شأن نزول آیه «سأل سائل بعذاب واقع»: تفاوت میان نسخه‌ها

شأن نزول آيه {{قرآن|سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ}} چيست؟ آيا در زمان پيامبر اكرم(ص) هم عذاب نازل شد؟

بسياري از مفسران و محدثان در شأن نزول آيه {{قرآن|سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ|ترجمه=تقاضاکننده‌ای تقاضای عذابی کرد که واقع شد!|سوره=معارج|آیه=۱}} گفته اند: هنگامي كه [[حضرت محمد(ص)]] بر اساس [[وحی]] الهی [[حضرت علي(ع)]] را در روز [[غدير خم]] به جانشيني خود منصوب كرد، چيزي نگذشت كه موضوع غدير خم در شهرها و مناطق منتشر شد.

شخصي به نام نعمان بن حارث فهري خدمت پيامبر اكرم(ص) رسيد و عرض كرد: تو به ما دستور دادی که به يگانگي خدا و اين كه تو فرستاده او هستي شهادت دهيم، ما هم شهادت داديم. سپس دستور به [[جهاد]]، [[حج]]، [[روزه]]، [[نماز]] و [[زكات]] را دادي، ما همه اين‌ها را نيز پذيرفتيم، ولي به اينها راضي نشدي تا اين كه اين جوان را به جانشيني خود منصوب كردي، و گفتي: «مَن كُنتُ مَولاهُ فَعَلِيٌّ مَولاهُ» آيا اين سخني از ناحيه خودت است يا از سوي خداوند است؟! پيامبر(ص) فرمود: «قسم به خدايي كه معبودي جز او نيست، اين از ناحيه خداوند است.»

نعمان روي برگرداند در حالي كه مي گفت: خداوندا! اگر اين سخن حق است و از ناحيه تو، سنگي از آسمان بر ما بباران! اين جا بود كه سنگي از آسمان بر سرش فرود آمد و او را كشت و در همين هنگام آيه يک از سوره معارج نازل گشت.<ref>ر.ك: طبرسي، مجمع البيان في تفسير القرآن، بيروت، دارالمعرفه، چاپ دوم، ۱۴۰۸ ق، ج۹ـ۱۰، ص۵۲۹.</ref>

قرآن كريم ضمن تهديد و هشدار به كافران و مشركان زمان پيامبر(ص) به آنان گوشزد مي كند كه اگر بر لجاجت و كفرشان پافشاري كنند به سرنوشت افراد مشركي كه در قرون گذشته توسط عذاب خدا هلاك شدند، دچار مي كند؛ {{قرآن|أَفَلَمْ يَهْدِ لَهُمْ كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُمْ مِنَ الْقُرُونِ يَمْشُونَ فِي مَسَاكِنِهِمْ إِنَّ فِي ذَلِكَ لآيَاتٍ لأولِي النُّهَى|ترجمه=آيا براى هدايت آنان كافى نيست كه بسيارى از نسلهاى پيشين را [كه طغيان و فساد كردند] هلاك نموديم‏، و اينها در مسكن هاى [ويران شده‏] آنان راه مى‏روند! مسلّماً در اين امر، نشانه‏هاى روشنى براى خردمندان است‏.|سوره=طه|آیه=۱۲۸}} خداوند هرگاه اراده كند هر قوم و فردی را در هر زمان و مكاني با انواع عذاب، مجازات مي كند.<ref>ر.ك: مكارم شيرازي، ناصر و ديگران، تفسير نمونه، تهران، دارالكتب الاسلاميه، چاپ چهارم، ۱۳۶۷، ج۱۷، ص۱۷۳-۱۷۷.</ref>

* محمدحسين طباطبايي، الميزان في تفسير القرآن، بيروت، مؤسسه الاعلمي للمطبوعات، الطبعه الثانيه، ۱۳۹۴ ق، ج۲۰، ص۵ .

* ناصر مكارم شيرازي و همكاران، تفسير نمونه، تهران، دارالكتب الاسلاميه، چاپ چهارم، ۱۳۶۷، ج۲۵، ص۶.  

* عروسي هويزي، عبد علي بن جمعه، تفسير نور الثقلين، ج۲ ، ذيل سوره معارج.  

* بحراني، سيد هاشم، البرهان في تفسير القرآن، ج۲، ذيل سوره معارج.  

* قمي مشهدي، محمد بن محمد رضا، کنز الدقائق و بحرالغرائب، ج، ذيل سوره معارج ۱۳.

  | شناسه = -

  | تیترها = -

  | ویرایش =شد

  | لینک‌دهی = شد

  | تغییر مسیر = شد

  | اولویت = ج

  | کیفیت = ج