۸٬۳۲۴
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
یکی از مسائلی که قرآن کریم به آن عنایت ویژهای دارد، شهود آیات الهی در مکه و ایام حج میباشد. آنجا که میفرماید: در حرم امن الهی، آیات و نشانههای روشن الهی میباشد. | یکی از مسائلی که قرآن کریم به آن عنایت ویژهای دارد، شهود آیات الهی در مکه و ایام حج میباشد. آنجا که میفرماید: در حرم امن الهی، آیات و نشانههای روشن الهی میباشد. | ||
هر چند در آیات زیادی از قرآن کریم به نشانههای خداوند اشاره شده، اما در این آیه به یکی از شاخصترین آیات الهی اشاره میکند که همان مقام و جایگاه حضرت ابراهیم میباشد. تکه سنگی که بعد از هزاران سال باقی مانده است. سنگی که حضرت ابراهیم بر فراز آن کعبه را بنا نهاده و از فراز آن دعوت جهانی خود را برای زیارت این خانه به گوش جهانیان رسانده است. | هر چند در آیات زیادی از قرآن کریم به نشانههای خداوند اشاره شده، اما در این آیه به یکی از شاخصترین آیات الهی اشاره میکند که همان مقام و جایگاه حضرت ابراهیم میباشد. تکه سنگی که بعد از هزاران سال باقی مانده است. سنگی که حضرت ابراهیم بر فراز آن کعبه را بنا نهاده و از فراز آن دعوت جهانی خود را برای زیارت این خانه به گوش جهانیان رسانده است. امام باقر(ع) میفرماید: سالی که سیل مسجد الحرام را فرا گرفت من نیز به همراه امام حسین(ع) در مکه بودم، امام(ع) به مردمی که نگران از بین رفتن مقام ابراهیم بودند، فرمود: مطمئن باشید هرگز سیل مقام ابراهیم را نمیبرد، چون خداوند آن را علم و نشانه خود قرار داده است.<ref>صهبای حج، همان، ص۲۷۶.</ref> | ||
<span></span> | <span></span> |