۸٬۳۱۸
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' ج ' به ' ج'
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ص ' به ' ص') |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ج ' به ' ج') |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
===مفهوم شناسی=== | ===مفهوم شناسی=== | ||
کلمه «شفاعت» در لغت از ریشه «شفع» به معنای جفت شدن و کنار هم قرار گرفتن دو چیز است.<ref>مفردات راغب، کلمه «شفع».</ref> در کاربرد اصطلاح کلامی، این واژه به معنای وساطت اولیاء الهی برای رساندن بندگان به فیض رحمت، مغفرت، دستگیری و نجات آنان از عذاب [[جهنم]]، می‌باشد.<ref>سبحانی، جعفر، الهیات، چاپ سوم، ۱۴۱۲ هـ ق، قم، مرکز جهانی علوم اسلامی، | کلمه «شفاعت» در لغت از ریشه «شفع» به معنای جفت شدن و کنار هم قرار گرفتن دو چیز است.<ref>مفردات راغب، کلمه «شفع».</ref> در کاربرد اصطلاح کلامی، این واژه به معنای وساطت اولیاء الهی برای رساندن بندگان به فیض رحمت، مغفرت، دستگیری و نجات آنان از عذاب [[جهنم]]، می‌باشد.<ref>سبحانی، جعفر، الهیات، چاپ سوم، ۱۴۱۲ هـ ق، قم، مرکز جهانی علوم اسلامی، ج۴، ص۳۴۴.</ref> | ||
===نیاز همه بندگان به شفاعت=== | ===نیاز همه بندگان به شفاعت=== | ||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
بنابراین، گرچه در لسان روایات این اصطلاح بیشتر در مورد دوم یعنی نجات از عذاب به کار برده شده است ولی چنانچه اشاره گردید، دامنه شفاعت حوزه وسیعی دارد و شامل عموم مستحقین اعم از افراد مؤمن و صالح یا غیرصالح می‌شود، حتی افراد صالح نیز چون دارای مراتب و مقامات متفاوت می‌باشند، مقام بالاتر نسبت به مراتب پائین‌تر، حق شفاعت دارد. | بنابراین، گرچه در لسان روایات این اصطلاح بیشتر در مورد دوم یعنی نجات از عذاب به کار برده شده است ولی چنانچه اشاره گردید، دامنه شفاعت حوزه وسیعی دارد و شامل عموم مستحقین اعم از افراد مؤمن و صالح یا غیرصالح می‌شود، حتی افراد صالح نیز چون دارای مراتب و مقامات متفاوت می‌باشند، مقام بالاتر نسبت به مراتب پائین‌تر، حق شفاعت دارد. | ||
[[امام باقر(ع)]] می‌فرماید: یک فرد از مؤمنین، حداقل در مورد سی نفر حق شفاعت دارد<ref>محمدی ری شهری، میزان الحکمه، ۵ جلدی، چاپ دارالحدیث، | [[امام باقر(ع)]] می‌فرماید: یک فرد از مؤمنین، حداقل در مورد سی نفر حق شفاعت دارد<ref>محمدی ری شهری، میزان الحکمه، ۵ جلدی، چاپ دارالحدیث، ج۲، ص۱۴۷۶، ح۹۵۲۴.</ref> و نیز می‌فرماید: یک مرد مؤمن در مورد قوم و بستگان و اهل خانواده خود می‌تواند شفاعت نماید.<ref>ری شهری، میزان الحکمه، دارالحدیث، ج۲، ص۱۴۷۶، ح۹۵۲۳.</ref> سر رشته دار این سلسله نیز [[پیامبر(ص)]] و [[اهل بیت(ع)]] می‌باشند که صاحب مقام شفاعت کبری در قیامت‌اند. [[امام صادق(ع)]] در این مورد می‌فرماید: ''ما من احد من الاولین و الاخرین الا و هو یحتاج الی شفاعه محمد یوم القیامه''<ref>ری شهری، میزان الحکمه، دارالحدیث، ج۲، ص۱۴۷۴، ح۹۴۹۸.</ref> هیچ فردی از خوبان و بدان چه از امت‌های گذشته و چه از امت [[اسلام]] نیستند مگر این که در قیامت محتاج شفاعت رسول اکرم می‌باشند. زیرا طبق روایات، این مقام از آن رسول اکرم(ص) می‌باشد که خداوند به آن حضرت اعطا فرموده است. | ||
مسئله شفاعت به معنای بهره گرفتن شایستگان از عفو و رحمت واسعه پروردگار در پرتو دستگیری و عنایت اولیاء الهی، یکی از معارف [[قرآنی]] و از اعتقادات اصیل و امیدبخش اسلام است که از یکسو به خاطر زمینه‌های مساعد افراد و از سوی دیگر به خاطر مقام و منزلت و آبروی اولیاء الهی مخصوصاً پیامبر اسلام(ص) و ائمه(ع)، این تفضل از رهگذر شفاعت آنان نصیب دیگران می‌گردد و بسیاری از کسانی که اهل عذاب و آتش‌اند و مستحق عقوبت و مجازات، بوسیله آنان نجات می‌یابند و به صف اهل [[بهشت]] می‌پیوندند. | مسئله شفاعت به معنای بهره گرفتن شایستگان از عفو و رحمت واسعه پروردگار در پرتو دستگیری و عنایت اولیاء الهی، یکی از معارف [[قرآنی]] و از اعتقادات اصیل و امیدبخش اسلام است که از یکسو به خاطر زمینه‌های مساعد افراد و از سوی دیگر به خاطر مقام و منزلت و آبروی اولیاء الهی مخصوصاً پیامبر اسلام(ص) و ائمه(ع)، این تفضل از رهگذر شفاعت آنان نصیب دیگران می‌گردد و بسیاری از کسانی که اهل عذاب و آتش‌اند و مستحق عقوبت و مجازات، بوسیله آنان نجات می‌یابند و به صف اهل [[بهشت]] می‌پیوندند. | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
== مطالعه بیشتر == | == مطالعه بیشتر == | ||
* شفاعت در قلمرو عقل و قرآن و حدیث، نوشته آیت الله جعفر سبحانی. | * شفاعت در قلمرو عقل و قرآن و حدیث، نوشته آیت الله جعفر سبحانی. | ||
* تفسیر المیزان، | * تفسیر المیزان، ج۱، ذیل آیه ۴۸، سوره مبارکه بقره. | ||
{{پایان مطالعه بیشتر}} | {{پایان مطالعه بیشتر}} | ||