحسین(ع)]] «شجره مبارکه» [[محمد بن علی(ع)]] «زیتونه» [[امام صادق(ع)|جعفر بن محمد(ع)]] «لا شرقیه» [[موسی بن جعفر(ع)]] «لا غربیه» [[علی بن موسی(ع)]] «یَکادُ زَیْتُها یُضِیءُ» [[محمد بن علی(ع)]] «وَ لَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نارٌ» [[علی بن محمد(ع)]] «نُورٌ عَلی نُورٍ» [[حسن بن علی(ع)]] «یَهْدِی اللَّهُ لِنُورِهِ مَنْ یَشاءُ» [[حضرت قائم(عج)]] می‌باشد.»<ref>بروجردی، سید محمد ابراهیم، تفسیر جامع، تهران، انتشارات صدر، چاپ ششم، ۱۳۶۶ش، ج۴، ص۴۹۹.</ref> | * [[جابر بن عبد اللّه انصاری]] از [[امام علی(ع)]] نقل کرده است که حضرت فرمودند: تعجب می‌کنم از کسی که تلاوت این آیه را تلاوت می‌کند و معرفت به حق آن ندارد. گفتم کدام آیه، ای سید من؟ فرمود: آیه {{قرآن|اللَّهُ نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ…}}. سپس فرمود: مشکوه محمد(ص) است، «مصباح» من هستم، «زجاجه» [[امام حسن(ع)|حسن(ع)]] و [[حسین(ع)]] «کوکب» [[علی بن الحسین(ع)]] «شجره مبارکه» [[محمد بن علی(ع)]] «زیتونه» [[امام صادق(ع)|جعفر بن محمد(ع)]] «لا شرقیه» [[موسی بن جعفر(ع)]] «لا غربیه» [[علی بن موسی(ع)]] «یَکادُ زَیْتُها یُضِیءُ» [[محمد بن علی(ع)]] «وَ لَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نارٌ» [[علی بن محمد(ع)]] «نُورٌ عَلی نُورٍ» [[حسن بن علی(ع)]] «یَهْدِی اللَّهُ لِنُورِهِ مَنْ یَشاءُ» [[حضرت قائم(عج)]] می‌باشد.»<ref>بروجردی، سید محمد ابراهیم، تفسیر جامع، تهران، انتشارات صدر، چاپ ششم، ۱۳۶۶ش، ج۴، ص۴۹۹.</ref> | ||
در جمع این روایات در بیان مصادیق آیه می‌توان گفت، آیه مفهوم وسیعی دارد که هر یک از روایات فوق بیان مصداق روشنی از آن است. در واقع تمام مصادیقی که برای نور معنوی در قرآن کریم و روایات اسلامی آمده، در اینجا به عنوان تفسیر ذکر شده است و روح همهٔ آن‌ها در واقع یک چیز است و آن همان نور هدایت است، بدون آنکه از عمومیت آیه صرف نظر شود؛ به این ترتیب هیچ گونه تضادی در روایات نیست.<ref>تفسیر نمونه، همان، ج۱۴، ص۴۷۱.</ref> | در جمع این روایات در بیان مصادیق آیه می‌توان گفت، آیه مفهوم وسیعی دارد که هر یک از روایات فوق بیان مصداق روشنی از آن است. در واقع تمام مصادیقی که برای نور معنوی در قرآن کریم و روایات اسلامی آمده، در اینجا به عنوان تفسیر ذکر شده است و روح همهٔ آن‌ها در واقع یک چیز است و آن همان نور هدایت است، بدون آنکه از عمومیت آیه صرف نظر شود؛ به این ترتیب هیچ گونه تضادی در روایات نیست.<ref>تفسیر نمونه، همان، ج۱۴، ص۴۷۱.</ref> | ||
<span></span> | |||
{{مطالعه بیشتر}} | {{مطالعه بیشتر}} | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
۳ـ آشنائی با قرآن، مطهری مرتضی، قم، انتشارات صدرا، چاپ اول، ۱۳۶۹ش. | ۳ـ آشنائی با قرآن، مطهری مرتضی، قم، انتشارات صدرا، چاپ اول، ۱۳۶۹ش. | ||
<span></span> | |||
== منابع == | == منابع == | ||