حدیث «الناس نیام فإذا ماتوا انتبهوا»: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۷: خط ۲۷:
{{قرآن|زندگی دنیا بازیچه‌ای است و سرگرمی و زینت و فخرفروشی در میان شما و تفاخر در مال و اولاد همانند بارانی است که گیاه کشاورزان را شگفت زده می‌کند؛ سپس گیاه خشک می‌شود و می‌بینی که زرد شده است. سپس تبدیل به خرابه می‌شود، در حالی که در آخرت عذاب شدیدی است یا آمرزش و رحمت و در نهایت کسانی که پیروز شده‌اند پیروز شده‌اند.}}
{{قرآن|زندگی دنیا بازیچه‌ای است و سرگرمی و زینت و فخرفروشی در میان شما و تفاخر در مال و اولاد همانند بارانی است که گیاه کشاورزان را شگفت زده می‌کند؛ سپس گیاه خشک می‌شود و می‌بینی که زرد شده است. سپس تبدیل به خرابه می‌شود، در حالی که در آخرت عذاب شدیدی است یا آمرزش و رحمت و در نهایت کسانی که پیروز شده‌اند پیروز شده‌اند.}}


در این آیه به وضعیت مادی و دنیایی انسان‌ها اشاره شده که در آن از حقیقت‌های بزرگ غافل‌اند و در نوعی «خواب» از حقیقت هستی به سر می‌برند. این مفهوم در حدیث «الناس نیام» به‌طور مشابهی تکرار شده است که انسان‌ها در این دنیا به دلیل غفلت از حقیقت، در حال «خواب» هستند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=|سال=|نام=|نام خانوادگی=|ناشر=|جلد=|صفحه=|مکان=}}</ref>
در این آیه به وضعیت مادی و دنیایی انسان‌ها اشاره شده که در آن از حقیقت‌های بزرگ غافل‌اند و در نوعی «خواب» از حقیقت هستی به سر می‌برند. این مفهوم در حدیث «الناس نیام» به‌طور مشابهی تکرار شده است که انسان‌ها در این دنیا به دلیل غفلت از حقیقت، در حال «خواب» هستند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=شرح الکافی الاصول و الروضة|سال=۱۳۸۲|نام=مولی صالح|نام خانوادگی=مازندرنی|ناشر=المکتبة الاسلامیة|جلد=8|صفحه=370|مکان=تهران|کوشش=ابوالحسن شعرانی}}</ref>


[[مولی صالح مازندرانی|ملاصالح مازندرانی]]، عالم و شارح [[اعتبار کتاب کافی|اصول کافی]]، این حدیث را به وسیله روایتی دیگر از امام علی(ع) شرح کرده است. در آن روایت، دنیا مانند رؤیایی دانسته شده که انسان در آن به کمالی برسد و وقتی بیدار شود چیزی همراه خود نبیند. به گفته مازندارنی رسیدن به کمالات دنیا مانند مال و مقام، شبیه کمالاتی که در رؤیا دیده می‌شوند، در حقیقت کمال نیستند. انسان پس از مرگ از خواب بیدار شده و می‌فهمد کمالات دنیایی که به آنها رسیده بود، با او نیست.<ref>مولی صالح مازندرانی، شرح الکافی الاصول و الروضة، تحقیق ابوالحسن شعرانی، تهران، المکتبة الاسلامیة، ۱۳۸۲ش، ج۸، ص۳۷۰.</ref>
[[مولی صالح مازندرانی|ملاصالح مازندرانی]]، عالم و شارح [[اعتبار کتاب کافی|اصول کافی]]، این حدیث را به وسیله روایتی دیگر از امام علی(ع) شرح کرده است. در آن روایت، دنیا مانند رؤیایی دانسته شده که انسان در آن به کمالی برسد و وقتی بیدار شود چیزی همراه خود نبیند. به گفته مازندارنی رسیدن به کمالات دنیا مانند مال و مقام، شبیه کمالاتی که در رؤیا دیده می‌شوند، در حقیقت کمال نیستند. انسان پس از مرگ از خواب بیدار شده و می‌فهمد کمالات دنیایی که به آنها رسیده بود، با او نیست.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=شرح الکافی الاصول و الروضة
|سال=۱۳۸۲|نام=مولی صالح|نام خانوادگی=مازندرنی|ناشر=المکتبة الاسلامیة|جلد=8|صفحه=370|مکان=تهران|کوشش=ابوالحسن شعرانی}}</ref>


[[ملاصدرا]]، فیلسوف شیعه، تفسیری دیگر نیز از این روایت ارائه داده است. او دنیا را نسبت به [[عالم ملکوت]] «خوابی» شمرده که انسان پس از مرگ، از آن خواب بیدار می‌شود. به اعتقاد وی، موجودات در دنیا مثال‌هایی برای حقایقی هستند که در آخرتند؛ همانگونه که آنچه در رؤیا دیده می‌شود مثال‌هایی است از آنچه در دنیا است.<ref>ملاصدرا، محمد، شرح اصول الکافی، به تحقیق محمد خواجوی، تهران، مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی، ۱۳۸۳ش، ج۱، ص۳۲۵.</ref>
[[ملاصدرا]]، فیلسوف شیعه، تفسیری دیگر نیز از این روایت ارائه داده است. او دنیا را نسبت به [[عالم ملکوت]] «خوابی» شمرده که انسان پس از مرگ، از آن خواب بیدار می‌شود. به اعتقاد وی، موجودات در دنیا مثال‌هایی برای حقایقی هستند که در آخرتند؛ همانگونه که آنچه در رؤیا دیده می‌شود مثال‌هایی است از آنچه در دنیا است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=شرح الکافی الاصول و الروضة
|سال=۱۳۸۲|نام=مولی صالح|نام خانوادگی=مازندرنی|ناشر=المکتبة الاسلامیة|جلد=8|صفحه=372|مکان=تهران|کوشش=ابوالحسن شعرانی}}</ref>


=== تعبیر «فإذا ماتوا انتبهوا» (پس از مرگ بیدار می‌شوند) ===
=== تعبیر «فإذا ماتوا انتبهوا» (پس از مرگ بیدار می‌شوند) ===
خط ۳۷: خط ۳۹:


==== توجه به حقیقت مرگ ====
==== توجه به حقیقت مرگ ====
از دیدگاه اسلامی، مرگ تنها یک انتقال است. در واقع، مرگ آغاز آگاهی و بیداری حقیقی است. برای انسان‌های مؤمن و متقی، مرگ انتقالی از دنیای فانی به دنیای ابدی است. در منابع روایی آمده است که در هنگام مرگ، انسان به عالم حقیقت و عالم بیداری می‌رود. «الدُّنْیا سَاعَةٌ فَاجْعَلْهَا طَاعَةً» «دنیا همچون یک ساعت است، پس آن را در مسیر اطاعت از خداوند قرار بده.» این بیان تأکید دارد که انسان باید در این دنیا از غفلت خارج شود و در این ساعت محدود زندگی، به سمت حقیقت حرکت کند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=فتح القدیر|سال=1393|نام=|نام خانوادگی=شوکانی|ناشر=دار الفکر|جلد=2|صفحه=100|مکان=قم}}</ref> به گفته عالمان [[شیعه]]، وجود حقیقیِ انسان‌ها، زمانی که بمیرند، آشکار خواهد شد و به اعمال و رفتار خود آگاه خواهند گشت. برخی انسان‌ها پس از [[مرگ]] درک خواهند کرد که زندگی‌شان در دنیا با بی‌توجهی و بی‌خبری از خود گذشته است. پس از مرگ در [[عالم شهود]]، همه اعمال، صریح مشاهده خواهد شد.<ref name=":0">حسینی همدانی، سید محمد، درخشان پرتوی از اصول کافی، ج۴، ص۱۱۴.</ref>{{پایان پاسخ}}
از دیدگاه اسلامی، مرگ تنها یک انتقال است. در واقع، مرگ آغاز آگاهی و بیداری حقیقی است. برای انسان‌های مؤمن و متقی، مرگ انتقالی از دنیای فانی به دنیای ابدی است. در منابع روایی آمده است که در هنگام مرگ، انسان به عالم حقیقت و عالم بیداری می‌رود. «الدُّنْیا سَاعَةٌ فَاجْعَلْهَا طَاعَةً» «دنیا همچون یک ساعت است، پس آن را در مسیر اطاعت از خداوند قرار بده.» این بیان تأکید دارد که انسان باید در این دنیا از غفلت خارج شود و در این ساعت محدود زندگی، به سمت حقیقت حرکت کند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=فتح القدیر|سال=1393|نام=|نام خانوادگی=شوکانی|ناشر=دار الفکر|جلد=2|صفحه=100|مکان=قم}}</ref> به گفته عالمان [[شیعه]]، وجود حقیقیِ انسان‌ها، زمانی که بمیرند، آشکار خواهد شد و به اعمال و رفتار خود آگاه خواهند گشت. برخی انسان‌ها پس از [[مرگ]] درک خواهند کرد که زندگی‌شان در دنیا با بی‌توجهی و بی‌خبری از خود گذشته است. پس از مرگ در [[عالم شهود]]، همه اعمال، صریح مشاهده خواهد شد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=المیزان|سال=1377|نام=محمدحسین|نام خانوادگی=طباطبایی|ناشر=موسسه اسماعیلیان|جلد=1|صفحه=112|مکان=قم}}</ref>


== منابع ==
== منابع ==
trustworthy
۹۳۵

ویرایش