automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۱۰۵
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) (ابرابزار) |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
== آفات زبان == | == آفات زبان == | ||
برای زبان انحرافات و آفات زیادی برشمردهاند. [[فیض کاشانی]] در کتاب المحجّة البیضاء، و [[غزالی]] در احیاء العلوم بحث بسیار مشروحی تحت عنوان گناهان زبان ذکر کردهاند. عالمان دینی به آفات زبان از جمله به این موارد اشاره کردهاند: | |||
* گفتگو کردن در اموری که به انسان مربوط نیست (و در سرنوشت او اثر مادّی و معنوی ندارد). | |||
* بیهوده گویی و پرحرفی | |||
* گفتگو در امور گناه آلود مانند وصف مجالس شراب و قمار و زنان آلوده | |||
* جدال و مراء (منظور از «جدال» جرّو بحثهاییاست که برای تحقیر دیگران انجام میشود، و «مراء» به معنی بحثهایی است که به عنوان اظهار فضل و برتری جویی است) | |||
* خصومت و نزاع و لجاج در کلام | |||
* تکلّف در سخن گفتن و تصنّع در سجع و قافیه پردازی و مانند آن | |||
* بد زبانی و دشنام | |||
* لعن کسی که مستحقّ لعن نیست | |||
* غنا و اشعار (منظور اشعاری است که محتوای باطل دارد یا با آهنگ لهوی خوانده میشود) | |||
* مزاح و شوخیهای رکیک و زشت | |||
* سخریّه و استهزای دیگران | |||
* فاش کردن اسرار مردم | |||
* وعدههای دروغین | |||
* دروغ و خبرهای خلاف گفتن.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، اخلاق در قرآن، مدرسه الامام علی بن ابی طالب(ع)، قم، ۱۳۷۷ش، ص۳۱۶.</ref> | |||
* غیبت کردن | |||
* سخن چینی (حرف این را برای آن بردن و میان دو نفر یا دو گروه نفاق و آشوب بپا کردن) | |||
* نفاق در سخن (که در تعبیرات عربی به چنین کسان ذوللِّسانین گفته میشود؛ مثلًا، در پیش رو چیزی بگوید و در پشت سر چیز دیگر) | |||
* مدح نا به جا و ستایش از کسانی که شایسته ستایش نیستند | |||
* نسنجیده و بیمطالعه سخن گفتن که غالباً توأم با خطاها و خلافها است | |||
* سؤال از مسائل پیچیدهای که درک آن خارج از توان فکری سؤال کننده است.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، اخلاق در قرآن، مدرسه الامام علی بن ابی طالب(ع)، قم، ۱۳۷۷ش، ص۳۱۷.</ref> | |||
* تهمت زدن | |||
* شهادت به باطل | |||
* خودستایی | |||
* نشر شایعات بیاساس و اکاذیب، و اشاعه فحشاء، هرچند به عنوان ذکر احتمال باشد. | |||
* خشونت در سخن و بیادبی در کلام | |||
* اصرار بی جا (مانند اصرار بنیاسرائیل در مورد گاوی که مأمور به ذبح آن بودند) | |||
* ایذاء دیگران با گفتار، و به اصطلاح نیش زبان زدن | |||
* مذمّت کسی که سزاوار مذمّت نیست | |||
* کفران و ناسپاسی با زبان | |||
* تبلیغ باطل و تشویق بر گناه و امر به منکر و نهی از معروف.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، اخلاق در قرآن، مدرسه الامام علی بن ابی طالب(ع)، قم، ۱۳۷۷ش، ص۳۱۸.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == |